Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν. Αυτό που αλλάζει είναι σίγουρα το κλίμα, που αυτήν την εβδομάδα έδειξε και στην Ελλάδα ότι οι ισορροπίες του έχουν διαταραχθεί σοβαρά εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας. Επίσης αλλάζει ο κορονοϊός, για την ακρίβεια μεταλλάσσεται επιχειρώντας να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Την επιβίωσή της στην εξουσία επιδιώκει να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο και η κυβέρνηση, που θυσιάζει στο βωμό της αποφυγής του πολιτικού κόστους από τη διαχείριση της πανδημίας, για άλλη μια φορά τους νέους, την κοινωνική αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή. Μάλιστα με μέτρα, όπως η «δωροκάρτα», που, όπως εξηγεί στην «Εποχή» ο βουλευτής Ρεθύμνου και τομεάρχης Υγείας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Ανδρέας Ξανθός, είναι και υγειονομικά επικίνδυνα.
Η επικράτηση των μεταλλάξεων, που αποτελούν φυσική εξέλιξη του ιού, είναι σε άμεση συνάρτηση με την πορεία των εμβολιασμών. Μάλιστα πρόκειται για έναν αγώνα χωρίς σύνορα. «Μεταλλάξεις δημιουργούνται όσο υπάρχει ανισότητα στον εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού. Όσο υπάρχουν χώρες, ήπειροι, μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες οι οποίες είναι ανεμβολίαστες, τόσο ο ιός κυκλοφορεί και προσαρμόζεται ενισχύοντας την επιβίωσή του με μεταλλαγμένα στελέχη που είναι πιο μεταδοτικά. Όταν ο ιός βρίσκει ζωτικό χώρο, κενά στην εμβολιαστική αλυσίδα, έρχεται να αμφισβητήσει το τείχος ανοσίας που επιχειρείται να χτιστεί. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι δεν υπάρχουν υγειονομικά σύνορα, ότι τα όρια των εθνικών σχεδίων δράσης είναι συγκεκριμένα και ότι χρειάζεται παγκόσμια παρέμβαση, έγκαιρης και κυρίως ισότιμης ανοσοποίησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει άρση του καθεστώτος προστασίας της πατέντας, διεύρυνση της δυνατότητας παραγωγής εμβολίων, και στον αναπτυγμένο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο», εξηγεί ο Ανδρέας Ξανθός.
Η διαπίστωση αυτή φέρνει ξανά στο προσκήνιο με ένταση το πρόταγμα που από νωρίς είχε διατυπώσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: «Η απάντηση στο “πυρηνικό πρόβλημα” της υγειονομικής ανισότητας που δημιουργεί η πανδημία είναι πολιτικές ισότητας και καθολικής κάλυψης, όπως η “απελευθέρωση” της πατέντας. Επιβεβαιώνεται με δραματικό τρόπο η ριζοσπαστική και διορατική πρόταση που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά και που στη συνέχεια υποστηρίχθηκε από ένα ευρύτατο φάσμα επιστημονικών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, με κορυφαία την παρέμβαση Μπάιντεν. Ο οποίος βεβαίως δεν έγινε ξαφνικά αντικαπιταλιστής, απλώς διέβλεψε τον κίνδυνο αυτή η παρατεινόμενη παγκόσμια ανασφάλεια να πλήξει έντονα και την παγκόσμια οικονομία και την οικονομία των ΗΠΑ», επισημαίνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Όπως σημειώνει ο τομεάρχης Υγείας της ΚΟ της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε εθνικό επίπεδο, το πρόταγμα πρέπει να είναι: «πρόληψη – ιχνηλάτηση – πρόβλεψη σοβαρής νόσησης. Η μάχη της πανδημίας χάθηκε στην κοινότητα, στην ανεπαρκή επιδημιολογική επιτήρηση, στη μη συστηματική ιχνηλάτηση των κρουσμάτων ώστε να αναχαιτιστεί η διασπορά του ιού. Αυτό είναι το πεδίο που χάνεται ή κερδίζεται η μάχη των πανδημιών σε όλο τον κόσμο. Η μάχη με τις μεταλλάξεις δεν θα κριθεί στα νοσοκομεία ή στα φάρμακα, αλλά στον έλεγχο της διασποράς σε προνοσοκομειακό επίπεδο και στα μέτρα Δημόσιας Υγείας.»
