Οι «αόρατοι» εργάτες της διατροφής μας
«Πολλές ώρες πάνω στη σκάλα καθημερινά, με 35 βαθμούς θερμοκρασία, 8 ώρες το πρωί και άλλο ένα τρίωρο κάθε απόγευμα»: ο Δημήτρης Μανόκου, πρόεδρος του Σωματείου Εργατών Γης της Ημαθίας, περιγράφει την καθημερινότητα των εργατών γης στην Ημαθία, περιοχή που βρέθηκε στο προσκήνιο λόγω των απεργιακών συγκεντρώσεων των αλβανών εργατών γης που μένουν μόνιμα εκεί.
Το σωματείο διεκδικεί αύξηση του μεροκάματου στα 30 ευρώ (σε κάποια χωριά το πέτυχε ήδη), ίδιο δηλαδή με αυτό σε περιοχές της Νότιας Ελλάδας για ανάλογες εργασίες, καθώς θεωρεί πολύ λίγα τα 25 ευρώ (ή και λιγότερα), που πληρώνεται τώρα ένας εργάτης γης για τη σκληρή αυτή δουλειά. Ο Δ. Μανούκο προαναγγέλλει νέες κινητοποιήσεις, ακόμα και κλείσιμο δρόμων.
Αυτές τις ημέρες είναι η περίοδος του αραιώματος για τα ροδάκινα και του «φορτσαρίσματος» στη συγκομιδή των κερασιών, τα οποία ήδη οι κάτοικοι των αστικών κέντρων καταναλώνουμε στις λαϊκές αγορές και τα μανάβικα.
Σειρά έχουν τα βερίκοκα και πάει λέγοντας, σε μία περίοδο σχεδόν 5 μηνών κατά την οποία στις περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας φτάνουν περίπου 10.000 αλβανοί εργάτες γης, που προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην για όλο το έτος.
Κάθε χρόνο απασχολούνται στις γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις εντός της ελληνικής επικράτειας συνολικά περισσότεροι από 900.000 εργάτες γης (μόλις 33.826 είναι οι μόνιμοι), κυρίως σε Κεντρική Μακεδονία, της Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησο και Κρήτη.