Ειρήνη Αγαθοπούλου: Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή, φεμινισμοί ταράζουνε ολόκληρη τη Γη
Το αίτημα του φεμινιστικού κινήματος να προσδιορίζεται η δολοφονία γυναικών λόγω φύλου ως γυναικοκτονία, ως διακριτό αδίκημα που καθιστά ορατή την πατριαρχική και σεξιστική δομή των κοινωνιών, που καθιστά ορατή την εντεινόμενη ακραία βία κατά των γυναικών επειδή ακριβώς είναι γυναίκες, αρκετές χώρες ιδίως της Λ. Αμερικής το έχουν ενσωματώσει στο δικαιϊκό τους σύστημα. Στην Ελλάδα ήδη έχει ανοίξει η συζήτηση για την ενσωμάτωση του όρου γυναικοκτονία στη νομοθεσία και στον τρόπο εκφοράς και παρουσίασης στον δημόσιο λόγο εγκλημάτων λόγω φύλου.
Στην ουσία, πρόκειται για ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό, γιατί υποδηλώνει και στιγματίζει την έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών, αποτυπώνει την σεξιστική κουλτούρα και δομή των κοινωνιών, αναγνωρίζει την ανάγκη ορατότητας και καταγραφής εγκλημάτων λόγω φύλου και, τέλος, θέτει το ζήτημα και το δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των σωμάτων, στιγματίζοντας την πατριαρχική αντίληψη περί ανδρικού - ιδιοκτησιακού καθεστώτος στα σώματα των γυναικών. Πρόκειται για ένα αίτημα που διατυπώνεται σ’ αυτόν τον νέο διηπειρωτικό, διαθεματικό, συμπεριληπτικό φεμινισμό που γεννιέται από άκρη σε άκρη της Γης.
Οι γυναίκες είναι μπροστά, αριστερά και στο κέντρο της επανάστασης, είναι παντού. Επιδιώκουν ένα κόσμο ισότιμο, δίκαιο, φεμινιστικό, αλληλέγγυο και δημοκρατικό για όλες, όλους, όλα. Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή.