Τριαντάφυλλος Μηταφίδης

28
01

Τριαντάφυλλος Μηταφίδης: Μαθήματα από το Άουσβιτς

- Οσο το σημερινό γερμανικό κράτος θα αρνείται να καταβάλει τις οφειλές του για τα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ, σύμφωνα με τη Συμφωνία του Λονδίνου στις 27.2.1953 (άρθρο 17 παρ. 3 α), αλλά και με την από 17.4.2019 ιστορική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων για την απόδοση των γερμανικών οφειλών, καθώς και το από 27.7.2016 Πόρισμα της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Διεκδίκησης - Οσο η ΟΔΓ θα αρνείται να επιστρέψει τα λύτρα που εξαναγκάστηκε να καταβάλει η Ισραηλιτική Κοινότητα, στην απελπισμένη προσπάθειά της να σώσει τα άρρενα τέκνα της από τη βάρβαρη καταναγκαστική εργασία, τόσο θα το στοιχειώνουν τα φαντάσματα των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας. - Οσο οι Θεσσαλονικείς δεν αναμετρώνται με τις πιο μελανές σελίδες από την Ιστορία της πόλης τους, θα βρίσκει πρόσφορο έδαφος η φαιά «σπορά των ηττημένων του 1945» και θα ενισχύεται το θράσος των αρνητών του Ολοκαυτώματος και της Αντιφασιστικής Αντίστασης. - Οσο η πόλη της Θεσσαλονίκης αποφεύγει να μάθει, να στοχαστεί και να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι το ένα πέμπτο του πληθυσμού της εξοντώθηκε με την αποτρόπαιη και εγκληματική συνέργεια των κατοχικών δυνάμεων με τις δωσιλογικές αρχές της πόλης.
Περισσότερα »
30
10

Θεσσαλονίκη, 30 Οκτωβρίου 1944: μέρα «απολύτρωσης» από τους Ναζί

«Οι απελευθερωτικές δυνάμεις παραλάμβαναν τις συνοικίες και το κέντρο της πόλης, ενώ παντού ξεχύνονταν κόσμος χαρούμενος, ευτυχισμένος. Μας σκέπαζαν με λουλούδια, μας γέμιζαν με τρόφιμα και φρούτα... Οι δρόμοι της αγοράς πλημμύρισαν από κόσμο. Ένα αυθόρμητο πανηγύρι που δεν περιγράφεται με λόγια». ΕΛΑΣ και ΕΑΜ εκδίωξαν τους κατακτητές και ματαίωσαν τα σχέδια των ταγματασφαλιτών που είχαν λάβει εντολή από τον Αθ. Χρυσοχόου, Γενικό Διοικητή Μακεδονίας, «να σπεύσωσι προς απελευθέρωσιν της πόλεως από την κομμουνιστικήν τυραννίαν»(!). Προχώρησαν στην ανασυγκρότησή της και την παρέδωσαν μετά τη Βάρκιζα στις «νόμιμες αρχές». Πρόκειται για μια έμπρακτη απάντηση σε όσους κινδυνολογούσαν -και εξακολουθούν να κινδυνολογούν- για την περίπτωση που οι ΕΛΑΣίτες θα απελευθέρωναν την Αθήνα, γλιτώνοντάς την από τη σφαγή των Δεκεμβριανών. Συμφωνώντας με τη διαπίστωση του Μ. Χαραλαμπίδη (Τι θυμόμαστε από το παρελθόν μας και πώς το γιορτάζουμε;, Η ΑΥΓΗ 27/10/2019) ότι «οι αναφορές στα ιστορικά γεγονότα δεν γίνονται με χειρουργικές τομές», θα τόνιζα μαζί του πως: «Αν θέλουμε να κατανοήσουμε το παρελθόν, να γιορτάσουμε και να τιμήσουμε ουσιαστικά τη μνήμη των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στον φασισμό, πρέπει να δούμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου – και της 30ης Οκτωβρίου 1944 θα συμπλήρωνα - μέσα από τις ρήξεις και τις συνέχειες σε εθνικό και διεθνές πλαίσιο. Η επιστημονική έρευνα μας έχει δώσει πλούσιο υλικό. Λείπει όμως η διάδοσή του στο ευρύ κοινό και οι εθνικές επέτειοι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να το πράξουμε αυτό εμπλουτίζοντας τον επίσημο λόγο με τα ευρήματα της επιστημονικής έρευνας.» Προπαντός «να αλλάξει η διδασκαλία της Ιστορίας, έτσι ώστε να μπορούν οι μαθητές-τριες να διαχειρίζονται θέματα συγκρουσιακά, τραυματικά και επίμαχα. Τα συγκρουσιακά θέματα πρέπει να συμπεριληφθούν στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας, λόγω της χρησιμότητάς τους στη διαμόρφωση των μελλοντικών πολιτών που καλούνται να ζήσουν σε έναν πολύπλοκο κόσμο. Η διδασκαλία της Ιστορίας στην Ελλάδα πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει να χαρακτηρίζεται από εθνοκεντρικά και μονολιθικά στοιχεία που υπηρετούν την κυρίαρχη ιδεολογία και αποσκοπούν στη λεγόμενη εθνοπολιτισμική ομοιογένεια και να συνδεθεί με τη δημοκρατική εκπαίδευση και την πολιτική αγωγή», όπως σωστά προτείνει η Ξένια Ελευθερίου στο βιβλίο της «Η δημόσια ιστορία ως συγκρουσιακό θέμα», εκδ. ΝΕΦΕΛΗ, 2019.
Περισσότερα »
21
10

