Τέσσερα παιδιά, τέσσερα προσφυγόπουλα δεν τα κατάφεραν σε αυτό το εφιαλτικό ταξίδι και πνίγηκαν κάπου εκεί στα ανοιχτά της Λέσβου. Δεν τα κατάφεραν γιατί δεν τους άφησαν περιθώριο. Γιατί η “πολιτισμένη” και “χριστιανική” Ευρώπη είναι γεμάτη απάνθρωπους φράχτες. Γιατί στο αίτημα για ασφαλή και νόμιμα περάσματα λέει πεισματικά όχι. Γιατί καλλιεργείται η ξενοφοβία και ο ρατσισμός. Γιατί…
Γιατί οι “σερίφηδες”, οι φασίστες, οι ανθρωποκυνηγοί σκορπούν τον τρόμο. Γιατί σιωπάμε. Γιατί κάποιοι το θεωρούν δευτερεύον θέμα ή παράπλευρη απώλεια ή κάτι τέλος πάντων όχι και τόσο σημαντικό.
Ήταν τέσσερα παιδιά, που δεν τα κατάφεραν. Δεν πάτησαν ζωντανά το χώμα της Ευρώπης… Όπως τόσα παιδιά, τόσοι άνθρωποι, που έφυγαν από τη φρίκη των πολέμων, από την απελπισία της πείνας και των διακρίσεων για να γλιτώσουν. Μόνο που δεν ήξεραν, δεν μπορούσαν να ξέρουν, το μέγεθος της αναλγησίας μιας ηπείρου, που βουλιάζει από μισαλλοδοξία και υπερβολικό μίσος…
Ήταν τέσσερα μικρά παιδιά. Τα παιδιά μας…
Πάνος Λάμπρου
