Καθήμενος, ωσάν στο σπίτι του, στον καναπέ του ΣΚΑΪ, Σάββατο απόγευμα, (Dot, 20/4/19), άνετος και χιουμορίστας, ομίλησε, χαλαρώς, για ζητηματάκια της καθημερινότητας.
Αυτός, λοιπόν, που εκπροσωπεί τη σύγχρονη, μοντέρνα δεξιά, αυτός που, κατά πως είπε ο ίδιος «παίρνει τη δουλειά του πολύ στα σοβαρά αλλά όχι τον εαυτό του» και κατά πως είπε ο δημοσιογράφος της λαϊφσταλιάς είναι αστός και τόσο «χορτασμένος που δεν θα χρησιμοποιήσει το αξίωμά του για να φτιάξει τη ζωή του» -υπονοώντας μάλλον πως τα φτωχαδάκια της πολιτικής πράττουν το αντίθετο-, εκδίπλωσε και κάποιες από τις απόψεις του για το γυναικείο ζήτημα.
Καθήμενος, ωσάν στο σπίτι του, στον καναπέ του ΣΚΑΪ, Σάββατο απόγευμα, (Dot, 20/4/19), άνετος και χιουμορίστας, ομίλησε, χαλαρώς, για ζητηματάκια της καθημερινότητας.
Αφού, λοιπόν, πήρε την πάσα από τη γυναίκα δημοσιογράφο της λαϊφσταλιάς, που τόσο θαύμαζε τη γιαγιά του, ο υποψήφιος δήμαρχος του Δήμου Αθηναίων δήλωσε μετά παρρησίας πως, ναι, η πάνσοφη Μαρίκα Μητσοτάκη, η πρωτοπόρα, είπε τη μεγάλη αλήθεια: η γυναίκα είναι ο λαιμός που στρίβει το κεφάλι που είναι ο άντρας.
Κι αφού χάρισε στο φιλοθεάμον κοινό στιγμιότυπα από τη ροζ πλέον ζωή του με τη δυναμική γυναίκα του, ζωή μεταμοντέρνα εκδοχή του «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια», εξόχως διαφωτιστικός, απάντησε στο ερώτημα εάν ξυπνά τα βράδια να φροντίσει τον υιό του: «Το πιο επικίνδυνο σημείο του πλανήτη», είπεν, «δεν είναι η συνοριακή γραμμή μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας δεν είναι ούτε καν η Συρία, είναι το σημείο ανάμεσα σε μία μάνα και στο μωρό της που κλαίει. Μια μάνα που ακούει το παιδί της να κλαίει γίνεται τανκς, δεν καταλαβαίνει τίποτα. Μέχρι εσύ ν’ ανοίξεις το ένα μάτι και να καταλάβεις τι γίνεται, γίνεται τανκς έχει ήδη πεταχτεί και τρέχει στην πόρτα».
Στο ερώτημα, «δεν σε κλωτσάει ποτέ, πήγαινε εσύ τώρα», η απάντηση του χαρίεντος υποψηφίου ήταν κατηγορηματική: «μην της δίνεις ιδέες, άσ’ το τώρα, να κοιμηθούμε έχουμε κι εκλογές, περίμενε…», ελάλησε δις, γελώντας με νόημα.
Προσπερνώντας την κακόγουστη αναφορά στη Συρία, η αναπαραγωγή της συστημικής ρητορείας περί του ρόλου των φύλων, μάλλον πρέπει να θεωρείται αυτονόητη για κάθε δεξιό –άλλως πως ακραία κεντρώο. Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, τι κι αν παντρεύτηκε πασίγνωστη δημοσιογράφο; Τι κι αν έκανε τέσσερα παιδιά; Γι’ αυτόν είναι «φύση» της γυναίκας να μένει άυπνη τα βράδια, να φροντίζει μωρά, όχι κοινωνικός επικαθορισμός, όχι στερεότυπο που καταστρέφει ζωές. Είναι «φύση» η σωματική εξόντωση, «φύση» η έκπτωση του θηλυκού σε θηλαστικό, «φύση» η υπαγωγή της καθημερινής γυναικείας δουλείας σε αμφισβητούμενο ένστικτο. «Φύση», όπως φύση είναι, κατά τον θείο του υποψήφιου δήμαρχου, και οι κοινωνικές ανισότητες. Η γυναικεία αυτοπραγμάτωση περνά μέσα από ένα καλοφτιαγμένο ντολμαδάκι ενώ η ισότητα των φύλων καταντά μία υπόθεση υποκρισίας, όπως συνέβαινε με τις γυναίκες των παρελθόντων γενεών –όχι, φυσικά τις αγωνίστριες των κινημάτων του φεμινισμού. Η γυναίκα παραμένει, για τον Κ. Μπακογιάννη, εκείνο το ον που, μετερχόμενο μια κακώς νοούμενη ευελιξία, ενώ μένει διακριτικά στα μετόπισθεν, καθοδηγεί τον αρχηγό που είναι πάνω και μπροστά.
Να εμμένεις σε αντιδραστικά μεν, πατροπαράδοτα δε ιδεολογήματα, αν το κοινό σου τέτοια θέλει, είναι συνηθισμένο. Κοινός τόπος, επιπλέον, για τους δεξιούς, είναι να τα πιστεύουν κιόλας και να τα εφαρμόζουν. Η δε μοντερνικότητά τους, συνήθως, σταματά εκεί όπου αρχίζουν οι κοινωνικοί αγώνες, άρα κι αυτοί των γυναικών.
Και το κοινωνικό μοντέλο που υπηρετεί ο Κώστας Μπακογιάννης είναι ακριβώς εκείνο που κάθε γυναίκα επιθυμεί –ή θα ’πρεπε να επιθυμεί- να ανατρέψει.
Κατέ Καζάντη
Πηγή: Left
