Η «αμνήμων» τύφλωση – Με αφορμή την αντιπαράθεση για το Μακεδονικό
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας καφενόβιας αντιπαράθεσης για το «μακεδονικό». Κάθε είδους ειδήμων εκφέρει και την «εθνική» του γνώμη επί του θέματος , αρκούμενος στο αναμάσημα «τσιτάτων» και «πηγών», οι οποίες πηγάζουν είτε από μεταμεσονύκτιους «έγκυρους» σχολιαστές, είτε από καταστροφολόγους παγκόσμιους σιωνιστές - κεφαλαιοκράτες (βλ. Σόρος), είτε από σχολιαστές θεϊκών αναφορών!
Το να προστρέξει κάποιος να μελετήσει ολίγη ιστορία έστω και Βακαλόπουλο ή Παπαρρηγόπουλο θεωρείται εθνικά επιζήμιο, ίσως και επικίνδυνα αντεθνικό. Το να αναζητήσει πηγές για την εθνολογική προσέγγιση του «μακεδονικού» μέσα από την πολύτομη Ιστορία του Ελληνικού ΄Εθνους της Ακαδημίας Αθηνών (η σειρά υπάρχει σε όλα σχεδόν τα σχολεία της Ελλάδας), είναι ύποπτο. Εξάλλου τι είναι ο Βακαλόπουλος εμπρός εις τον κολοσσό της ιστορικής τεκμηρίωσης Άδωνη ή τους απόγονους των Τριεψιλητών, σύγχρονους υμνητές των ναζί που παρέδωσαν την ανατολική Μακεδονία στη βουλγαρική κατοχή το 41-44.Η αναζήτηση αρχειακού υλικού και των αντίστοιχων ιστορικών πηγών, μετατρέπει τον κάθε αναγνώστη από άκριτο οπαδό που σκά-ι από εθνική υπερηφάνεια, σε πολίτη που μπορεί να Συλλογάται Ελεύθερα (Ρήγας) και να θεωρεί Εθνικόν το Αληθές (Σολωμός).