Editorial

Αποχαιρετισμός στον Θοδωρή Μιχόπουλο

Ο δημοσιογράφος Θοδωρής Μιχόπουλος “έφυγε” από τη ζωή σήμερα τα ξημερώματα.

Με πολυετή παρουσία στην ΕΡΤ, ο Θοδωρής Μιχοπουλος, αρχισυντάκτης για χρόνια δελτίων ειδήσεων, ήταν η ψυχή πολλών επιτυχημένων δημοσιογραφικών εκπομπών. Υπηρέτησε την δημοσιογραφία και από θέσεις ευθύνης σε άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς και εφημερίδες.

Με σημαντική κοινωνική δράση και πολιτική παρουσία, ο Θοδωρής Μιχοπουλος βρέθηκε μετά τις εκλογές του 2015 στην θέση του επικεφαλής του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού, ενώ για σημαντικό διάστημα είχε την ευθύνη για την ενημέρωση σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της χώρας μας με τους δανειστές.

Η κηδεία του Θοδωρή Μιχόπουλου θα γίνει αύριο, Δευτέρα, στις 4:00 μ.μ. στο 1ο Νεκροταφείο. Παράκληση της οικογένειάς του, αντί στεφάνων, τα χρήματα να διατεθούν στη Διεθνή Αμνηστία. (Αρ. Λογ. Εθνικής – GR2601101510000015148030784 – Όνομα δικαιούχου: “ΔIEΘNHΣ AMNHΣTIA EΛΛHNIKO TMHMA”).

Τη θλιβερή είδηση ακολούθησε πλήθος συλλυπητήριων μηνυμάτων από τον πολιτικό και τον δημοσιογραφικό κόσμο. Ανάμεσα τους την πρώτη θέση έχουν οι σύντροφοι και συνεργάτες του από την «Εποχή», της οποίας ο Θοδωρής υπήρξε ιδρυτικό μέλος και βασικός συνεργάτης όλα αυτά τα χρόνια.

 

Αναμενόμενα ξαφνικά: Η τρίτη σελίδα της «Εποχής» ήταν και θα παραμείνει του «Μιχό»

Έφυγε ο Θοδωρής. Έφυγε, αναμενόμενα ξαφνικά! Αυτό είναι και το τραγικό σ’ αυτή την απώλεια, που την κάνει να ξεχωρίζει από άλλες πολλές που έχουμε ζήσει, του βασικού ανθρώπου της εφημερίδας μας, του σύντροφου, του φίλου. Και τώρα, αν επιχειρήσουμε να τον αποχαιρετήσουμε με τον κλασικό τρόπο που συνηθίζουμε εμείς στην Αριστερά, θα του φιλοτεχνήσουμε μια ελλιπή εικόνα. Να πούμε, για παράδειγμα, ότι μέσα σ’ ένα επάγγελμα πολυσύνθετων δυσκολιών και πάμπολλων «ολισθηρών ευκαιριών» ο Θοδωρής διακρίθηκε ως ένας αριστερός δημοσιογράφος εξαιρετικής επαγγελματικής επάρκειας, ότι έβρισκε πάντα τον τρόπο, εργαζόμενος συγχρόνως, να βοηθήσει τη συλλογική μας προσπάθεια να προχωρήσει η Ανανεωτική και Ριζοσπαστική Αριστερά, στις πολύ δύσκολες, στις λιγότερο δύσκολες εποχές και στην εποχή της δύσκολης νίκης. Ή ότι πριν τα είκοσι χρόνια του, όταν ακόμη βασίλευε η χούντα, συνάντησε τις οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ενώ με ανήσυχο και ανοιχτό πνεύμα στη συνέχεια συνάντησε τις ιδέες της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και την παρακολούθησε έως το τέλος.

