Helmut Scholtz (Die Linke): Να τελειώνουμε με την κυβέρνηση Μέρκελ, να μετασχηματίσουμε την ΕΕ

Το ενδεχόμενο κυβερνητικής αλλαγής στη Γερμανία από τον συνασπισμό Σοσιαλδημοκρατίας (SPD), Αριστεράς (Die Linke – «η Αριστερά») και Πρασίνων φαντάζει για πολλούς η καλύτερη απάντηση τόσο στη δογματική εμμονή της γερμανικής ελίτ στη λιτότητα όσο και στην άνοδο του ξενοφοβικού Afd («Εναλλακτική για τη Γερμανία).

«Και τα τρία κόμματα κατεβαίνουν αυτόνομα. Το Die Linke θα ξεκαθαρίσει το πρόγραμμά του τον ερχόμενο Ιούνιο στο συνέδριό του. Για την ώρα δεν έχει προαποφασιστεί τι θα γίνει μετά τις εκλογές. Φυσικά, η καθαρή θέση του Die Linke είναι ότι πρέπει να τελειώνουμε με το μοντέλο του «μεγαλου συνασπισμού» (σ.σ.: CDU-SPD) και την κυβέρνηση Μέρκελ δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για δημοκρατική και κοινωνική ενότητα στη Γερμανία και αντιπαρατιθέμενoι σε ακραία λαϊκίστικες φωνές όπως του Afd ή των νεοφασιστών»: Αυτό υπογραμμίζει στο Left.gr ο Helmut Scholtz επισημαίνοντας: «Πρέπει να ενδυναμώσουμε (σ.σ.: ως Αριστερά) το προφίλ μας και, δεδομένου ότι πλησιάζουν οι εκλογές του Σεπτέμβρη, να πούμε στους ανθρώπους ότι αυτό το προφίλ δεν μας εμποδίζει από το να κάνουμε αναγκαίους συμβιβασμούς αλλά, επίσης, βάζει τις κόκκινες γραμμές και τα όρια πέρα από τα οποία δεν είναι δυνατός ένας συμβιβασμός».

Όπως σημειώνει ο Γερμανός ευρωβουλευτής: «Οραματιζόμαστε μια κοινωνική Γερμανία, μια Γερμανία που θα φροντίζει για τους απλούς πολίτες, τους άνεργους, όσους δεν έχουν ευκαιρίες, μια Γερμανία που θα δείχνει αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, προσφέροντας τους άσυλο και τα βασικά αγαθά και δικαιώματα, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας μας.  Αν έχουμε “συνεργάτες” με τους οποίους μπορούμε να συζητήσουμε τα παραπάνω θέματα μετά τις εκλογές τότε μπορούμε να μιλήσουμε για πιθανή συνεργασία. Επειδή είμαι ρεαλιστής, σας λέω ότι δεν μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας μόνοι μας, δεν μπορούμε να πετύχουμε την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές του Σεπτέμβρη. Ως εκ τούτου, πρέπει να φέρουμε άλλα κόμματα και δυνάμεις στη δική μας κατεύθυνση, να επηρεάσουμε την κοινωνία και την πολιτική ατζέντα με βάση αυτά τα ζητήματα. Πρόκειται, βέβαια, για ένα δύσκολο ζήτημα».

Η μέχρι τώρα εμπειρία από τη συνεργασία με τη Σοσιαλδημοκρατία

Το σενάριο προοδευτικής συμμαχίας σε ομοσπονδιακό επίπεδο κερδίζει έδαφος όχι μόνο λόγω των δημοσκοπήσεων αλλά και της ήδη υπάρχουσας πρόσφατης εμπειρίας (μεταξύ άλλων) σε Βερολίνο και Θουρριγία.

Όπως μας αναλύει ο Helmut Scholtz, περιγράφοντας τη σχετική εμπειρία: «Έχουμε ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο, έχουμε ήδη 2 φορές σχηματίσει κυβερνήσεις με τους Σοσιαλδημοκράτες. Όσες φορές τα αριστερά κόμματα συνεργάζονται ως μικρότερος εταίρος με τα σοσιαλδημοκρατικά δεν αποκομίζουν κάποιο πολιτικό όφελος καθώς όλη η προσπάθεια, όλες οι επιτυχίες, πιστώνονται στην κυβέρνηση, άρα στο κόμμα που έχει την πλειοψηφία. Ο μικρότερος εταίρος δεν κερδίζει την προσοχή των πολιτών. Πολλές φορές πέφτουμε εκλογικά μετά από συνεργασία, μοιάζει λογικό… Στη Θουριγγία, όμως,  όπου εμείς είμαστε το ισχυρότερο κόμμα, έχουμε την αντίθετη εμπειρία, η σοσιαλδημοκρατία χάνει σε επιρροή. Το ζήτημα είναι πώς θα μεταφράσουμε την κυβερνητική συνεργασία σε λύσεις για τους απλούς πολίτες ώστε αυτοί να λάβουν μέρος στην προσπάθεια».