Δυναμική σχέση εμβολιασμού – μεταλλάξεων
Ωστόσο, ιδιαίτερα στη φάση που βρισκόμαστε, ο εμβολιασμός αποτελεί το καίριο όπλο στη μάχη με τον κορονοϊό. «Η επιτάχυνση των εμβολιασμών και το χτίσιμο του ανοσιακού τείχους έχει δυναμική σχέση με την επικράτηση των μεταλλάξεων, όπως αποδείχτηκε και στην Αγγλία, δηλαδή όταν επικρατεί σε μια χώρα ένα μεταδοτικότερο στέλεχος δεν φτάνει πλέον το 60 ή το 70% των εμβολιασμένων για να χτιστεί ανοσία. Ο εθνικός και ο ευρωπαϊκός στόχος ήταν αρχές του καλοκαιριού να έχουμε πιάσει το 70% και τώρα βρισκόμαστε ακριβώς στη μέση, στο 35% πλήρως εμβολιασμένων. Ο ρυθμός εμβολιασμού δεν διασφαλίζει ότι θα πάμε πριν το φθινόπωρο σε ένα ποσοστό που να προστατεύει την κοινότητα και να κάμπτει την πανδημία», λέει στην «Εποχή» ο Α. Ξανθός.
«Εδώ συναντάμε το ρόλο των ΜΜΕ που έπαιξαν με την ανασφάλεια και με την ευαισθητοποίηση που προκαλούν οι επιπλοκές του εμβολίου. Ενώ καθημερινά γίνονται 100.000 εμβολιασμοί, οι περισσότεροι εκ των οποίων χωρίς προβλήματα, και στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη έγιναν πρωτοσέλιδα παρενέργειες που αφορούν ένα απειροελάχιστο ποσοστό εμβολιαζομένων. Παράλληλα, έχει ευθύνη η Ευρώπη και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων διότι δεν διασφάλισαν μια κοινή γραμμή έναντι αυτών των παρενεργειών, με αποτέλεσμα η ασάφεια και οι διαφορετικές ταχύτητες να επιτείνουν τη δυσπιστία και να δημιουργήσουν τελικά κρίση εμπιστοσύνης. Αυτή η κρίση αντιμετωπίζεται μόνο με μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Δεν αντιμετωπίζεται με απειλές, με τιμωρητική λογική, με πειθαναγκασμούς αλλά ούτε με δωράκια. Καταρχήν απαιτεί μια σοβαρή κοινωνική και επιδημιολογική έρευνα η οποία θα καταγράψει και θα ερμηνεύσει τις αποκλίσεις στα ποσοστά εμβολιασμού σε περιοχές, ηλικιακές και κοινωνικές ομάδες. Ώστε στη συνέχεια να αντιμετωπιστούν με στοχευμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο. Μετά από αυτά τα βήματα μπορεί να γίνει χρήση θετικών κινήτρων, όπως η επιβράβευση στους εμβολιασμένους, μειώνοντας γι’ αυτούς τις προϋποθέσεις, τα “φίλτρα” και τα εμπόδια τα οποία είχαν τεθεί για όλο τον πληθυσμό. Πράγμα που είναι και θεμιτό και υγειονομικά ασφαλές. Αλλά όχι στερώντας κάποιο δικαίωμα από τον ανεμβολίαστο, κάνοντας διάκριση εις βάρος του. Για παράδειγμα, μια συναυλία οι εμβολιασμένοι θα μπορούν να την παρακολουθήσουν ελεύθερα και οι ανεμβολίαστοι θα μπορούν μόνο με αρνητικό rapid test», εξηγεί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Χτυπώντας την κοινωνική αλληλεγγύη
