“Οι εκλογές σε επτά ιταλικές Περιφέρειες θα αποτελέσουν την πρώτη πολιτική δοκιμασία την εποχή του κορωνοϊού και θα δείξουν τις αντοχές των πολιτών και της Δημοκρατίας μας. Μιας Δημοκρατίας όμως που κινδυνεύει να συρρικνωθεί δραματικά εάν περάσει η πρόταση του συνταγματικού δημοψηφίσματος για τη μείωση του αριθμού των βουλευτών και των αιρετών, που ζήτησαν σχεδόν ομόφωνα μέσα στο Κοινοβούλιο οι λαϊκιστές, οι ακροδεξιοί και η Κεντροαριστερά», τόνισε στην «Αυγή» ο Τομάζο Φατόρι, ο υποψήφιος περιφερειάρχης της Τοσκάνης με το ψηφοδέλτιο «Τοσκάνη στ’ Αριστερά» και απερχόμενος περιφερειακός σύμβουλος.
Γνωρίσαμε τον Φατόρι όταν ήταν εκπρόσωπος του Κοινωνικού Φόρουμ της Φλωρεντίας και συνεχίσαμε μαζί τους κοινούς αγώνες κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, ενώ στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης στήριξε όλες τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό και την αριστερή κυβέρνηση που είχε η χώρα.
Η εμπειρία της «Τοσκάνης στ’ Αριστερά» στηρίζεται στο ανοιχτό πνεύμα των κοινωνικών κινημάτων, των συλλογικοτήτων και της κοινωνίας των πολιτών και αποτελεί ένα παράδειγμα για την ανασύνθεση της ιταλικής Αριστεράς πέρα από τις μικρές και κατακερματισμένες πολιτικές ομάδες της. «Ορισμένες δημοσκοπήσεις μας δίνουν στο 10% και θα κοιτάξουμε να τις επαληθεύσουμε», συμπλήρωσε στην «Αυγή» ο πρώην υποψήφιος ευρωβουλευτής της «Άλλης Ευρώπης με τον Τσίπρα».
Πώς έχει διαμορφωθεί το κλίμα, λίγες ώρες πριν από τις εκλογές της Κυριακής και της Δευτέρας σε επτά Περιφέρειες, μεταξύ των οποίων της Τοσκάνης;
Το Δημοκρατικό Κόμμα, μπροστά στην αναμενόμενη κατάρρευση του Κινήματος Πέντε Αστέρων, εκβιάζει με τη χρήσιμη ψήφο για να σταματήσουμε την άλωση των Περιφερειών από τη Δεξιά και Ακροδεξιά του Σαλβίνι. Αυτό που δεν θέλει να καταλάβει ο γραμματέας του Τζινγκαρέτι, που είναι περιφερειάρχης στο Λάτσιο, είναι ότι δεν μπορείς να ζητάς την ψήφο των πολιτών για να εφαρμόσεις ένα μεγάλο τμήμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του Σαλβίνι, των βιομηχάνων και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Οι Περιφέρειες έχουν μεγάλες αρμοδιότητες και το καταλάβαμε με τραγικό τρόπο από τα θύματα που θρηνήσαμε στη Λομβαρδία, που ιδιωτικοποιήθηκε και διαλύθηκε ένα μεγάλο τμήμα της δημόσιας Υγείας. Το καταλάβαμε τώρα που τα σχολεία μας γονατίζουν από τις περικοπές και την αδιαφορία δεκαετιών υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια στην Τοσκάνη και το Λάτσιο, που ελέγχονται από το Δημοκρατικό Κόμμα, εφαρμόστηκαν μεγάλες περικοπές στην Υγεία, την Παιδεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Τον Σαλβίνι θα τον σταματήσουμε μόνο όταν οι πολίτες δουν ότι προσλαμβάνουμε γιατρούς και νοσηλευτές στα δημόσια νοσοκομεία, καθηγητές στα σχολεία και οδηγούς λεωφορείων στα μέσα μεταφοράς, όταν μας δουν να στηρίζουμε τους κοινωνικά ευάλωτους ανθρώπους και τα εργασιακά δικαιώματα για μια αξιοπρεπή απασχόληση, όταν μας δουν να στηρίζουμε τις υγιείς επιχειρήσεις και όχι όταν χαρίζουμε το δημόσιο χρήμα στους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες.
Είναι ανατρεπτικό να ζητάει κανείς σήμερα να αναλάβει τον έλεγχο των δημόσιων γηροκομείων και οίκων ευγηρίας απευθείας το Δημόσιο, δηλαδή η Περιφέρεια, και όχι να παραχωρεί τη λειτουργία τους στους ιδιώτες, μετά τις εκατοντάδες νεκρούς που είχαμε σε αυτά, όχι μόνο από τον κορωνοϊό, αλλά και λόγω της εγκατάλειψης των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας;
Στην Τοσκάνη και τη Φλωρεντία, ο «ρεντζικός» υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος Τσιάνι υποστηρίζει τις ιδιωτικοποιήσεις και δεν ενδιαφέρεται για το περιβάλλον. Η περιφέρεια και οι άνθρωποι γονατίζουν οικονομικά και κοινωνικά με την πανδημία.
