Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από τη θέση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ήταν μια πράξη γενναία, υπεύθυνη και πολιτικά ορθή. Δημιούργησε όμως ένα σοβαρό κενό ηγεσίας, το οποίο οφείλουμε συλλογικά να αντιμετωπίσουμε το συντομότερο δυνατό, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος περαιτέρω αποσυσπείρωσης και ρευστοποίησης του πολιτικού μας φορέα. Το στοίχημα είναι να αποδείξουμε ότι μπορεί να υπάρξει ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα και ότι τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος μπορούν να σταθούν στο ύψος των δύσκολων και ιστορικών περιστάσεων. Ισχυρίζομαι ότι με τη προχθεσινή απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας, κάναμε ένα πρώτο αλλά σημαντικό βήμα συλλογικής υπευθυνότητας και συντεταγμένης πορείας και ότι ο ισορροπημένος και ρεαλιστικός «οδικός χάρτης» στον οποίο συμφωνήσαμε, δημιουργεί την αναγκαία συνθήκη ευστάθειας στο κόμμα και συστράτευσης των ανθρώπων του με βάση ένα κοινό πολιτικό σχέδιο.
Προφανώς δεν είναι τώρα η ώρα της σε βάθος ανάλυσης των αιτιών της διπλής εκλογικής ήττας. Αυτό θα γίνει στο πλαίσιο του έκτακτου Συνεδρίου το Νοέμβριο, με σοβαρό και οργανωμένο διάλογο τόσο με τα μέλη μας όσο και με τον αριστερό και προοδευτικό κόσμο. Αυτό που προέχει σήμερα είναι η γρήγορη ανασύνταξη των δυνάμεων μας, η συγκροτημένη παρουσία μας στη Βουλή και στην κοινωνία και η ανταπόκριση στο θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απέναντι στην ανεξέλεγκτη και αλαζονική νεο-Δεξιά του κ. Μητσοτάκη.
Έχει μεγάλη σημασία επίσης, να επαναβεβαιώσουμε το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως κόμματος της «κυβερνώσας Αριστεράς», που λειτουργεί ως κορμός της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης και ως εναλλακτικός πόλος εξουσίας, με αντι-νεοφιλελεύθερη στρατηγική αντιμετώπισης των ανισοτήτων, στήριξης των εργασιακών δικαιωμάτων και των δημόσιων αγαθών και συλλογικής κοινωνικής ευημερίας. Σε μια εποχή απο-ιδεολογικοποίησης και υποχώρησης των κομματικών ταυτίσεων, έχει τεράστια αξία η έμφαση στις ιδεολογικές και προγραμματικές αρχές και στη συγκρότηση ισχυρών πολιτικών ταυτοτήτων, που εκφράζουν συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες και αιτήματα. Αυτό είναι όρος για την ανάκτηση της αξιοπιστίας μας και για να υπερασπιστούμε την κοινωνική χρησιμότητα μιας Αριστεράς που έχει στρατηγική όχι μόνο για τους κοινωνικούς αγώνες αλλά και για τη διακυβέρνηση της χώρας. Μόνο έτσι μπορούμε να προβάλλουμε ένα ανταγωνιστικό πολιτικό σχέδιο, να δημιουργήσουμε ένα «αντίπαλο δέος» στην πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία της ΝΔ.
Δεν αρκεί όμως μόνο η αριστερή πολιτική «γραμμή». Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ανάγκη και από μια νέα ηγεσία που θα μπορεί: 1. Να λειτουργήσει συλλογικά και συνθετικά και να διασφαλίσει την ενότητα στο εσωτερικό του. 2. Να έχει ευρύτερη κοινωνική αναγνώριση και αποδοχή, πέραν του στενού κομματικού ακροατηρίου και 3. Να διαθέτει ένα διακριτό πολιτικό «στίγμα» που θα είναι συμβατό με τις αρχές, τις αξίες και το ήθος της Αριστεράς. Δεν αναζητούμε προφανώς, ούτε μπορεί να υπάρξει, ένα πιστό «αντίγραφο» του Αλ. Τσίπρα. Αναζητούμε -και έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι αυτό μπορεί να προκύψει- ένα νέο ηγετικό πρόσωπο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, που θα αναλάβει τη μεγάλη ευθύνη της εκπροσώπησης του ιστορικού συλλογικού μας εγχειρήματος και πλαισιωμένο από μια αξιόμαχη και πολιτικά επαρκή ομάδα στελεχών, θα εξασφαλίσει την πολιτική ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Ανδρέας Ξανθός
ΤΑ ΝΕΑ
