Χρήστος Γιαμπουράνης - Γιώργος Πετρόπουλος

21
04

Επείγει η μετωπική συμπόρευση όλων των δυνάμεων

Η κατάργηση του οκταώρου, η υποχρέωση για υπερ-εργασία, έως 10 ώρες την ημέρα χωρίς επιπλέον αμοιβή, το «διευθυντικό δικαίωμα» αποτελούν διαχρονικές απαιτήσεις του ΣΕΒ και του κεφαλαίου, που έχουν στηρίξει την οικονομική τους δραστηριότητα στην εποχικότητα, την ένταση της εργασίας, την απουσία καινοτομίας και προστιθέμενης αξίας. Η εμμονή της Ν.Δ. στην κατάθεση ενός τέτοιου νομοσχεδίου συνιστά ταύτιση με τα παραπάνω συμφέροντα και έναν σχεδιασμό που αποσκοπεί στο να «χρηματοδοτηθεί» από τους εργαζομένους το κόστος της ανάκαμψης από την οικονομική κρίση που συνοδεύει την πανδημία. Τα συνδικάτα ως συλλογικές μορφές οργάνωσης της μισθωτής εργασίας παραμένουν το μοναδικό αποκούμπι των εργαζομένων. Σήμερα περισσότερο από ποτέ υπάρχει ανάγκη υπέρβασης της παραταξιακής διαμάχης μπροστά στη μεγάλη μάχη για την υπεράσπιση κατακτήσεων ενός αιώνα εργατικών αγώνων, αλλά και της ίδιας της δημοκρατίας στη χώρα. Είναι αναγκαία όσο ποτέ η μετωπική συμπόρευση όλων των δυνάμεων που έχουν αποφασίσει να ρηγματώσουν τη σχέση τους με το παρελθόν του καθεστωτικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, να ανοικοδομήσουν τις σχέσεις τους με τους εργαζόμενους και να αντιτάξουν μια αποτελεσματική άμυνα στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Η ακραία εμπειρία της πανδημίας, πέρα από την ανασφάλεια, τον φόβο της ασθένειας και του θανάτου, δίνει την ευκαιρία του αναστοχασμού, της κριτικής σε ένα μοντέλο οικονομίας και πολιτικής που οδήγησε αφενός στο ξέσπασμα της πανδημίας, αφετέρου στη βαθιά υγειονομική και οικονομική κρίση. Ας λειτουργήσει η ακραία συνθήκη της πανδημίας απελευθερωτικά από τους καταναγκασμούς του νεοφιλελευθερισμού, με την ανάπτυξη της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της προστασίας του περιβάλλοντος, του κοινωνικού κράτους. Σε όλα αυτά, τα συνδικάτα μπορούν να παίξουν ενεργό ρόλο.