Τάσος Γιαννόπουλος

04
06

Οι «αόρατοι» εργάτες της διατροφής μας

«Πολλές ώρες πάνω στη σκάλα καθημερινά, με 35 βαθμούς θερμοκρασία, 8 ώρες το πρωί και άλλο ένα τρίωρο κάθε απόγευμα»: ο Δημήτρης Μανόκου, πρόεδρος του Σωματείου Εργατών Γης της Ημαθίας, περιγράφει την καθημερινότητα των εργατών γης στην Ημαθία, περιοχή που βρέθηκε στο προσκήνιο λόγω των απεργιακών συγκεντρώσεων των αλβανών εργατών γης που μένουν μόνιμα εκεί. Το σωματείο διεκδικεί αύξηση του μεροκάματου στα 30 ευρώ (σε κάποια χωριά το πέτυχε ήδη), ίδιο δηλαδή με αυτό σε περιοχές της Νότιας Ελλάδας για ανάλογες εργασίες, καθώς θεωρεί πολύ λίγα τα 25 ευρώ (ή και λιγότερα), που πληρώνεται τώρα ένας εργάτης γης για τη σκληρή αυτή δουλειά. Ο Δ. Μανούκο προαναγγέλλει νέες κινητοποιήσεις, ακόμα και κλείσιμο δρόμων. Αυτές τις ημέρες είναι η περίοδος του αραιώματος για τα ροδάκινα και του «φορτσαρίσματος» στη συγκομιδή των κερασιών, τα οποία ήδη οι κάτοικοι των αστικών κέντρων καταναλώνουμε στις λαϊκές αγορές και τα μανάβικα. Σειρά έχουν τα βερίκοκα και πάει λέγοντας, σε μία περίοδο σχεδόν 5 μηνών κατά την οποία στις περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας φτάνουν περίπου 10.000 αλβανοί εργάτες γης, που προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην για όλο το έτος. Κάθε χρόνο απασχολούνται στις γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις εντός της ελληνικής επικράτειας συνολικά περισσότεροι από 900.000 εργάτες γης (μόλις 33.826 είναι οι μόνιμοι), κυρίως σε Κεντρική Μακεδονία, της Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησο και Κρήτη.
31
12

Ο Γ. Βρούτσης μετατρέπει το ΣΕΠΕ σε Άγιο Βασίλη για τους εργοδότες

Τα πρόστιμα μειώνονται υπέρ των επιχειρήσεων με μεγάλο αριθμό εργαζόμενων, δηλαδή θα ευνοούνται μεγάλες αλυσίδες, εργολαβικές εταιρείες που «νοικιάζουν» χιλιάδες εργαζόμενους ανά τη χώρα, μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες (οι τελευταίες τα προηγούμενα χρόνια αναδείχθηκαν πρωταθλήτριες στις παραβιάσεις του ωραρίου). Κι αυτό διότι, στο νέο πλαίσιο των κυρώσεων, δεν θα προβλέπεται η κλιμάκωση του προστίμου με βάση το μέγεθος της επιχείρησης -«στρέβλωση» και αδικία, σύμφωνα με τη σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Παράλληλα, από τον αλγόριθμο του υπάρχοντος συστήματος, το οποίο στιγματίστηκε από τον αρμόδιο υπουργό επειδή βασίζεται σε «πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς», φαίνεται ότι αφαιρούνται μερικοί ακόμα παράγοντες υπολογισμού του προστίμου: η περίπτωση υποτροπής της επιχείρησης, η παράμετρος της μη συνεργασίας του εργοδότη κατά τον έλεγχο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), η παράμετρος της συστηματικής καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων σε μεγάλο αριθμό εργαζόμενων από εύρωστες οικονομικά επιχειρήσεις. Παράμετροι που προβλέπονταν στην προηγούμενη υπουργική απόφαση και επέφεραν αυστηρότερες κυρώσεις κατά της εργοδοτικής ασυδοσίας.
14
09

Βαφτίζουν «τομή» την αποσάθρωση των κλαδικών συμβάσεων

Έφη Αχτσιόγλου: ❝Το #νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι κόλαφος για τα εργασιακά δικαιώματα και γυρνάει τη χώρα σε βαθιά μνημονιακές εποχές. Θεμελιώδεις ρυθμίσεις υπέρ των εργαζομένων που θεσπίστηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καταργούνται και δημιουργείται ένας μηχανισμός συμπίεσης των μισθών και των εργατικών δικαιωμάτων. Ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας δέχεται συντριπτικά πλήγματα και στην ουσία καταργείται η δυνατότητα των εργαζομένων να διεκδικούν συλλογικά καλύτερους μισθούς και όρους εργασίας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να μην εφαρμόζουν τις κλαδικές συμβάσεις και να μειώνουν τους μισθούς που αυτές προβλέπουν, ενώ και σε τοπικό επίπεδο οι μισθοί των εθνικών κλαδικών συμβάσεων θα μπορούν να μειώνονται με τοπικές συμβάσεις. Έτσι, οι αρχές της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων και της ευνοϊκότερης για τον εργαζόμενο ρύθμισης, που επανέφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καταργούνται ξανά από την κυβέρνηση της #ΝΔ. Παράλληλα, με τις προϋποθέσεις που τίθενται καταργείται ουσιαστικά και το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων. Στην πράξη οι εργαζόμενοι θα ζητούν την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας,οι εργοδότες θα αρνούνται και τα πράγματα θα τελειώνουν εκεί. Χωρίς καμία άλλη επιλογή για τους εργαζόμενους. Το νομοσχέδιο, επίσης, μειώνει το πρόστιμο για αδήλωτη εργασία και κλέβει τρεις μήνες ένσημα από κάθε εργαζόμενο που εντοπίζεται αδήλωτος. Παράλληλα, με τη μη υποβολή ΑΠΔ από τις επιχειρήσεις που έχουν ασφαλιστικές οφειλές,μεταφέρονται οι συνέπειες της εργοδοτικής ασυνέπειας στους εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απώλεια ασφαλιστικού χρόνου και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για μια ξεκάθαρα εκδικητική για τους εργαζόμενους πολιτική.Το γεγονός, δε, ότι το σύνολο των αντεργατικών αυτών ρυθμίσεων περιλαμβάνεται σε «αναπτυξιακό»νομοσχέδιο της κυβέρνησης, μαρτυρά με τον πλέον σαφή τρόπο την αντίληψη της ΝΔ για την ανάπτυξη: Μια παρωχημένη «αναπτυξιακή αντίληψη»οδοστρωτήρα για μισθούς και εργασιακά δικαιώματα. Στη Βουλή και στην κοινωνία θα αντιπαρατεθούμε με την πολιτική που επιδιώκει ανάπτυξη πάνω στα συντρίμμια της εργασίας.❞
08
02

