Η δομή Προσφύγων και Μεταναστών στον Ελαιώνα, ήταν ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το καλοκαίρι του 2015.
Όταν, δηλαδή, λόγω της αύξησης των αφίξεων, κυρίως σύριων προσφύγων προς τη χώρα μας, δεν υπήρχαν χώροι φιλοξενίας και οι πρόσφυγες κατέληγαν σε πάρκα και πλατείες, για την προσωρινή στέγαση τους.
Όταν η ΝΔ έτριβε τα χέρια της και η Χρυσή Αυγή προσπαθούσε να αναπροσαρμόσει την αντιμεταναστευτική της δράση, με επίκεντρο αυτή τη φορά τους πρόσφυγες πολέμου.
Όταν, δηλαδή, η ελληνική κοινωνία βαθιά συγκινημένη από το δράμα των προσφύγων που αναζητούσαν ένα ασφαλές καταφύγιο στην Ευρώπη, ανέπτυξε ένα πραγματικό κίνημα αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα, που ήταν πρωτόγνωρο σε αριθμό, σε έκταση και σε πρακτικές αλληλεγγύης.
Σε εκείνο το κλίμα, λοιπόν, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει μια δομή στην Αθήνα, χωρίς να περιμένει ευρωπαϊκή βοήθεια, προκειμένου να στεγαστούν αξιοπρεπώς όσοι έρχονταν από τα νησιά και προκειμένου να μην αξιοποιηθεί η παρουσία τους στην πόλη, είτε για την αντι-σύριζα πολιτική τους, είτε για την ενδυνάμωση του ρατσισμού και της ακροδεξιάς.
Μέσα σε χρόνο ρεκόρ, η κυβέρνηση κατάφερε στις 16 Αυγούστου του 2015 να ανοίξει τη δομή, εξασφαλίζοντας άδεια παραχώρησης από τη δημοτική αρχή του κ. Καμίνη, οικίσκους και κοντέινερ που ήταν σε αχρησία από τους σεισμούς, αλλά και δωρεές σε είδος από ελληνικές επιχειρήσεις, σε κλιματιστικά , θερμοσίφωνες και άλλα είδη οικιακής χρήσης.
Μια χούφτα άνθρωποι, κυρίως σύμβουλοι, αποσπασμένοι και λίγοι εργαζόμενοι, από το τότε νεοσύστατο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το υπουργείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το υπουργείο Υγείας και με τον συντονισμό του υπουργείου Επικρατείας, αλλά και με την πολύτιμη βοήθεια μελών ΜΚΟ και εθελοντών, που θυσίασαν τις καλοκαιρινές διακοπές τους, ακόμα και διανυκτερεύοντας εκεί, κάνοντας δυνατή τη δημιουργία της δομής και τη λειτουργία της, μέσα σε 15 ημέρες.
Αμέσως μετά έγινε η μεταφορά, κυρίως οικογενειών προσφύγων, ασυνόδευτων ανηλίκων και ευάλωτων ομάδων, που αποτέλεσαν τους πρώτους φιλοξενούμενους της δομής. Μετά από τη φρίκη του πολέμου και της επικινδυνότητας του ταξιδιού, οι πρόσφυγες κι οι οικογένειες τους βρέθηκαν ασφαλείς σε έναν αξιοπρεπή χώρο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η δομή του Ελαιώνα συγκέντρωσε το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης, του ΟΗΕ, των ΜΚΟ από όλο τον κόσμο, των ανθρώπων της διεθνούς ενημέρωσης και των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, που έσπευσαν για να δουν από κοντά τη δομή, τους πρόσφυγες και το ελληνικό υπόδειγμα αλληλεγγύης, που μας έκανε τόσο υπερήφανους.
Αυτή την εμβληματική δομή αποφάσισε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Μπακογιάννης να κλείσει, γιατί όπως δήλωσε «ο Ελαιώνας έκλεισε τον κύκλο του…». Με τη λήξη της σύμβασης στις 31.12.2021, ο δήμος Αθηναίων δεν θα ανανεώσει τη σύμβαση, γιατί εκτός των άλλων ανησυχεί για την ασφάλεια (!) των φιλοξενούμενων, ενώ επί 6 χρόνια η ασφάλεια τους δεν είχε διαταραχθεί.
