Πολλαπλά αποκαλυπτική χαρακτήρισε τη συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών, όπως εξελίσσεται εντός και εκτός Κοινοβουλίου, ιδιαιτέρως τον τελευταίο ένα μήνα, η βουλέυτρια του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία.
«Οι σχεδιασμοί, οι στρατηγικές, οι προβληματισμοί, οι δηλώσεις, οι στάσεις, οι επιλογές και εντέλει η ψήφος οργανωμένων πολιτικών δυνάμεων αλλά και ατόμων, καταγράφονται, προσμετρώνται. Αλλά δεν αφορούν μόνο ένα πρόβλημα που ταλανίζει τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας τα τελευταία 27 χρόνια». ‘
«Όσα λέγονται, γράφονται και κυρίως διαπράττονται, αφορούν τελικά τη συνολική εικόνα, αποκαλύπτουν την ιδεολογία αλλά και τον τυχοδιωκτισμό. Την κοσμοθεωρία αλλά και τους φθηνούς υπολογισμούς. Τα αξιακά προτάγματα αλλά και τα μικροκομματικά τερτίπια».
Η συνέχεια της ομιλίας της Αννέτας Καββαδία στη κοινοβουλευτική συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε τέτοιες στιγμές είναι δύσκολο να κρυφτείς. Σε τέτοιες στιγμές τα ψέματα και οι κραυγές έχουν αναπόφευκτα κοντά ποδάρια. Σε τέτοιες στιγμές οι αντιφάσεις είναι προφανείς. Τα ερωτήματα εκ μέρους της κυβέρνησης έχουν μπει στο τραπέζι και οι απαντήσεις δεν μπορούν να δίνονται με μισόλογα.
Ερώτημα 1ο : Ποια είναι η θέση της ΝΔ και του ΚΙ.ΝΑΛ για το όνομα; Η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes όπως έλεγε η Ντόρα Μπακογιάννη το 2007; Ή ο Δημήτρης Αβραμόπουλος το 2012; Ή ο Ευάγγελος Βενιζέλος – ως ΥΠΕΞ και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το 2014; Παραμένει αυτή η θέση σας ή η γραμμή σας άλλαξε όπως διατείνεται ο αντιπρόεδρός σας;
Ερώτημα 2ο : Συνειδητοποιείτε ότι όλα αυτά τα χρόνια, χάρη στην έλλειψη πολιτικού θάρρους εκ μέρους των κυβερνήσεών σας, εξαιτίας του φόβου σας για το πολιτικό κόστος αλλά και επειδή κάποιοι, δικά σας κορυφαία στελέχη, έχτισαν έτσι πολιτικές καριέρες, 140 χώρες, μεταξύ των οποίων όλα τα ισχυρά κράτη, έχουν αναγνωρίσει διμερώς τη γείτονα ως Μακεδονία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το πώς αντιλαμβάνονται οι ξένοι την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας;
Ερώτημα 3ο : Αντιλαμβάνεστε ότι επενδύοντας σε συλλαλητήρια όπου περισσεύουν τα πατριδοκάπηλα και τα αλυτρωτικά συνθήματα, στρώνετε το δρόμο για την άνοδο της Ακροδεξιάς και τη διευκολύνετε να εκμεταλλευτεί – για δικό της όφελος – τα πατριωτικά αισθήματα ανθρώπων που όντως, πολλοί από αυτούς δεν είναι φασίστες , αλλά που η ανοχή σας τούς σπρώχνει στην αγκαλιά του φασισμού; Αντιληφθήκατε, εκεί στη ΝΔ, ότι δική σας βουλευτής, που θέλησε να παρευρεθεί στο συλλαλητήριο, προπηλακίστηκε από αυτούς που εσείς χαϊδεύετε νομίζοντας πως θα τους κάνετε ψηφοφόρους σας;
Ερώτημα 4ο : Αντιληφθήκατε όλοι όσοι αποφύγατε να καταδικάσετε την οργανωμένη απόπειρα βίαιης εισβολής στη Βουλή από ακροδεξιά τάγματα εφόδου, ότι στόχος τους δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ ή η συμφωνία των Πρεσπών, αλλά ο ίδιος ο κοινοβουλευτισμός; Το ίδιο το πολίτευμά μας; Μόλις χθες, ακροδεξιοί φασίστες τραμπούκοι επιτέθηκαν στο σπίτι του συντρόφου μας βουλευτή Αστέριου Καστόρη ενώ τις προηγούμενες μέρες όλες οι πόλεις της Βόρειας Ελλάδας είχαν γεμίσει με αφίσες με τα πρόσωπα συντρόφων και συντροφισσών και ερωτήματα εν είδει απειλής.. Μιλήσατε για αυτά; Τα καταδικάσατε; ΤΙΠΟΤΑ!!
