Altsantiri

15
03

Νάσος Ηλιόπουλος: Δεν είμαι περαστικός από την Αθήνα – Ήρθα για να μείνω

Για μένα αυτή τη στιγμή το πιο στενάχωρο που υπάρχει στην Αθήνα είναι ότι υπάρχει μια αίσθηση από τους ανθρώπους της πόλης ότι τα πράγματα δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Είναι μια αίσθηση ότι η Αθήνα είναι μια χαμένη υπόθεση. Και το βλέπεις αυτό σε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Νομίζω δεν υπάρχει κάτι χειρότερο σε μία πόλη από το να έχει χάσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της. Για μένα το σημαντικότερο είναι να στηθεί ξανά αυτή η εμπιστοσύνη. Να φανεί ότι υπάρχει μια δημοτική αρχή, η οποία προφανώς δεν μπορεί να λύσει τα πάντα – κι όποιος πει ότι μπορεί να λύσει τα πάντα σε μια 4ετία κοροϊδεύει τους ανθρώπους – που οι γειτονιές θα αισθάνονται ότι είναι δικιά τους. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο». (...) [Αυτό μπορεί να επιτευχθεί] πρώτα απ’ όλα με το να ξεκινήσεις με όλα τα μικρά στοιχεία της καθημερινότητας. Δηλαδή, η Αθήνα είναι μια πόλη παρατημένη στα πιο βασικά κομμάτια της. Στην καθαριότητα, στο πράσινο, στον φωτισμό. Αν κάποιος έβλεπε τον προϋπολογισμό του Δήμου της Αθήνας χωρίς να ξέρει για ποια πόλη μιλάμε, μόνο με 3-4 βασικά στοιχεία θα μπορούσε να μιλήσει για μια πόλη η οποία είναι βρώμικη, για μια πόλη η οποία είναι σκοτεινή, για μια πόλη η οποία έχει εγκαταλειμμένους τους χώρους πρασίνου και για μια πόλη η οποία δεν ασχολείται με τις υποδομές της. Δηλαδή για το 2018 ο Δήμος της Αθήνας έχει το αδιανόητο ρεκόρ να έχει μηδέν ευρώ σε έργα ηλεκτροφωτισμού. Έβλεπα το στοιχείο και προσπαθούσα να το πιστέψω. Σχεδόν μηδενικές είναι και οι δαπάνες για τα έργα στον χώρο του πρασίνου. Έκλεισε ο προϋπολογισμός του 2018 με μηδέν ευρώ και στις αρχές του 2019 έγραψαν ένα πολύ μικρό κονδύλι. Στο κομμάτι της καθαριότητας απορροφά λιγότερα από 40% του προϋπολογισμού, δηλαδή δεν είναι ότι δεν έχει τα λεφτά. Κι αυτό είναι εξοργιστικό. Δεν μπορεί καν να απορροφήσει τον προϋπολογισμό του. Και στο κομμάτι του τεχνικού προγράμματος, που είναι οι υποδομές. Και όταν μιλάμε για υποδομές, μιλάμε για συντήρηση των σχολείων, που τα σχολεία στον Δήμο της Αθήνας είναι πραγματικά σε άσχημη κατάσταση. Αν μιλήσεις με γονείς, με συλλόγους γονέων το καταλαβαίνεις αυτό. Από τα 40 εκατ. ευρώ προϋπολογισμένα, υλοποιήθηκαν μόλις τα δύο. Μιλάμε δηλαδή για έναν πλούσιο δήμο με φτωχή διαχείριση.