Ζητούνται «ευέλικτοι» ντελιβεράδες

Είμαστε διανομείς που παρέχουμε την εργασίας μας σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο και άρα πρέπει να είμαστε μισθωτοί και όχι “συνεργάτες”. Δεν μπορούμε να δεχτούμε να πληρωνόμαστε ανά παραγγελία και όχι με ωρομίσθια, να υποχρεωθούμε να πληρώνουμε εμείς την ασφάλισή μας, το μηχανάκι, τη συντήρηση και τα μέσα προστασίας
11
07

Πόσο μακριά είναι η Αυστρία, κύριε Φέσσα;

Σήμερα λοιπόν, σε μία περίοδο που από πολλές πλευρές τονίζεται η ανάγκη επιστροφής της χώρας μας στην κανονικότητα, τίθεται το ερώτημα αν οι στοχεύσεις του προέδρου του ΣΕΒ εμπνέονται τελικά από εργασιακά μοντέλα γαλέρας, όπως αυτά που υλοποιεί η κυβέρνηση Κουρτς στην Αυστρία, με επίκεντρο την κατάργηση της δυνατότητας συλλογικών διεκδικήσεων, την περαιτέρω απορρύθμιση των βασικών όρων εργασίας και μόνη στόχευση την μετατροπή των εργαζόμενων σε αναλώσιμα προϊόντα. Για την περίπτωση των στελεχών του βέβαια, ο κ. Φέσσας φαίνεται ότι τηρεί το... σκανδιναβικό μοντέλο: το μισθολογικό κόστος στην ACS παρουσίασε αύξηση κατά 6% το προηγούμενο έτος, καθώς αυξήθηκαν κυρίως οι παροχές, τα μπόνους και οι αμοιβές των στελεχών. «Οι εργαζόμενοι, από την άλλη, δεν πήραν σεντς».
28
06

Μακεδονικό: Περισσότεροι/ες από 300 συνδικαλιστές/τριες ενάντια στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία

Η συμφωνία που υπογράφηκε ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ έχει στόχο να κλείσει μια μακρά περίοδο εντάσεων και συγκρούσεων, που τροφοδοτήθηκε από την μισαλλοδοξία και τους εκατέρωθεν εθνικισμούς, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για την ειρήνη, τη φιλία και την συνεργασία στα πολύπαθα Βαλκάνια. Σε αυτή τη συγκυρία η μόνη επιλογή που έχουν οι εργαζόμενοι/ες είναι ο δρόμος της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της συνεργασίας και δεν πρέπει να αφεθεί χώρος στην εθνικιστική ακροδεξιά και τους νεοναζί να δηλητηριάσουν την Ελληνική κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι την ευαισθησία στα θέματα αυτά. Αντίθετα πρέπει να αγωνιστούμε για την ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των λαών και να ανοίξουμε διαύλους επικοινωνίας με τους εργαζόμενους/ες της γειτονικής χώρας Τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ. Πολλά είναι τα κοινά προβλήματα, για τα οποία ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε. Οι επιλογές της μισαλλοδοξίας και του εθνικισμού μας οδήγησαν σε διαμάχες για το όνομα, την εθνικότητα, ενώ είναι βέβαιο ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα όταν αναφερόμαστε στα προβλήματα και τους αγώνες των εργαζομένων. Η ειρηνική συνύπαρξη δίνει τη δυνατότητα για κοινούς αγώνες απέναντι στα κοινά προβλήματα: την λιτότητα, την φτώχεια, την ανεργία και κοινές διεκδικήσεις για εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Οι προκλήσεις για τον κόσμο της εργασίας είναι πολύ μεγάλες για να αφήνουμε να μας τυφλώνει ο φόβος για την υποτιθέμενη απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας. Η διατήρηση μιας άγονης διαμάχης δεν θα έφερνε πίσω τους χιλιάδες νέους που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, δεν θα έδινε δουλειά στους χιλιάδες ανέργους. Όταν η ειρήνη και η αλληλεγγύη μεταξύ των Λαών στεριώσει, τότε οι εργαζόμενοι θα ατενίζουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Μπορούμε να επικεντρωθούμε με όλες μας τις δυνάμεις και να αναπτύξουμε τους αγώνες με καλύτερους όρους και σε συνεργασία με τα εργατικά κινήματα των Βαλκανικών χωρών, στη μάχη ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.