Βασίλης Εμμανουηλίδης: O διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους, ζητούμενο για την επόμενη προοδευτική διακυβέρνηση
Το αίτημα του διαχωρισμού υπερβαίνει την Αριστερά και απλώνεται οριζόντια σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, καθώς όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως πρόκειται για μείζον ζήτημα με προεκτάσεις στη λειτουργία της δημοκρατίας, στα ατομικά δικαιώματα, στην ισονομία, στην παιδεία, στην οικονομία, ακόμη και στη δημόσια υγεία. Είναι ζήτημα δημοκρατίας, γιατί δεν μπορεί η εκκλησία να παρεμβαίνει στη λειτουργία του κράτους και να επιβάλει τη θέλησή της στην εκλεγμένη κυβέρνηση και στους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού. Είναι ζήτημα ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, γιατί δεν μπορεί το κράτος, το οποίο εκπροσωπεί εκατομμύρια πολίτες, με ποικίλες θρησκευτικές και άλλες πεποιθήσεις, να θρησκεύεται και να επιβάλει εμμέσως συγκεκριμένη θρησκευτική πίστη. Είναι ζήτημα παιδείας, γιατί πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει η ομηρία του εκπαιδευτικού συστήματος από την εκκλησία, η οποία επιβάλλει από το περιεχόμενο των βιβλίων μέχρι κάποιες φορές και τους υπουργούς που αυτή επιθυμεί. Είναι ζήτημα οικονομικό, με την εκκλησία να απολαμβάνει διαχρονικά ευνοϊκές ρυθμίσεις, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις από το κράτος, που έχει βέβαια αναλάβει και τη μισθοδοσία των στελεχών της, ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί από αυτό και μεγάλες εκτάσεις γης. Και είναι τέλος ακόμη και ζήτημα δημόσιας υγείας, όπως η άρνηση της εκκλησίας να συμμορφωθεί στις υποδείξεις των ειδικών και να τηρήσει τα απαιτούμενα μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού έδειξε. Δυστυχώς με δυσβάσταχτο κόστος σε ζωές, ακόμη και δικών της στελεχών. Και δεν είναι απλά προϊόν φανατισμού αυτή η άρνηση, είναι ξεκάθαρη επίδειξη δύναμης και άσκησης εξουσίας επί της συντεταγμένης πολιτείας, την οποία βέβαια επέτρεψε η φοβική και εξευτελιστικά υποχωρητική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ, που για μια ακόμη φορά προέταξε τα μικροπολιτικά της συμφέροντα έναντι της δημόσιας υγείας και του συμφέροντος των πολιτών.