Πρέπει να πούμε κι άλλα. Ότι ήξερε, π.χ, να παθιάζεται για την εθελοντική σε μεγάλο βαθμό, συλλογική προσπάθειά μας στην «Εποχή». Να φέρνει ιδέες, να ανακαλύπτει θέματα, να υποδείχνει. Να βάζει τα θέματα, να επιμένει, να επιχειρηματολογεί, να καυγαδίζει, να αντιπαρατίθεται. Να φωνάζει για τη γραμμή και τον τρόπο που θα φθάνει στον αναγνώστη. Να παλεύει πάντοτε να συνδυάσει – αν γίνεται αυτό εύκολα! – για να έχουμε δύσκολα άρθρα, θεωρητικά, ιδεολογικά, με βάθος αλλά ταυτόχρονα με εύληπτη γραφή και άλλα, που να εκλαϊκεύουν, να είναι όχι απλοϊκά αλλά απλά, «να τα καταλαβαίνει και η μάνα μου» όπως πάντα τόνιζε και τρέλαινε τους νεότερους συναδέλφους για να το καταφέρνουν. Να βάζει κόκκινο στους πρωτοσέλιδους τίτλους, αν και είχε αχρωματοψία όπως έλεγε, για να «χτυπάνε» στο μάτι. Να μας ενημερώνει γραπτά στη στήλη του αλλά και προφορικά στις συσκέψεις για τα πλείστα όσα συνέβαιναν στα υπόγεια του Τύπου.

Δεν ήξερε να κάνει οικονομία όμως. Και όταν ακόμη ήταν ολοφάνερα τα σημάδια, ότι επιδεινώνεται η εύθραυστη υγεία του και παραδεχόταν ότι πρέπει να προσέξει, ότι πρέπει εξάπαντος να φύγει από τη μεγάλη καθημερινή ένταση όπου ζούσε, να ξαναδεί τον τρόπο της προσφοράς του, δεν το έκανε. Όχι γιατί δεν ήξερε τον κίνδυνο ή τον προσέγγιζε επιπόλαια, αλλά διότι η ανάγκη συγκρατημού τον υπερέβαινε. Υπερέβαινε αυτό που ήταν. Αυτό ήταν και το τραγικό στοιχείο στη δική του απώλεια.

Όταν στη συντακτική επιτροπή της Τρίτης προγραμματίζουμε τα άρθρα, ρεπορτάζ και συντάκτες από τη σελίδα ένα έως τριάντα δύο, καθώς θεωρούσαμε ότι είχαμε δώσει με υποσχετική στο Μαξίμου ή το Υπουργείο Οικονομικών τον Θοδωρή εξακολουθούσαμε στην τρίτη σελίδα να γράφουμε «Μιχό». Διότι αυτή τη σελίδα έγραφε για χρόνια με το ψευδώνυμο Α.Π. Θάνος –από το απίθανος, όπως έλεγε. Διότι η τρίτη σελίδα ήταν του «Μιχό», είχε τη δική του φυσιογνωμία. Υποσχόμαστε, λοιπόν, πως θα τη διατηρήσουμε. Να κρατάμε ενεργό τη μνήμη του.

Π. Κλαυδιανός: «Ο Θοδωρής είχε επιλέξει να είναι διαρκώς στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας της Αριστεράς»

Για «τον άνθρωπο ορχήστρα» της Αριστεράς, τον Θοδωρή Μιχόπουλο, μίλησε με βαθιά συγκίνηση στην «Αυγή», ο επικεφαλής της συντακτικής ομάδας της «Εποχής», Παύλος Κλαυδιανός.

«Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσει κανείς για το Θοδωρή Μιχόπουλο, γιατί αν μιλήσει με τον κλασικό τρόπο που συνηθίζουμε εμείς οι αριστεροί, ότι ήταν ένας δημοσιογράφος εξαιρετικής επάρκειας και ότι συνέβαλλε τα μέγιστα στο πλαίσιο της Ανανεωτικής Αριστεράς, θα έκρυβε αυτό που τον χαρακτήριζε: την πληθωρικότητά του.

