Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ως ηγέτης μιας χώρας που πολεμάει εισβολείς υπέρτερους στρατιωτικά και αδίστακτους, είναι υποχρεωμένος να αναζητεί συμμάχους παντού. Και να ζητάει την υποστήριξή τους ακόμα και σε μορφές που οι ίδιοι τις θεωρούν επικίνδυνες, λ.χ. το «απαγορευτικό πτήσεων» στον ουκρανικό ουρανό. Είναι επίσης υποχρεωμένος να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί υπέρ του τα ίδια τα συμφέροντα των πιθανών συμμάχων του. Γιατί βέβαια, παρότι ερασιτέχνης πολιτικός και όχι επαγγελματίας, θα έχει ήδη συνειδητοποιήσει ότι ορισμένοι υποστηρικτές του έχουν τις δικές τους γεωπολιτικές βλέψεις. Τα αγνά αισθήματα συχνάζουν στα «χαμηλά» των εθνών, σπανίζουν όμως στα «υψηλά». Στη διαδικτυακή εκστρατεία του ο Ουκρανός πρόεδρος χρησιμοποιεί υποχρεωτικά κάποια από τα αναγνωρισμένης αποδοτικότητας στρατηγήματα της ρητορικής. Ενα από αυτά υπαγορεύει στον ομιλητή να προσεγγίσει τους ακροατές του από την οδό της συγκίνησης που προκαλεί η υπόμνηση κοινών στοιχείων. Ετσι το «εμείς και εσείς» γίνεται ένα καινούργιο «εμείς», ικανό να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά. Εχει όμως και τα όριά του το στρατήγημα αυτό, όπως φάνηκε με την ομιλία του κ. Ζελένσκι στην Κνεσέτ. Ο παραλληλισμός της ουκρανικής τραγωδίας με το Ολοκαύτωμα ενόχλησε τους Ισραηλινούς. «Τίποτε δεν συγκρίνεται με το Ολοκαύτωμα», δήλωσε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Ναφτάλι Μπένετ.
Παντελής Μπουκάλας: Οι σκιές μιας ομιλίας
Οπως ήταν αναμενόμενο, στον σταθμό του στην ελληνική Βουλή ο κ. Ζελένσκι αναφέρθηκε στα στοιχεία που συνδέουν Ελληνες και Ουκρανούς: Μαριούπολη, Οδησσός, Φιλική Εταιρεία, (εκ)χριστιανισμός. Ούτε λέξη όμως για την Κύπρο, κι ας υπέστη από την Τουρκία όσα υφίσταται σήμερα η Ουκρανία από τη Ρωσία, και με την ίδια πρόφαση, την προστασία της μειονότητας. Οπως και σε άλλες συρράξεις, η Τουρκία, σαν «επιτήδειος ουδέτερος», μετράει κέρδη. Δυστυχώς η ομιλία Ζελένσκι στιγματίστηκε από την ενσφηνωμένη εμφάνιση δύο ομογενών, του Μιχαήλ και του Αναστάσιου, μελών του Τάγματος Αζόφ. «Πολεμάμε τους Ρώσους ναζιστές», είπε ο Μιχαήλ. Ομως οι διακηρύξεις, τα συνθήματα, τα εμβλήματα και η δράση του Τάγματος μαρτυρούν τη νεοναζιστική ιδεολογία του. Ενσωματώθηκε βέβαια στην Εθνική Φρουρά ήδη το 2014, μπήκε και στη Βουλή, στα λάβαρά του ωστόσο παραμένει μια απεχθής παραλλαγή της σβάστικας σε κίτρινο φόντο.
Αν ο κ. Ζελένσκι νιώθει αναγκασμένος να συμμαχήσει ακόμα και με τον διάβολο, η δική μας αλληλεγγύη δεν μπορεί και δεν πρέπει να εθελοτυφλεί.
Παντελής Μπουκάλας