Τίποτα από τα παραπάνω δεν χαρακτηρίζει την επιλογή της κυβέρνησης για δωροκάρτα στους νέους από 18 έως 15 ετών που θα εμβολιαστούν με την πρώτη δόση. Όπως υπογραμμίζει ο Α. Ξανθός: «Η δωροκάρτα για τους νέους αποτελεί ένα προβληματικό μέτρο και μάλιστα χωρίς να έχει προηγηθεί σοβαρή παρέμβαση σε άλλους κρίσιμους “θύλακες μη εμβολιασμού” όπως είναι οι άνω των 80 ετών πολίτες, το 30% των οποίων δεν έχει εμβολιαστεί. Εδώ εντοπίζεται η μεγάλη απόκλιση σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Γιατί και πώς θα αντιμετωπιστεί; Είναι μόνο η δυσκολία μετακίνησης, για την οποία φέρει μεγάλη ευθύνη η κυβέρνηση που καθυστέρησε τον κατ’ οίκον εμβολιασμό και τώρα νομοθετεί να τον κάνουν οι ιδιώτες και όχι οι δημόσιες δομές;», διερωτάται ο Α. Ξανθός. Εφόσον δεν προκύπτει τεκμηριωμένα ότι οι νέοι αποτελούν «θύλακα μη εμβολιασμού», προς τι η δωροκάρτα; «Είναι προφανές ότι αποτελεί ένα πολιτικό μέτρο “προσεταιρισμού” των νέων, που ευτελίζει μια πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και εκούσιας συμβολής σε μια προσπάθεια συλλογικής προστασίας. Υπάρχει όμως και μία ακόμα σημαντική πτυχή: το “freedom pass” χορηγείται με την πρώτη δόση και όχι με την ολοκλήρωση του εμβολιασμού, πράγμα απαράδεκτο και υγειονομικά επικίνδυνο», απαντά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά σε μέτρα κοινωνικά, πολιτικά και υγειονομικά επικίνδυνα φανερώνει «το πολιτικό άγχος της κυβέρνησης να μην ξεφουσκώσει το εμβολιαστικό εγχείρημα, γιατί πάνω σ’ αυτό επιχειρεί να στήσει ένα αφήγημα επιτυχίας. Εάν εξαντληθούν οι πρόθυμοι να εμβολιαστούν, το χαμηλό ποσοστό εμβολιασμένων θα αποδειχθεί εύθραυστο έναντι των νέων μεταλλάξεων, θα πάμε σε 4ο κύμα και θα επιστρέψουν ξανά τα περιοριστικά μέτρα. Μας προβληματίζει το γεγονός ότι πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση πέρασε νόμο από τη Βουλή, σύμφωνα με τον οποίο ο Υπουργός Υγείας μπορεί να παρακάμψει την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών (απαιτείται η “γνώμη” και όχι η “σύμφωνη γνώμη” της) για να αποφασίσει ποιος είναι ο ενδεδειγμένος αριθμός δόσεων για τον πλήρη εμβολιασμό του πληθυσμού.»
Όλα στο βωμό της αποφυγής του πολιτικού κόστους που προκύπτει από τη διαχείριση της πανδημίας, λοιπόν. Με αυτήν τη συντηρητική και νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση «η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται να κάνει στρατηγικού χαρακτήρα αντιπαράθεση και σύγκρουση. Παρότι ισχύει, δεν έχει αποτέλεσμα να εγκαλούμε απλώς την κυβέρνηση για διαχειριστική ανεπάρκεια, για ιδιοτέλεια ή πελατειακή λογική. Στα θέματα υγείας, η διαχωριστική γραμμή είναι η επένδυση ή όχι στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η μείωση ή όχι των ανισοτήτων. Η κυβέρνηση έχει τη λογική “να περάσει η μπόρα”, αντιμετωπίζει την κρίση σαν μια παρένθεση αναγκαστικού “κρατισμού”. Επειδή ακριβώς δεν πιστεύει στο ισχυρό ΕΣΥ, στο Κοινωνικό Κράτος και στη ρύθμιση της αγοράς, γι’ αυτό δεν θέλει και δεν μπορεί να “θωρακίσει” το ΕΣΥ, να προστατέψει τη Δημόσια Υγεία και την κοινωνία», καταλήγει ο Ανδρέας Ξανθός.
Πηγή: Η Εποχή