Η Φλωρεντία, η Πίζα, οι ιστορικές μας πόλεις, βρίσκονται σε τεράστια κρίση από την κατάρρευση του τουρισμού. Έχουμε μια τεράστια και ιστορική τράπεζα, τη Monte dei Paschi di Siena (MPS), που θα μπορούσε να αναλάβει τον ρόλο μιας δημόσιας τράπεζας για τη στήριξη των επιχειρήσεων, των βιοτεχνών μας, των εργαζομένων και των νοικοκυριών την εποχή της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης που τη συνοδεύει.
Η MPS δεν πρέπει να μείνει στην Ιστορία ως η τράπεζα των μεγάλων σκανδάλων, αλλά ως μια δημόσια τράπεζα, αφού το Δημόσιο έχει πάνω από το 60%, που στέκεται δίπλα στον κόσμο, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί την εποχή που στην Τοσκάνη και στη Φλωρεντία κυβερνούσε το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Είμαστε κατά της ιδιωτικοποίησής της και ζητάμε να παραμείνει στο Δημόσιο, όπως οι μεγάλες γερμανικές δημόσιες τράπεζες περιφερειακού χαρακτήρα που στηρίζουν τις τοπικές οικονομίες και κοινωνίες.
Την Κυριακή ψηφίζετε και για το συνταγματικό δημοψήφισμα για τη δραστική μείωση του αριθμού των βουλευτών και των γερουσιαστών…
Πρόκειται για μια από τις χειρότερες συνταγματικές αντιμεταρρυθμίσεις στην Ιστορία της χώρας, που φτάνει ή και ξεπερνάει τα επίπεδα των αντιμεταρρυθμίσεων που προσπάθησαν να επιβάλουν ο Μπερλουσκόνι και ο Ρέντζι.
Σήμερα είμαστε σε πολύ δυσκολότερη θέση, γιατί ο άνεμος του λαϊκισμού και της αντιπολιτικής, που προωθεί το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Δεξιά και η Ακροδεξιά έχει παρασύρει και το Δημοκρατικό Κόμμα, που για να συμμετάσχει στη δεύτερη κυβέρνηση Κόντε υπέκυψε στις πιέσεις του Κινήματος Πέντε Αστέρων για το ψαλίδισμα της Δημοκρατίας και της αντιπροσωπευτικότητας στην Ιταλία.
Η πρόταση που ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από τη Βουλή προβλέπει τη μείωση του αριθμού των βουλευτών κατά 230, από 630 σε 400, και των γερουσιαστών κατά 115, από 315 σε 200, με τη λογική ότι μια χώρα σαν την Ιταλία θα πρέπει να κατακρεουργήσει την αντιπροσωπευτικότητα των πολιτών και να ακυρώσει τη σχέση του αιρετού με τους πολίτες, φτιάχνοντας τεράστιες εκλογικές περιφέρειες, για να εξοικονομήσουμε 100 εκατ. τον χρόνο. Η αντιπροσωπευτικότητα και η δημοκρατία υποβαθμίζονται σε μια απλή αριστοκρατική και αυταρχική λογιστική μπακάληδων, αντί να προτείνουμε μια μεταρρύθμιση για τη διεύρυνση και την αναβάθμιση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της Δημοκρατίας μας. Ακόμη χειρότερα, το κατακρεουργημένο αυτό κατά το εν τρίτο Κοινοβούλιο θα εκλέγεται κυρίως με ένα είδος πλειοψηφικού. Στη Γερουσία, για παράδειγμα, ακόμη και πόλεις όπως π.χ. η Λάρισα δεν θα έχουν εκπροσώπηση, γιατί έχει λιγότερους από 300 χιλιάδες κατοίκους.
Για τα συνταγματικά δημοψηφίσματα δεν προβλέπεται το ποσοστό συμμετοχής του 50% + 1, γεγονός που σημαίνει ότι θα δώσουμε μια δύσκολη μάχη. Μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα δεν έλειψαν πάντως οι πραγματικά προοδευτικοί και δημοκρατικοί άνθρωποι που τάχθηκαν με το «Όχι», ενώ κάτι ανάλογο είδαμε και ανάμεσα στα στελέχη των δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων και του Κινήματος Πέντε Αστέρων, που εντελώς οπορτουνιστικά τάσσονται με το «Όχι» για να διαφυλάξουν τις εκλογικές πελατείες και τα προνόμιά τους.
Η κυβέρνηση επέλεξε επίσης τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος μαζί με τις μερικές περιφερειακές και δημοτικές εκλογές υποβαθμίζοντας εσκεμμένα τη μεγάλη σημασία του για τη δημοκρατική ζωή της χώρας. Θα δώσουμε τη μάχη μέχρι την τελευταία ψήφο για να μην ξυπνήσουμε την Τρίτη σε μια αυταρχική Δημοκρατία, όπως της Ουγγαρίας ή της Πολωνίας, που εδώ και χρόνια σχεδίαζαν οι παρακρατικές στοές του Τζέλι και του Μπερλουσκόνι και ο Σαλβίνι. Δυστυχώς, το Δημοκρατικό Κόμμα γίνεται συνένοχος της οικοδόμησης του αυταρχισμού στην Ιταλία.
Πηγή: Η Αυγή