Σε ερώτηση για την προσπάθεια του Die Linke, μέσω της συμμετοχής στην τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου, ο Γερμανός ευρωβουλευτής σημείωσε τα εξής: «Στο Βερολίνο είχαμε μεγάλες δυσκολίες με το ζήτημα της κατοικίας  και μιλήσαμε με γενναιότητα, ως Αριστερά, για ζήτημα της ιδιοκτησίας. Στην Ανατολική Γερμανία παλαιότερα δεν είχαμε ιδιωτικές κατοικίες και σήμερα, στην εποχή της πλήρους ιδιωτικοποίησης και απελευθέρωσης, δημιουργήθηκε πρόβλημα μετά την ανοικοδόμηση της πόλης. Έτσι, έπρεπε να φτιάξουμε κατοικίες για τους κοινωνικά αδύναμους, τους άνεργους, τους άστεγους ώστε να τους δώσουμε την ευκαιρία να ξαναγίνουν κομμάτι της κοινωνίας.

Μία ακόμα μεγάλη πρόκληση στο Βερολίνο είναι το πώς θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα (μεταξύ άλλων και με την αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων) και θέτουμε αυτό το ζήτημα σε δημόσιο διάλογο από κοινού με Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους καθώς δεν αρκούν τα έσοδα του Βερολίνου για την άσκηση κοινωνικών πολιτικών».

Όπως προσθέτει ο συνομιλητής μας: «Το Die Linke μετέχει (σ.σ.: στην κυβέρνηση του κρατιδίου του Βερολίνου) με τον υπουργό Πολιτισμού και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, κάτι που σηματοδοτεί ότι ως ευρωπαϊκά ζητήματα δεν αναγνωρίζουμε μόνο τα αυστηρά οικονομικά αλλά το πόσο πλούσιοι γινόμαστε στην ΕΕ τόσο υπερασπιζόμενοι τις δικές μας αξίες όσο και καταφέρνοντας να συγκεράσουμε διαφορετικές πολιτισμικές εμπειρίες.

Αυτή η συνεργασία (σ.σ.: των προοδευτικών δυνάμεων) ανοίγει τη συζήτηση για το πώς πρέπει να είμαστε μαζί, να συνυπάρχουμε στην ΕΕ και να ενδυναμώσουμε τις κοινωνικές πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο». «Γενικότερα», επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία, «η οικονομική κρίση, οι κοινωνικές προκλήσεις και όλες οι τελευταίες διεθνείς εξελίξεις μας αναγκάζουν να αναστοχαστούμε πάνω στο ευρωπαϊκό εγχείρημα».

Τι περιμένει η Ελλάδα από μια ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή στη Γερμανία;

Όπως αναμενόταν, θέσαμε το ζήτημα της απομάκρυνσης μια πιθανής προοδευτικής κυβέρνησης στη Γερμανία από την δογματική εμμονή στη λιτότητα και τις συνακόλουθες πιέσεις στην Ελλάδα.

«Ασκούμε κριτική όλα αυτά τα χρόνια στην αύξηση, από πλευράς της γερμανικής κυβέρνησης, της πίεσης για εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας σε άλλες χώρες και θέτουμε το ερώτημα τόσο στην κοινωνία όσο και στις πολιτικές ελίτ για το σημαίνει αλληλεγγύη, τι σημαίνει να είμαστε όλοι μαζί στην Ευρωπαϊκή Ένωση», υπενθυμίζει ο Helmut Scholtz.

«Και αυτό μας πάει στο επόμενο βήμα: Την κριτική στο πώς έχει δομηθεί και πώς λειτουργεί η ΕΕ, μια κριτική που την κάνει συστηματικά η Αριστερά. Και στο πώς το κοινό νόμισμα κατάφερε ή όχι να δημιουργήσει οικονομική και κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη και αν αυτή η έλλειψη συνοχής βασίστηκε σε λανθασμένες προβλέψεις. Σήμερα, χρειαζόμαστε εκ βάθρων ανακατασκευή και μετασχηματισμό των πολιτικών της ΕΕ», υπογραμμίζει.