Ήθελε να είναι παντού, να βοηθάει σε όλα στην Αριστερά και στις θέσεις ευθύνης που είχε αναλάβει, είτε στο γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, είτε δημοσιογραφικά εμάς στις εφημερίδες μας. Ένας “άνθρωπος ορχήστρα.

Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν κατάφερε να φύγει από αυτή την μεγάλη ένταση που είχε επιλέξει να ζει. Δεν μπόρεσε να το κοντρολάρει, διότι είχε επιλέξει να είναι στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας της Αριστεράς. Θα τον θυμόμαστε πάντα και θα περιμένουμε κάθε εβδομάδα στην Εποχή, το άρθρο του στη σελίδα 3».

Το Υπουργείο Οικονομικών για τον θάνατο του Θοδωρή Μιχόπουλου

«Ξαφνικά

Ο Θόδωρος έμπαινε στο γραφείο ξαφνικά. Χτύπαγε το τηλέφωνο ξαφνικά. Έφευγε ξαφνικά. Μαζί με τον πάκο τις εφημερίδες του σε μία σακούλα.

Ο Θόδωρος ήταν ένας αιφνιδιαστικός καταληψίας της σκέψης, αλλά ​ποτέ του χώρου.​

Με τη συμπυκνωμένη πείρα του, με την βαθιά αριστεροσύνη του, την πολιτική του οξυδέρκεια, το σαρωτικό του χιούμορ και την αβάσταχτη γοητεία μιας προσωπικότητας με μυθιστορηματικά χαρακτηριστικά.

Ας ήταν μια κόνξα από αυτές που δεν μας αιφνιδιάζουν,​ γιατί ξέρουμε-όπως και ο ίδιος-πώς και πού ήταν​ ταγμένος.

Ο Θόδωρος κάπου κρύβεται κι από κάπου μας την έχει στημένη. Περιμένουμε».

Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αποχαιρετά τον Θοδωρή Μιχόπουλο

«Αποχαιρετούμε με θλίψη και οδύνη τον σύντροφο, συναγωνιστή, συνεργάτη και φίλο Θοδωρή Μιχόπουλο, που τόσο ξαφνικά και πρόωρα έφυγε από τη ζωή.

Ο Θοδωρής Μιχόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1952. Οργανώθηκε στην Αριστερά από τα χρόνια των σπουδών του, πρώτα στην ΟΣΕ. Η πρώτη του επαφή με τον χώρο της ανανεωτικής κομουνιστικής Αριστεράς έγινε μέσω της συνεργασίας του με το περιοδικό «Κομουνιστική Θεωρία και πολιτική», με υπεύθυνο τον Γρηγόρη Γιάνναρο. Ακολούθησε η ένταξή του στο ΚΚΕ (εσωτερικού), την ΑΚΟΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κορυφαίος δημοσιογράφος των εφημερίδων και της τηλεόρασης, ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία από την Αυγή. Μάχιμος συνδικαλιστής του χώρου, υπήρξε πολλές φορές υποψήφιος στην ΕΣΗΕΑ. Κατά τη διάρκεια της μακράς και λαμπρής σταδιοδρομίας του ανέλαβε θέσεις ευθύνης σε μια σειρά από ΜΜΕ, εργαζόμενος για πολλά χρόνια στην ΕΡΤ, αλλά και στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς ΑΝΤΕΝΝΑ, ΣΚΑΙ, και ΣΤΑΡ. Εργάστηκε άοκνα για το κόμμα, συντελώντας αποφασιστικά στην επικοινωνιακή προβολή, τις προεκλογικές εκστρατείες, αλλά και την καθημερινή δουλειά.

Διετέλεσε διευθυντής του γραφείου Τύπου και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, εργάστηκε στο πλευρό του υπουργού Οικονομικών Ε. Tσακαλώτου, ενώ, ακόμα και μετά τη συνταξιοδότησή του, έγραφε στην Εποχή και την Αυγή.

