• Το θέμα του νομίσματος και του Grexit έχει κλείσει για τον ΣΥΡΙΖΑ ή θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική απέναντι σε ένα 4ο ή ένα μόνιμο μνημόνιο;
Ποτέ δεν μας απασχόλησε η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και με την έννοια μάλιστα της εθνικής αναδίπλωσης και τελικά του εθνικού απομονωτισμού. Τη στιγμή, δε, που στην Ευρώπη ο μεγάλος κίνδυνος είναι ακριβώς από εθνικιστικές αναδιπλώσεις και όχι από μια θαρραλέα προοδευτική διεκδίκηση μιας Ευρώπης των λαών με κοινωνικές συγκλίσεις και με μια διαφορετική αρχιτεκτονική για το ενιαίο νόμισμα. Θα ήταν ιστορικά διπλό λάθος αν σήμερα φλερτάραμε με αυτήν την ιδέα. Παρ' όλα αυτά έχουν σημασία οι αναλύσεις που γίνονται για το μέλλον της Ε.Ε. να συμπεριλαμβάνουν τις διαθέσεις που δημιουργούνται στους λαούς από την άγρια και ανιστόρητη εμμονή στη στρατηγική της λιτότητας.
• Αφού και εσείς δεσμεύεστε στο ίδιο Μνημόνιο, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, γιατί έχουμε περάσει έξι χρόνια με κατηγορίες για «γερμανοτσολιάδες, προδότες, μερκελιστές»;
Δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ αυτές τις εκφράσεις και έγιναν ενδιάμεσα τρεις εκλογές κρίσιμες, τον Ιανουάριο, το δημοψήφισμα και τον Σεπτέμβριο. Πάντοτε η αντιπαράθεσή μας ως κόμμα ήταν άκρως πολιτική, αυστηρή, σκληρή, με πολιτικά επιχειρήματα. Από εκεί και πέρα στον δημόσιο χώρο υπήρξε η εκφορά τέτοιων εκφράσεων. Πλην όμως, αυτό το οποίο αποδεικνύεται είναι ότι πάρα πολλά πράγματα έγιναν λάθος από τις προηγούμενες κυβερνήσεις λόγω της τυφλής πολιτικής υπακοής στις βασικές θεραπείες που είτε το ΔΝΤ είτε ακραίοι κύκλοι της Ε.Ε. εισηγούνταν για τη χώρα μας. Στη δικιά μας κυβέρνηση προσπαθούμε να εφαρμόζουμε πολιτικές που έχουν ένα μεροληπτικό κοινωνικό πρόσημο, πράγμα που δεν γινόταν σε καμία περίπτωση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
• Ναι, αλλά ζητάτε συναίνεση από την αντιπολίτευση και την ίδια ώρα τούς κατηγορείτε ως τρόικα εσωτερικού και ως συμμάχους του Σόιμπλε.
Όταν υπάρχει πραγματικό διακύβευμα και κάποιες πολιτικές δυνάμεις, όπως π.χ. η Νέα Δημοκρατία, δεν παίρνουν μια θέση υπεύθυνη και καθαρή υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και υπέρ του συμφέροντος της χώρας είναι απολύτως εύλογο και πολιτικά σωστό να υπάρχει μια αυστηρή κριτική και μια σκληρή αντιπαράθεση. Για παράδειγμα, στο θέμα των ραδιοτηλεοπτικών αδειών που υπήρχε μια βαριά ευθύνη από πλευράς Ν.Δ. που δεν βοηθούσε να τακτοποιηθεί όπως πρέπει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ή σε σχέση με το επίδομα-13η σύνταξη, όπου η Ν.Δ. και δύο κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης επέλεξαν το «παρών» και την αποχή, όταν όλος ο κόσμος βοούσε περί της ανάγκης για το αντίθετο.
Τη συνέντευξη πήρε ο Χάρης Ιωάννου
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