Και η κουβέντα φτάνει αναπόφευκτα στο ζήτημα του ελληνικού χρέους και στη σημερινή διελκυστίνδα Ευρώπης-ΔΝΤ για το θέμα (σ.σ.: εδώ κάποιες από τις τελευταίες εξελίξεις για τη διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση): «Με βάση τις συμβάσεις όπως έχουν δομηθεί, ο κ. Σόιμπλε έχει δίκιο, ένα κούρεμα του χρέους είναι εκτός των κανόνων της ΕΕ. Χρειαζόμαστε, ως εκ τούτου, μια αλλαγή των συμβάσεων αυτών, τη χρειαζόμασταν εδώ και χρόνια αλλά δεν είναι έτοιμα και τα 27 κράτη για αυτήν την αλλαγή, ούτε καν η ίδια η Ελλάδα δεν έθετε το ζήτημα μέχρι να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβερνητική ευθύνη».

Σύμφωνα με το στέλεχος του Die Linke, ευθύνη της γερμανικής Αριστεράς είναι να πιέσει τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να βοηθήσουν το ελληνικό κράτος, τον ελληνικό λαό και τις ελληνικές αρχές «ώστε να επιμείνουν στον αγώνα για το μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, του φορολογικού συστήματος, του κοινωνικού κράτους, του χρηματοπιστωτικού συστήματος, δίνοντας την ευκαιρία στην Ελλάδα να ανασυγκροτηθεί ως ένα σταθερό κράτος, ως αναπόσπαστο μέλος της ΕΕ».

«Ασφαλώς, κάποια από τα δεδομένα αλλάζουν με το νέο πρόεδρο των ΗΠΑ και τη στάση που πιθανά θα έχει αναφορικά με τη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράματος (και τον ρόλο σε αυτό) του ΔΝΤ. Το 2014 το Ευρωκοινοβούλιο  υιοθέτησε ένα ψήφισμα για το μετασχηματισμό και το δημοκρατικό έλεγχο της τρόικα αλλά η Κομισιόν δεν το αξιοποίησε», σημειώνει επιπρόσθετα.

«Η Ευρώπη να μη συνεχίσει να κρύβει το προσφυγικό κάτω από το χαλί»

«Η Ελλάδα, σχολιάζει ο Helmut Scholtz, «είναι σημείο αναφοράς για εμάς τους Αριστερούς, αλλά και τη Σοσιαλδημοκρατια, τις ΜΚΟ, τα κινήματα αλληλεγγύης, λόγω της προσφυγικής κρίσης και την αλληλεγγύη που δείχνει σε ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους, κυρίως Σύριους και όχι μόνο. Η επιστροφή ανθρώπων στην Τουρκία, βάσει της πρόφατης συμφωνίας ή η σκέψη για δημιουργία νέων καταυλισμών στη Λιβύη και άλλες περιοχές της (μη ευρωπαϊκής) Μεσογείου απλά δείχνει ότι η Ευρώπη εξοβελίζει ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να λύσει η ίδια.

«Είμαστε ανθρώπινα όντα και πρέπει να δείχνουμε αλληλεγγύη σε όλα τα θύματα συγκρούσεων, πολέμων ή της κλιματικής αλλαγής και χρειαζόμαστε ευρωπαϊκή λύση άρα δομές και λειτουργίες, άρα χρειαζόμαστε την Ελλάδα ως κομμάτι της ΕΕ και ως μέρος της συνολικής αυτής λύσης».

«Καλύτερη και πιο δημοκρατική Ευρώπη»: Πώς απαντάμε στο φαίνόμενο Τραμπ και την άνοδο της ακροδεξιάς

«Η άνοδος της ακροδεξιάς οφείλεται στην ανικανότητα ή την συνειδητή αβελτηρία ενίσχυσης των κοινωνικών πολιτικών και μείωσης των ανισοτήτων από τις κυβερνήσεις.  Σε πολλές περιοχές δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, δεν υπάρχουν προοπτικές για τη νέα γενιά, μεγάλα τμήματα του πληθυσμού πετιούνται εκτός συστήματος, σαν να μην είναι αναγνωρισμένα κομμάτια της κοινωνίας μας. Έτσι, έρχεται η απελπισία από τη μη απάντηση χρόνιων ερωτημάτων και προβλημάτων», αναλύει ο Helmut Scholtz σε ερώτηση για τον κίνδυνο της ακροδεξιάς (σ.σ.: στη Γερμανία το Afd καταγράφει διψήφιο ποσοστό στις δημοσκοπήσεις).

