Η άσκηση συστηματικού, επίμονου, ενδελεχούς ελέγχου στην κυβέρνηση καθώς και η ασφυκτική πίεση μέχρι την ύπαρξη συγκεκριμένων απαντήσεων σε μείζονα θέματα που αγγίζουν τον πυρήνα των δημοκρατικών λειτουργιών, οφείλει να διέπει τη συνολική λειτουργία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η υπόθεση με τη χρηματοδότηση ΜΜΕ τον καιρό της πανδημίας – με τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος – η προκλητική αλαζονεία των κυβερνώντων, η διάχυτη αίσθηση υποτίμησης των πολιτών, η αδιαφάνεια ως «κανονικότητα», δεν μπορεί – και δεν πρέπει – να μείνει στο σκοτάδι.
Με δεδομένη την αφωνία των ΜΜΕ – «όταν τρώνε, δεν μιλάνε», άλλωστε – και μετά την εξωφρενικά προκλητική στάση του Κ.Μητσοτάκη στη Βουλή όταν κώφευσε επιδεικτικότατα στις συνεχείς εκκλήσεις του Α.Τσίπρα να δοθεί στη δημοσιότητα η λίστα με τα ποσά που πήρε κάθε Μέσο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να περιοριστεί σε κάποιες ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου που δεν παράγουν, τελικά, κάποιο χειροπιαστό πολιτικό αποτέλεσμα. Χρειάζονται πρωτοβουλίες και μάλιστα ευρηματικές, στην κατεύθυνση δημοσιοποίησης του θέματος, εντός και εκτός Ελλάδας. Κάποιες πρώτες σκέψεις :
– Μια μεγάλη, σε ανοιχτό χώρο συνέντευξη Τύπου με ενδεχόμενη πρόσκληση και προς άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης – το θέμα, άλλωστε, της πολυφωνίας, είναι υπόθεση όλων – δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί από τα ΜΜΕ.
– Η άμεση αξιοποίηση της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε διεθνή φόρουμ και η κινητοποίησή του στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών στους οποίους συμμετέχει. Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE), για παράδειγμα, και η σχετική Επιτροπή που ασχολείται με τα ΜΜΕ, αποτελεί ένα λαμπρό πεδίο ανάδειξης του συγκεκριμένου θέματος. (Η προηγούμενη εμπειρία μου ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην PACE, μου επιτρέπει να έχω ιδιαν γνώση των δυνατοτήτων)
– Σποτάκια που θα «πλημμυρίσουν» το διαδίκτυο σε συνδυασμό με ένα απολύτως λακωνικό μήνυμα του Προέδρου του κόμματος που θα προβάλλεται συνεχώς στο youtube
Αυτά, και άλλα πολλά, θα μπορούσαν να «πέσουν» ως ιδέες. Το σίγουρο είναι πως το συγκεκριμένο θέμα, δεν μπορεί-και δεν πρέπει-να «θαφτεί». Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αντιληφθεί και να αξιοποιήσει το ρόλο του ως αξιωματικής αντιπολίτευσης και να μην αρκείται σε επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα» που σβήνουν το ίδιο εύκολα όπως ανάβουν.
Μια κοινωνία που δοκιμάζεται, που βλέπει τα δύσκολα να είναι μπροστά, που αντιμετωπίζει το φάσμα των απολύσεων και της ανεργίας, είναι λογικό να είναι δύσπιστη και να έχει απαιτήσεις. Ένα κόμμα της Αριστεράς οφείλει να εκπέμπει ξεκάθαρο μήνυμα, να είναι αποτελεσματικό, να δημιουργεί ρωγμές εκεί που όλα φαίνονται στεγανοποιημένα. Να δουλεύει διαρκώς τη σχέση ανάμεσα στην πολιτική πράξη και το όραμα της Αριστεράς και να μην μπαίνει στο δίλημμα «παλιές ή νέες αγάπες» αφού η συλλογικότητα ήταν, και πρέπει να παραμένει, η πυξίδα του…
Η Αννέτα Καββαδία είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ, πρώην βουλεύτρια.
