Γιώργος Παπανικολάου

Για τον συγγραφέα, τα κοινά δεν είναι απλώς «μη ιδιοκτησία», κάτι «δωρεάν για όλους» ή μια «έρημη χώρα». Δεν συνιστούν απλώς μια παραλλαγή της ιδιοκτησίας αλλά περισσότερο την αγαθή επιστασία που υπονοεί, μια προσωπική εμπλοκή με τον πόρο και μια μακροχρόνια προοπτική. Κατά συνέπεια τα κοινά δεν είναι πόροι, αλλά οι πόροι και μαζί μια κοινότητα που υιοθετεί κοινωνικές πρακτικές και άγραφους κανόνες (το κοινωνείν) ώστε να τους διαχειρίζεται για το συλλογικό όφελος. Συνιστούν έναν κόσμο όπου ο καθένας λαμβάνει δώρα και ταυτόχρονα έχει υποχρεώσεις. Καθώς ενσωματώνουν ένα πλούσιο σύνολο ηθικών και πολιτισμικών αξιών, διαφέρουν το ένα από το άλλο, ακριβώς επειδή η ανθρωπότητα είναι τόσο πολυποίκιλη. Δεν υπάρχει συνεπώς ένα «σταθερό μοντέλο» για τα κοινά, παρά μόνο κοινά πρότυπα και αρχές.