«Από την άλλη», προσθέτει, «κανείς δεν δικαιολογείται να ακολουθεί τις ιδέες της εξτρεμιστικής δεξιάς. Υπάρχουν πράγματι κάποιοι πολίτες, όχι φυσικά η πλειοψηφία, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στη Γαλλία, ούτε στην Πολωνία, στην Ολλανδία ή τη Γερμανία, που σκέφτονται με τη λογική της ακροδεξιάς και πιστεύουν ότι μπορούν να στερήσουν το δικαίωμα της ύπαρξης σε άλλους ανθρώπους».

Όπως τονίζει: «Τα κόμματα της λαϊκίστικης ακροδεξιάς θέλουν να ενισχύσουν τον εθνικό καπιταλισμό, το δικό μας έθνος σε βάρος των άλλων κάτι που οδηγεί στην απόρριψη της ευρωπαϊκής ιδέας. Η απόρριψη της ευρωπαϊκής ιδέας πάει πακέτο με την απόρριψη των διεθνών υποχρεώσεων και κανόνων του μεταπολεμικού κόσμου, την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως παγκόσμιας αξίας, των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που έχουν συνομολογήσει σχεδόν όλα τα κράτη με τη διακήρυξη του ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή, στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η Πολιτική αδυνατεί να ελέγξει τα διεθνή μονοπώλια που μεταφέρουν την παραγωγή από το ένα μέρος στο άλλο, επιδιώκοντας αύξηση της κερδοφορίας τους. Επίσης, τα media, με την απλουστευτική τους ανάλυση και την ενίσχυση της λογικής του να κατηγορούμε τους άλλους για όλα τα δεινά (η εύκολη λύση!) ενισχύουν τις φωνές της άκρας δεξιάς».

«Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη;», το εύλογο ερώτημά μας προς τον Γερμανό ευρωβουλευτή:

«Πρώτα και κύρια πρέπει να αναλύσουμε τι συμβαίνει σήμερα στον (όλο και πιο πολύπλοκο) κόσμο, γιατί ενδυναμώθηκε και πώς έφτασε να εκλεγεί ο Τραμπ, που οφείλεται η άνοδος του ακροδεξιού λαϊκισμού, γιατί εξαπλώνεται το μίσος και τα φαινόμενα απολυταρχίας, όπως συμβαίνει στην Τουρκία ή τη Ρωσία. Όλες αυτές οι τάσεις είναι, μεταξύ άλλων, αντίδραση στο μεγάλο πρόβλημα της διάρρηξης των δεσμών συνύπαρξης μεταξύ των κρατών και της διάλυσης της διεθνούς εμπιστοσύνης».

«Μία λύση θα είναι να στραφούμε ο ένας εναντίον του άλλου, Γερμανία εναντίον Ελλάδας, Ελλάδα εναντίον Ιταλίας κλπ και η άλλη επιλογή είναι να αναδιοργανωθούμε από κοινού, εντός της ΕΕ, η οποία είναι ένα καλό πλαίσιο το οποίο, όμως, θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί ριζικά. Αλλά θα είναι πολύ επικίνδυνο να διαλύσουμε το πλαίσιο αυτό. Δεν υπάρχουν δυνάμεις αρκετά δυνατές ώστε να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο γιατί οι αντίπαλες δυνάμεις είναι ακόμα ισχυρές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν καταστρέφουμε κάτι είναι ακόμα πιο δύσκολο να φτιάξουμε κάτι νέο. Είναι καλύτερο να ανασυγκροτείς, να αναδομείς τα κομμάτια που μπορούν να οδηγήσουν σε μια νέα, καλύτερη προσέγγιση. Πρέπει να εξαντλήσουμε τις ευκαιρίες μας για συνεργασία, για διάλογο, για ενίσχυση των δημοκρατικών δυνάμεων σε κάθε χώρα και κοινωνία ώστε να γίνει δυνατότερη η συμμετοχή μας και στην ΕΕ».