Αποφεύγω να μπω στο Facebook. Επειδή υποκύπτεις συχνά στον πειρασμό να σχολιάσεις κραυγαλέα ακραίες απόψεις πολιτών που δεν γνωρίζεις και, το κυριότερο, δεν γνωρίζεις γιατί και πώς υιοθέτησαν τέτοιες απόψεις. Αφήνω στην άκρη λογαριασμούς ανύπαρκτων προσώπων, που δημιουργούνται αποκλειστικά με σκοπό να διασπείρουν τέτοιες απόψεις.
Δεν γνωρίζεις αν η άποψη που υποστηρίζουν είναι σταθερή μέσα στον χρόνο ή κάτι παροδικό. Αν είναι παγιωμένη άποψη τότε άδικα επιτίθεσαι δεν πρόκειται να του αλλάξεις γνώμη. Αλλά αν είναι παροδική και εσύ επιτίθεσαι, τότε διαπράττεις μέγιστο λάθος.
Αντικαθιστάς τον διάλογο με πόλωση, απορρίπτεις κάθε ενδεχόμενο σύγκλισης απόψεων , δε γίνεσαι πειστικός ποτέ και κυρίως υποτάσσεσαι στο στρατηγικό σχέδιο του αντιπάλου. Να διαιρεί την κοινωνία όχι με βάση την κοινωνική και οικονομική θέση του καθενός αλλά με βάση κάποια ευφυολογήματα. Ποιος είναι υπέρ και ποιος κατά των μεταναστών; Ποιος είναι υπέρ και ποιος κατά της συμφωνίας των Πρεσπών; Ποιος είναι υπέρ και ποιος κατά των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας; Σε κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί να γίνει δημοψήφισμα. Αφορούν δικαιώματα μειονοτήτων, ή εθνικά θέματα λαών που δεν μας απειλούν και φυσικά έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, αλλά εμείς τους εμφανίζουμε ως απειλή, βρίσκοντας άλλη μια αιτία που διαιρεί εκτός από την πραγματική κοινωνική μας θέση.
Η συστημική προπαγάνδα το αξιοποιεί στο έπακρο. Το ίδιο το FB ενισχύει αλγοριθμικά τέτοιες απόψεις και αποκλείει την άποψη του διαφωτισμού και της Αριστεράς. Οπότε ότι και αν γίνει, όσο έξυπνες ψύχραιμες και πειστικές απαντήσεις και αν δώσεις, πάλι υποτάσσεσαι στο παίγνιο θετικού αθροίσματος του αντιπάλου σου. Επιτυγχάνει κοινωνικές διαιρετικές τομές πέραν της πραγματικής διαίρεσης της κοινωνίας σε τάξεις. Αλλά ταυτόχρονα είναι και παίγνιο αρνητικού αθροίσματος για σένα. Υποκαθιστάς την πολιτιστική ή συνδικαλιστική ή πολιτική σου δράση , με πληκτρολόγηση. Έχεις ήδη ηττηθεί στρατηγικά και απλώς δεν το συνειδητοποιείς.
Ωστόσο μου κάνει εντύπωση και η ανοχή από την δική μας πλευρά του στερεότυπου ,«Τι ψηφίσατε ρε μαλάκες». Εμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις με το λογότυπο του ΣΥΡΙΖΑ ή με την φωτογραφία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο ζημιογόνος είναι αυτή η ανοχή.
Α. Καταρχήν υποτιμά την νοημοσύνη του Ελληνικού Λαού και δείχνει ασέβεια προς το εκλογικό αποτέλεσμα, την ίδια στιγμή που εσύ επιδιώκεις το αντίθετο και εισήγαγες της απλή αναλογική για να υπηρετήσεις τον σκοπό αυτό.
Β. Η υποτίμηση αυτή, διογκώνεται συνειδητά από τους αντιπάλους σου σε τέτοιο βαθμό που τους επιτρέπει να χαρακτηρίσουν τον κόσμο της Αριστεράς και την ηγεσία του ως αλαζόνες. Προφανώς δεν κερδίζεις τίποτα έτσι. Δημιουργείς μόνος σου άλλο ένα στεγανό, που δεν επιτρέπει την διάδοση της δικής σου άποψης. Τελικά γυρνά εναντίον σου.
Γ. Αντί να συζητήσεις σοβαρά για τα αίτια της νίκης του αντιπάλου και να εντοπίσεις και να διορθώσεις τα δικά σου λάθη, αν υπάρχουν τέτοια, δεν το κάνεις και δίνεις την δυνατότητα στον αντίπαλο να κυριαρχεί δημοσκοπικά, ακόμη και δυόμιση χρόνια μετά την εκλογική του νίκη. Κάτι δεν κάνεις σωστά αν συμβαίνει αυτό με τέτοια κρίση, με εμφανή φθορά της κυβέρνησης αλλά με αδυναμία δική σου να εισπράξεις την φθορά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να πάρει αποστάσεις από αυτές τις σελίδες και αυτούς τους λογαριασμούς. Τον εκθέτουν και περιορίζεται η δυνατότητα διεισδυτικού λόγου. Το οφείλει στα μέλη του και στην ιστορία τους ως το μοναδικό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που κέρδισε εκλογές και αναπτέρωσε την ελπίδα σε παγκόσμια κλίμακα.
Πιστεύω πως ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται γενικά, επειδή ως ηγεσία αλλά και συνολικά ως κόμμα, έχει υποτιμήσει το στρατηγικό σχέδιο και τα στρατηγικά όπλα των αντιπάλων.
Αναφέρω μόνο ένα ακόμη από τα πολλά παραδείγματα. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η υπερβολή της αναφοράς ότι χάσαμε από την μεσαία τάξη, σημαίνει και τον εγκλωβισμό μας στην στρατηγική του αντιπάλου. Γιατί κανείς πια δεν μιλά για την εργατική τάξη και το πρεκαριάτο, οπότε η ίδια η εργασία αισθάνεται ότι δεν εκπροσωπείται.
Τουλάχιστον δεν εκπροσωπείται από κόμμα δυνάμει κυβερνητικής εξουσίας. Απογοητεύεται, ωθείται στην αποχή και στην απόρριψη των κομμάτων συνολικά όπως και της πολιτικής. Τουλάχιστον ας έλεγε ότι τα λεφτά που δόθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο (Frapport , Aegean, ξενοδόχοι) θα επιστραφούν, και αν δεν υπάρχουν θα απαιτήσεις ποσοστά συνιδιοκτησίας. Έτσι για να δείξεις με ποιο είσαι. Και αυτή η διολίσθηση είναι μέρος του στρατηγικού σχεδίου του αντιπάλου.
Με δύο λέξεις η υπερβολή στην συζήτηση για την μεσαία τάξη, σηματοδοτεί την ιδεολογική ήττα της Αριστεράς και την ηγεμονία της Δεξιάς. Ας φανούμε λοιπόν εξυπνότεροι από αυτήν.
Τέλος υποτιμά το σχέδιο των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό αφαιρεί την δυνατότητα στην Αριστερά να ασκήσει αναδιανεμητική πολιτική υπέρ της εργασίας στο μέλλον. Δημιουργεί ένα τοξικό περιβάλλον, για την μέλλουσα κυβέρνηση της Αριστεράς. Ποια τιμολογιακή πολιτική όπως αυτή που ασκήθηκε στην πρώτη θητεία για το ρεύμα θα ακολουθηθεί στο μέλλον, όταν θα είναι όλα ιδιωτικά;
O Αντώνης Βασιλείου είναι μέλος της ΟΜ Χερσονήσου, πρώην μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