Η σχεδιαζόμενη ανάπλαση του Ελαιώνα, το γήπεδο του Παναθηναϊκού και τα επιχειρηματικά σχέδια για την περιοχή του Βοτανικού, δεν μπορούν να ανεχτούν τη δομή και τους έγχρωμους φιλοξενούμενους του.
Η επιχείρηση αναβάθμισης των πόλεων, για τους «οραματιστές» δημάρχους, προϋποθέτει την αποστείρωση των χώρων και την εξαφάνιση κάθε ίχνους ζωής. Τα προσφυγόπουλα που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της περιοχής δεν χωράνε στο όραμα του κ. Μπακογιάννη για τον Βοτανικό. Παράλληλα, τον αφήνει παγερά αδιάφορο αν τα παιδιά που μένουν στον Ελαιώνα, θα χρειαστεί να αλλάξουν σχολικό περιβάλλον ή να διακόψουν το σχολείο, με ό,τι αυτό σημαίνει για την ομαλή ανάπτυξη τους και την κοινωνική τους ένταξη. Όπως, βέβαια, τον αφήνει αδιάφορο πού θα βρεθούν τα παιδιά αυτά και οι οικογένειες τους. Σε κλειστά κέντρα κράτησης στα νησιά ή σε δομές υποβαθμισμένες έξω από τον αστικό ιστό, χωρίς πρόσβαση στο κέντρο και στις πολλαπλές δυνατότητες που παρέχει.
Η απέχθεια της ΝΔ για τις ανοιχτές δομές είναι γνωστή. Γιατί όχι μόνο αποδέχεται τον φόβο τμημάτων της κοινωνίας απέναντι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, αλλά γιατί πρωτίστως εκείνη τον καλλιεργεί.
Η δηλωμένη προτεραιότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η δημιουργία κλειστών πολυπληθών κέντρων κράτησης στα νησιά, ώστε και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αισθάνονται ασφαλείς, ότι δεν θα φθάσει κανένας ανεπιθύμητος στο έδαφος τους και η κυβέρνηση να κερδίζει υπεραξία από το ακροδεξιό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται.
Το Διεθνές Δίκαιο και η εφαρμογή του δεν αποτέλεσε ποτέ για την κυβέρνηση προτεραιότητα. Το επικαλείται μόνο ως αντίπαλο δέος απέναντι στην Τουρκία. Εξάλλου έχει μετατρέψει επίσημα το προσφυγικό και τα μεταναστευτικά ρεύματα σε ελληνοτουρκική διαφορά, προς δόξα των Βρυξελλών.
Τα τείχη και οι φράκτες που όρθωσαν οι πρώτοι οραματιστές (χώρες του Βίζεγκραντ), καθώς και οι επαναπροωθήσεις όσων αποτολμούν να φθάσουν στα ελληνικά ύδατα, είναι το δόγμα της κυβέρνησης. Οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι τον καταγγέλλουν, έστω και για όσα εν κρυπτώ πραγματοποιεί. Τα push backs και οι φυλακές ανθρώπινων ψυχών τους βολεύουν, αλλά ποτέ δεν θα τα υπερασπιστούν δημόσια, όπως ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του.
Όσο για τον κ. Μπακογιάννη, είναι αλήθεια ότι δεν μας εξέπληξε ποτέ ευχάριστα, με τις καινοτόμες πρωτοβουλίες του. Όσοι στήριξαν την ίδρυση και τη λειτουργία του Ελαιώνα τόσα χρόνια, ίσως χρειάζεται σε αυτή τη χρονική στιγμή να αναλάβουν να στηρίξουν τον Ελαιώνα και τα όνειρα που στεγάζει.
Το πότε και αν θα κλείσει «ο κύκλος του Ελαιώνα», δεν είναι ευτυχώς υπόθεση της δημοτικής αρχής, αλλά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, γεωπολιτικούς και άλλους. Οι παίκτες είναι πολλοί κ. Μπακογιάννη. Λιγότερη αλαζονεία δεν θα σας βλάψει.
Τασία Χριστοδουλοπούλου
Πηγή: Η Εποχή