Τριαντάφυλλος Μηταφίδης: Διά την τόνωση της μαζικής πειθαρχίας

«Τι όνειρο ήταν χθες και σήμερα! -Χθες στο πεδίον του Άρεως με την Εθνική Νεολαία. Το έργον μου! Εργον που ενίκησε μέσα σε τόσες αντιδράσεις! Σχεδόν 18 χιλιάδες παιδιά από Αθήνας και Πειραιά, περίχωρα και από πολλές επαρχίες. Φάλαγξ “Ι. Μεταξά” Πατρών! (…) -Σήμερα. Τελετή. Ενθουσιασμός. Αποθέωσις. Παρέλασις στρατού θαυμασία. Απόγευμα παρέλασις Σχολείων Προσκόπων κτλ. και Εθνικής Νεολαίας με τα Τάγματα εις την ουράν. Αι φάλαγγες της ΕΟΝ ατέλειωτοι! Ολοι ντυμένοι! Περίπου 12-14 χιλιάδες! Εντύπωσις εις τον κόσμον καταπληκτική!» Αυτά τα ενθουσιαστικά σχόλια έγραφε ο δικτάτορας Ι. Μεταξάς στο Ημερολόγιό του στις 25 Μαρτίου 1938, αυτοθαυμαζόμενος για το «εθνοσωτήριον έργον του», που είχε εγκαινιάσει με την αιματηρή καταστολή της εργατικής εξέγερσης το Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη. Μόνο που «ξέχασε» να σημειώσει ότι για τις παρελάσεις το φασιστικής κοπής καθεστώς της 4ης Αυγούστου είχε σπαταλήσει 22.000.000 δραχμές, ενώ διέθεσε μόλις 5.000.000 για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού! «Ξέχασε» φυσικά να αναφέρει ότι οι 50.000 μαθητές που υποχρεώθηκαν να παρελάσουν ή να «εκδηλώσουν τον ανυπόκριτον εθνικόν ενθουσιασμόν» έγιναν μουσκίδι από την καταιγίδα που ξέσπασε την ίδια ώρα – γεγονός που έκρυψαν τα λογοκριμένα τότε κινηματογραφικά Επίκαιρα. Ηταν η βασιλο-μεταξική δικτατορία του πάγου και του ρετσινόλαδου που μας κληροδότησε το μιλιταριστικό θεσμό των μαθητικών παρελάσεων ως «συμπλήρωμα των στρατιωτικών τοιούτων» και στο πλαίσιο της «εθνικής Γυμναστικής»(!) για την οικοδόμηση του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού» και όχι φυσικά για να αναπτυχθεί ο ιστορικός προβληματισμός στη νέα γενιά, που είχε μπουχτίσει «από τα λόγια τα τριμμένα, τα μάταια λόγια όποιου Έπους», όπως φώναζε αγανακτισμένος ο Σικελιανός. Eίναι στη φύση των επετείων να ερεθίζουν τη μνήμη, ιστορική ή χαλκευμένη. Οι «εθνικές», μάλιστα, τα πάσης φύσεως «πατριωτικά» ανακλαστικά, προκαταλήψεις, μίση και πάθη κατά «των προαιώνιων εχθρών του Γένους» ή όσων «απειλούν την εθνική μας καθαρότητα» ή θέλουν να μας «αρπάξουν το εθνικό μας σύμβολο» – κατά τους σημαιοφόρους της διαιρετικής ιδεολογίας του εθνικισμού. Φαίνεται πως είχε δίκαιο ο Ερνέστ Ρενάν όταν όριζε το έθνος ως «μια ομάδα ανθρώπων που τους ενώνει μια εσφαλμένη άποψη για το παρελθόν και το μίσος για τους γείτονες τους»!
Περισσότερα »
04
02

Τριαντάφυλλος Μηταφίδης: «Άπορος κορασίς»!

Μισό και αιώνα μετά, η Δημόσια Εκπαίδευση θυμίζει την «άπορο κορασίδα» των ανεπανάληπτων σκίτσων του αείμνηστου Μποστ, αφού, σύμφωνα και με την επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση του ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ, «το εκπαιδευτικό σύστημα εμφανίζεται αναποτελεσματικό, αδύναμο, φοβικό και άδικο». Αφού αδυνατεί να ανταποκριθεί ή να εκφράσει τις προσδοκίες της κοινωνίας, που καταβάλλει περίπου τα 2/5 της δημόσιας χρηματοδότησης σε φορείς εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να αναπληρώσει αδυναμίες και ελλείψεις της Δημόσιας Εκπαίδευσης Μόνο ως τραγική ειρωνεία ηχούν τα πεπραγμένα του πρώτου εξαμήνου της Ν. Κεραμέως: «Για να καλύψει την πλήρη ανεπάρκεια της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης η κ. Κεραμέως επιστρατεύει στον απολογισμό της φτηνές λαθροχειρίες, που νομίζει πως θα εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό, όταν είναι πασιφανής η αδράνεια και η ανικανότητά της να αντιμετωπίσει τα καυτά προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση και που ολοένα οξύνονται. Ένα από αυτά τα τεχνάσματα είναι η οικειοποίηση και ο σφετερισμός μέτρων που είχαν ξεκινήσει, θεμελιωθεί και δρομολογηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ», όπως σωστά επισημαίνει το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το «βαθύ κράτος» της αμάθειας, θα συνεχίσει να εγκλωβίζει το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας στην ημιμάθεια, στο ατομικό βόλεμα και την υποταγή, χωρίς τον κοινό, συντονισμένο αγώνα των εκπαιδευτικών συνδικάτων για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης των αγοραίων καπιταλιστών.
Περισσότερα »
  • 1
  • 2