Εδώ και αρκετό καιρό η κυβέρνηση είναι εντελώς εξαφανισμένη από την επικαιρότητα, καθώς τα ΜΜΕ έχουν την προσοχή τους στραμμένη στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, όμως, αφελής όποιος πιστεύει ότι κάτω από τα ραντάρ της δημοσιότητας η κυβέρνηση έχει κατεβάσει τα μολύβια. Η πρόσφατη ομολογία ότι μελετάται αύξηση ορίων συνταξιοδότησης δείχνει ότι οι σχεδιασμοί για την αναδιάρθρωση της οικονομίας συνεχίζονται δραστήρια. Και δεν θα είναι για καλό.
Την περασμένη Κυριακή μια δεξιά εφημερίδα αποκάλυψε, επικαλούμενη πηγές του υπουργείου Εργασίας, ένα σχέδιο πλήρους κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους για μετά τις ευρωεκλογές. Περιλαμβάνει κατάργηση των συντάξεων αναπηρίας και περικοπές στο επίδομα μητρότητας, καθώς και μειώσεις σε διάφορες κοινωνικές παροχές του ΕΦΚΑ, στις κάρτες πολυτέκνων και στις ενισχύσεις των κατοίκων σε ορεινές περιοχές. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα επιδόματα των αδύναμων πρόκειται να συγχωνευτούν σε ένα.
Δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς πόσο αξιόπιστη είναι η πηγή της εφημερίδας Εστία και τι από όλα αυτά θα αποφασίσει να δρομολογήσει η κυβέρνηση πιστεύοντας ότι μπορεί να το διαχειριστεί πολιτικά. Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά περιλαμβάνονται αναλυτικότατα στο περίφημο σχέδιο Πισσαρίδη, το οποίο η κυβέρνηση έχει ανακηρύξει ως οδικό χάρτη στην οικονομική της πολιτική. Επομένως, βρίσκονται στο τραπέζι εκ των πραγμάτων – γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Το αν και κατά πόσον θα υλοποιηθούν εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει η κοινωνία.
Επί της ουσίας, το αν ο Μητσοτάκης θα κάνει πράξη ένα σχέδιο που σαρώνει το κοινωνικό κράτος εξαρτάται από δύο παράγοντες. Πρώτον, από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, δηλαδή από το αν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει ανοιχτή εντολή «να τα αλλάξει όλα». Και, δεύτερον, από το πόση πίεση θα υφίσταται τότε από την αντιπολίτευση και από τις κοινωνικές αντιστάσεις. Γιατί πολιτικό κόστος δεν υπάρχει αν δεν υπάρχει άμεσος πολιτικός ανταγωνιστής να καρπωθεί το πολιτικό όφελος.
Υπό την έννοια αυτή, οι ερχόμενες ευρωεκλογές είναι ένα σημείο καμπής. Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατεβεί χωρίς αντίπαλο, η δυσαρέσκεια από την αδιανόητη πολιτική της όλα αυτά τα χρόνια θα εκφραστεί στην αποχή – δηλαδή πουθενά. Μια καθαρή πρωτιά με τη βοήθεια της τεράστιας αποχής και μια μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους θα χρησιμοποιηθούν ως λευκή επιταγή για όσα θα ακολουθήσουν.
Αυτό είναι το σχέδιο. Και θα είναι καταστροφικό για τη χώρα και την κοινωνία. Γι’ αυτό είναι υπόθεση ζωτικής σημασίας να κλείσει το κενό που έχει ανοίξει στα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας.
Άγγελος Τσέκερης
