Η ΒΙΟΜΕ αντιστέκεται και …περνάει τα σύνορα!
Το ενδιαφέρον πείραμα της ΒΙΟΜΕ, γέννημα της χρεοκοπίας και μοναδικό στην Ελλάδα, βρίσκεται σε εξέλιξη.…
Πρέβεζα – δάσος Βαλανιδορράχης: Σφίγγει ο κλοιός των ευθυνών
Το παράκτιο δάσος της Βαλανιδορράχης της Πρέβεζας απασχολεί την κοινή γνώμη εδώ και δύο χρόνια. Κάποιοι ιδιώτες ισχυρίζονται πως αποτελεί ιδιοκτησία τους, επικαλούμενοι και δικαστικές αποφάσεις. Όμως η Επιτροπή Αγώνα Φαναρίου (ΕΑΦ) και οι κάτοικοι της περιοχής, που αγωνίζονται για το δημόσιο χαρακτήρα του δάσους, αποδεικνύουν με αδιάσειστα στοιχεία ότι το δάσος ανήκει στο δημόσιο. Στην πραγματικότητα, οι δικαστικές αποφάσεις αποτελούν προϊόν παραπλάνησης της δικαιοσύνης από την πλευρά των ιδιωτών, που «εξασφάλισαν» την απροσδόκητη στήριξη του Δασαρχείου Πρέβεζας. Οι ιδιώτες δεν είχαν ποτέ κανέναν τίτλο ιδιοκτησίας και γι’ αυτό δήλωσαν ότι τον είχαν «χάσει». Ωστόσο, το 2011, υπάλληλος του δασαρχείου –όχι ο τότε δασάρχης που δήλωσε «ασθενής»– κατέθεσε στο Πρωτοδικείο υπέρ των ιδιωτών, επικαλούμενος την υπ’ αριθ. 5/26-1-1927 απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου του υπουργείου Γεωργίας που αναγνώριζε το δάσος (750 στρεμμάτων) ως ιδιωτικό, ως ανήκον σε δυο μπέηδες με συγκυριότητα του ελληνικού δημοσίου κατά 20% εξ αδιαιρέτου. Ως προς αυτή την απόφαση, η ΕΑΦ αποκάλυψε με επίσημο έγγραφο από τα αρχεία του οθωμανικού κράτους ότι κανένας μπέης δεν είχε ιδιοκτησία επί του δάσους, καθώς αυτό ανήκε στον σουλτάνο και με την απελευθέρωση της Ηπείρου πέρασε αυτοδικαίως στο ελληνικό δημόσιο. Όμως, οι ιδιώτες και, κατά περίεργο τρόπο, ο υπάλληλος του δασαρχείου απέκρυψαν –και συνεχίζουν να αποκρύπτουν– τόσο το γεγονός αυτό όσο και, κυρίως, την με αριθ. 12/30-7- 1927 απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων. Με την απόφαση αυτή το δάσος απαλλοτριώθηκε και αποζημιώθηκαν οι τότε φερόμενοι ως ιδιοκτήτες (μπέηδες). Έκτοτε, το δάσος ανήκει στο δημόσιο και οποιαδήποτε πράξη αγοραπωλησίας είναι παράνομη και συνεπώς άκυρη. Παράνομη και άκυρη είναι και η επίκληση χρησικτησίας, η οποία οπωσδήποτε δεν ισχύει επί ιδιοκτησίας του δημοσίου. Επομένως, παράνομη και άκυρη είναι και η «αγορά» του δάσους (750 στρεμμάτων) των προγόνων των σημερινών ιδιωτών από τους μπέηδες με το υπ’ αριθ. 5932/17-8-1931 συμβόλαιο. Σημειώνεται ότι στην Ήπειρο, το 1931, δεν υπάρχουν πλέον Οθωμανοί και μπέηδες. Παρ’ όλα αυτά, το Πρωτοδικείο Πρέβεζας το 2011 και ο Άρειος Πάγος το 2017 έκαναν λάθος επιδικάζοντας το δάσος της Βαλανιδορράχης έκτασης 1.993 στρεμμάτων και όχι 750 στρεμμάτων, όπως θα ήταν λογικό, καθώς «μέτρησε» η κατάθεση ενός υπαλλήλου του δασαρχείου και η «νομική αδεξιότητα» του δημοσίου.