Ο Θοδωρής Μιχόπουλος ήταν αριστερός δημοσιογράφος πρώτης γραμμής, ένας αταλάντευτος αγωνιστής που έδωσε όλες του τις δυνάμεις, μέχρι την τελευταία στιγμή, στην υπόθεση της ανανεωτικής Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, της επικοινωνιακής δουλειάς και των κομματικών μέσων.

Η συνέπειά του, η προσήλωσή του στην υπόθεση της Αριστεράς, το χιούμορ του, η στρατηγική σκέψη και η ευφυΐα του Θοδωρή Μιχόπουλου θα μας λείψουν. Κυρίως, όμως, θα μας λείψει η ανθρωπιά και η αυθεντικότητά του.

Υπήρξε ένας πολύτιμος σύντροφος και ένας αγαπημένος φίλος για όσους τον γνώρισαν. Η απώλειά του, είναι πραγματικά επώδυνη. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον γιο του, την οικογένειά του, τους φίλους, τους συναδέλφους και τους συντρόφους του».

Συλλυπητήρια μηνύματα για το θάνατο του Θοδωρή Μιχόπουλου

Αλέξης Τσίπρας

Ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης

«Ο Θοδωρής Μιχόπουλος υπήρξε ένας διαπρεπής δημοσιογράφος που καθ’ όλη την πολυετή πορεία του, τόσο στα ραδιοτηλεοπτικά όσο και στα έντυπα Μέσα, τίμησε μέχρι και την τελευταία στιγμή ως λειτουργός τον χώρο της ενημέρωσης.

Τον Θοδωρή διέκριναν πάντα το ήθος, η ακεραιότητά και η ευγένεια, καθιστώντας τον παράδειγμα στους νεότερους δημοσιογράφους.

Πάνω απ’ όλα όμως ο Θοδωρής Μιχόπουλος ήταν ένας καλός φίλος, ένας συνεπής σύντροφος της ανανεωτικής, κομμουνιστικής και της ευρύτερης ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη για την αιφνίδια απώλειά του και τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του».

Ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης

Ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης

Ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Τζανακόπουλος


Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου

«Ο Θοδωρής Μιχόπουλος, μία από τις πιο καθαρές φωνές της δημοσιογραφίας δεν είναι πια μαζί μας. Φίλος από τα χρόνια του Ρήγα Φεραίου, ήταν από τους πιο αυστηρούς κριτές της καθημερινότητάς μας, με ζηλευτή ευθυκρισία για τα πολιτικά τεκταινόμενα. Θα μας λείψει η νηφαλιότητά του, η ακεραιότητά του μα πάνω απ’ όλα εκείνος ο ιδιαίτερός του συναισθηματισμός όταν ήταν μεταξύ φίλων».

Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

«Τα ξημερώματα της Κυριακής άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 65 ετών, ο δημοσιογράφος Θοδωρής Μιχόπουλος.

Η μακρά του διαδρομή στο χώρο της δημοσιογραφίας χαρακτηρίστηκε από μαχητικότητα, ειλικρίνεια και αδιαπραγμάτευτο ήθος. Με αριστερό κριτήριο και κοινωνική ευαισθησία, λειτούργησε κατά την πολύχρονη παρουσία του στον τύπο, το ραδιόφωνο, τη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση, με γνώμονα την ενημέρωση και με προτεραιότητα τις ανάγκες των αδύναμων.

Οι αρχές και οι αξίες, τις οποίες υπηρέτησε με πάθος, θα κρατούν τη μνήμη του ζωντανή και θα μας θυμίζουν να αγωνιζόμαστε πάντοτε για μία κοινωνία ελευθερίας και δημοκρατίας.

Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τα βαθιά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του. Ο χώρος της δημοσιογραφίας, αλλά και εκείνος της Αριστεράς, είναι από σήμερα φτωχότεροι».