Ειρήνη - Ελένη Αγαθοπούλου

29
12

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή, φεμινισμοί ταράζουνε ολόκληρη τη Γη

Το αίτημα του φεμινιστικού κινήματος να προσδιορίζεται η δολοφονία γυναικών λόγω φύλου ως γυναικοκτονία, ως διακριτό αδίκημα που καθιστά ορατή την πατριαρχική και σεξιστική δομή των κοινωνιών, που καθιστά ορατή την εντεινόμενη ακραία βία κατά των γυναικών επειδή ακριβώς είναι γυναίκες, αρκετές χώρες ιδίως της Λ. Αμερικής το έχουν ενσωματώσει στο δικαιϊκό τους σύστημα. Στην Ελλάδα ήδη έχει ανοίξει η συζήτηση για την ενσωμάτωση του όρου γυναικοκτονία στη νομοθεσία και στον τρόπο εκφοράς και παρουσίασης στον δημόσιο λόγο εγκλημάτων λόγω φύλου. Στην ουσία, πρόκειται για ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό, γιατί υποδηλώνει και στιγματίζει την έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών, αποτυπώνει την σεξιστική κουλτούρα και δομή των κοινωνιών, αναγνωρίζει την ανάγκη ορατότητας και καταγραφής εγκλημάτων λόγω φύλου και, τέλος, θέτει το ζήτημα και το δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των σωμάτων, στιγματίζοντας την πατριαρχική αντίληψη περί ανδρικού - ιδιοκτησιακού καθεστώτος στα σώματα των γυναικών. Πρόκειται για ένα αίτημα που διατυπώνεται σ’ αυτόν τον νέο διηπειρωτικό, διαθεματικό, συμπεριληπτικό φεμινισμό που γεννιέται από άκρη σε άκρη της Γης. Οι γυναίκες είναι μπροστά, αριστερά και στο κέντρο της επανάστασης, είναι παντού. Επιδιώκουν ένα κόσμο ισότιμο, δίκαιο, φεμινιστικό, αλληλέγγυο και δημοκρατικό για όλες, όλους, όλα. Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή.
16
12

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Η ορατότητα του Άλλου μισού του πληθυσμού συμβάλλει στην ισότητα

Η Σιμόν ντε Μποβουάρ το επισήμανε εξαιρετικά το 1949, όταν έγραψε: «η ανθρωπότητα είναι αντρική και ο άνδρας ορίζει τη γυναίκα όχι ως προς την ίδια, αλλά σε σχέση με τον εαυτό του. Δεν θεωρείται αυτόνομο ον.[…] Αυτός είναι το Υποκείμενο, αυτός είναι το απόλυτο – αυτή είναι το Άλλο». Αυτό το Άλλο περιγράφεται ελάχιστα στο μεγαλύτερο μέρος της καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας ή περιγράφεται πάντα σαν κομπάρσος. Αρχίζοντας από τη θεωρία του «Άνδρα Κυνηγού», οι χρονικογράφοι του παρελθόντος άφησαν πολύ μικρό χώρο για το ρόλο των γυναικών στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, την πολιτισμική ή τη βιολογική. Αντιθέτως, οι ζωές των ανδρών εκλήφθηκαν ως αντιπροσωπευτικές της ζωής των ανθρώπων συνολικά, όπως διαπιστώνει στο βιβλίο Αόρατες Γυναίκες η συγγραφέας Caroline Criado Perez.
10
09

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Το πραγματικό ξεπούλημα

Η «πρόοδος» που θα έρθει στον τόπο μας διαφαίνεται και από τα δημοσιεύματα για το νέο σχέδιο του Αναπτυξιακού Νόμου. Ο νέος Αναπτυξιακός, που φέρνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, προβλέπει τροποποιήσεις για τον αιγιαλό και την παραλία ώστε να διευκολύνεται η παραχώρηση σε ιδιώτες και επιχειρηματίες. Οι νέες τροποποιήσεις στη νομοθεσία περιλαμβάνουν ένα «αναπτυξιακό» σχέδιο νόμου, που αναμένεται να δοθεί τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση. Οι ρυθμίσεις είναι στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ακτογραμμή εις βάρος της κοινής χρήσης της. Μάλιστα, περιλαμβάνει και ρύθμιση με την οποία ο (δημόσιος) παλαιός αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και να οικοδομείται. Τίθεται, δηλαδή, σε αμφισβήτηση η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, που κατοχυρώθηκε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και παραχωρείται «γη και ύδωρ» σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Άραγε πόσο πατριωτικό φαντάζει τώρα αυτό στα μάτια όσων ισχυρίζονταν επί ΣΥΡΙΖΑ ότι «ξεπουλιέται» η χώρα μας; Πόσο πατριωτική είναι η παραχώρηση του δημόσιου πλούτου στο βωμό του κέρδους και των μεγαλοεργολάβων; Πόσοι θα κατεβούμε στους δρόμους – με περικεφαλαίες ή χωρίς, δεν έχει σημασία – για να υπερασπιστούμε τον πλούτο της χώρας αυτής, τη μοναδική της φυσική ομορφιά, τις παραλίες μας, τα βουνά μας, τα δάση μας; Θα αντιδράσουμε στο πραγματικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας ή όχι, γιατί δεν υπάρχει εθνικό αφήγημα από πίσω; Ξέρει κάτι η κ. Κεραμέως, που μιλά για διαμόρφωση εθνικής συνείδησης μέσω της εκμάθησης της ιστορίας μας; Έτσι, η κυβέρνηση της Δεξιάς θέλει θα συνεχίσει να δημιουργεί εθνικούς εχθρούς για να ξεχνάμε τους πραγματικούς υπαίτιους της καταστροφής και του ξεπουλήματος αυτής της χώρας;
24
07

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Μόνο η περισσότερη ισότητα θα αυξήσει τις γεννήσεις

Η περισσότερη ισότητα – στον επαγγελματικό αλλά και τον ιδιωτικό βίο – μεταξύ των φύλων είναι αυτή που μπορεί να αυξήσει τη γεννητικότητα και όχι το αντίθετο. Καλούμε λοιπόν τη νέα Υπουργό και τη νέα Κυβέρνηση (...) να σχεδιάσουν πολιτικές χωρίς έμφυλα στερεότυπα και ηλικιακές διακρίσεις και φυσικά να ελέγξουν την εργοδοτική αυθαιρεσία εν συνόλω, αλλά και αυτή που σχετίζεται με τα εργασιακά δικαιώματα των γυναικών.
18
07

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Επίθεση στα Δικαιώματα και στην Ισότητα

Περνάμε σε μια εντελώς διαφορετική εποχή για τα δικαιώματα των γυναικών και την οριζόντια διάχυση της ισότητας στις πολιτικές όλων των υπουργείων. Μέχρι σήμερα, η ύπαρξη αρμόδιας υφυπουργού για θέματα ισότητας και μάλιστα στο υπουργείο Εσωτερικών, ήταν κομβικής σημασίας τόσο για την ανάδειξη των έμφυλων ζητημάτων όσο και για την διατομεακή προώθησή τους. Διότι οι έμφυλες ανισότητες δεν περιορίζονται στον τομέα της εργασίας ή της εκπαίδευσης, αλλά είναι συνυφασμένες με τις πατριαρχικές αντιλήψεις της κοινωνίας μας για το ρόλο της γυναίκας και διαπερνούν οριζόντια όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Τα ερωτήματα πολλά και η ανησυχία ακόμη μεγαλύτερη για το επόμενο διάστημα. Ο δρόμος του αγώνα αποτελεί μονόδρομο. Μαζί με τις φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις οφείλουμε να αποτρέψουμε στην πράξη την υποβάθμιση του ρόλου και του έργου των δύο φορέων και μαζί τους την απαξίωση των πολιτικών ισότητας.
17
10

Οι γυναίκες μαθαίνουν ακόμα να είναι αντικείμενα

Σήμερα, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες κατέχουν κεντρική θέση στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, αλλά και στη διαφήμιση, τις περισσότερες φορές αποκτούν υπόσταση μέσω του ανδρικού βλέμματος. Το ανδρικό βλέμμα συνήθως νοείται ως το βλέμμα της κάμερας, το βλέμμα του άνδρα πρωταγωνιστή/ των ανδρικών χαρακτήρων, το βλέμμα του κοινού. Οι γυναίκες εξακολουθούν να προβάλλονται ως ο «αντικειμενοποιημένος Άλλος» και να υπάρχουν κυρίως ως «βλεπόμενο αντικείμενο». Πολλές αναλύσεις τηλεοπτικών και κινηματογραφικών προϊόντων επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Η προβολή των γυναικών ως δρώντα υποκείμενα είναι εξαιρετικά περιορισμένη… συνήθως αυτές εκκενώνονται από κάθε νόημα πέραν αυτού που τους αποδίδουν οι ανδρικές φαντασιώσεις.
13
03

Φεμινιστικές προκλήσεις στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης

Ακόμη και σήμερα, σε όλον τον κόσμο, οι γυναίκες εξακολουθούν να υπεραντιπροσωπεύονται στους πέντε παραδοσιακούς γυναικείους κλάδους: καθαριότητα, τροφοδοσία, φροντίδα, γραμματείς, ταμίες. Ενώ οι αντίστοιχοι ανδρικοί τομείς είναι η διοίκηση, το χρήμα, τα υλικά και οι μηχανές.