Ερώτημα 5ο : Συνειδητοποιείτε πως αν η συγκεκριμένη ευνοϊκή συγκυρία χαθεί, αν η συγκεκριμένη συμφωνία – που είναι πολύ καλύτερη από όσο δηλώνατε κατ ιδίαν πως περιμένατε ότι θα είναι – αν, λοιπόν, η συμφωνία αυτή δεν υπογραφεί, το ονοματολογικό της γείτονος θα εξακολουθήσει άλυτο για άλλα τόσα χρόνια, γεγονός που υπονομεύει την ειρήνη, την ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη στα νότια Βαλκάνια, στη γειτονιά μας;
Ερώτημα 6ο : Αρνιέστε ότι όσα δηλώνετε με δήθεν έντονο καταγγελτικό ύφος εντός χώρας, δεν τολμάτε να τα πείτε στους ιδεολογικούς σας πολιτικούς συγγενείς στην Ευρώπη, στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ή στη σοσιαλδημοκρατική Ευρωομάδα, γιατί οι συνομιλητές σας απλούστατα αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι δυνατό να υπάρξει μια συμφωνία που θα εξαφανίζει τον γειτονικό λαό, κάτι που και εσείς αντιλαμβάνεστε αλλά προσποιείστε το αντίθετο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είδαμε, ακούσαμε, διαβάσαμε πολλά αυτές τις τελευταίες μέρες
Είδαμε τον κύριο Μητσοτάκη να αποφεύγει να προσέλθει σε μια δημόσια τηλεοπτική συζήτηση για το Μακεδονικό, όπως τον προκάλεσε ο πρωθυπουργός, και βγάλαμε τα συμπεράσματά μας
Είδαμε την κυρία Γεννηματά να μην μπορεί να ανεχθεί το βάρος της ψήφου κατά συνείδηση που αρχικά είχε υποσχεθεί στους βουλευτές της, και να διαγράφει τον κύριο Θεοχαρόπουλο
Είδαμε βουλευτές επειδή μετακόμισαν στην αξιωματική αντιπολίτευση ή επειδή θα μετακομίσουν εν καιρώ, να αλλάζουν στάση για τη συμφωνία των Πρεσπών τόσο εύκολα όσο αλλάζεις πουκάμισο
Είδαμε ευτυχώς – προς τιμήν τους – άλλους βουλευτές και έναν αρχηγό πολιτικού κόμματος, τον κύριο Θεοδωράκη, με τον οποίο διαφωνούμε σε πολλά, να παραμένουν συνεπείς στις διαχρονικές, για το θέμα, απόψεις τους παρά τις πολλές πιέσεις που ξέρουμε – και τις πολύ περισσότερες πιέσεις που εικάζουμε – ότι υπέστησαν
Είδαμε, ή μάλλον ακούσαμε, τη ρητορική, τα επιχειρήματα, την ένδεια των επιχειρημάτων, αλλά δυστυχώς και τις κραυγές πολλών ομιλητών.
Βγάλαμε συμπεράσματα, εμείς και ο λαός.
Σε λίγες ώρες θα κληθούμε να ψηφίσουμε. Και θα ήθελα να πιστεύω ότι, έστω και την τελευταία στιγμή, θα επικρατήσει η υπευθυνότητα απέναντι στην ιστορική στιγμή. Το έχω ξαναπεί, θα ήθελα όμως να το επαναλάβω : Για μας στην Αριστερά, αυτή είναι μια εμβληματική μάχη. Μια μάχη αξιακή, στην οποία – ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του ’90, μέσα σε ένα κλίμα ακραίου εθνικισμού γύρω από το μακεδονικό ζήτημα – κάποιοι και κάποιες τάχθηκαν, χωρίς αστερίσκους. Τότε που το να ορθώσεις ανάστημα και να αρθρώσεις έναν άλλο λόγο μπορούσε να σε σύρει μέχρι και στα δικαστήρια και να σε καταδικάσει.
Τότε, τα «πέτρινα» χρόνια του 1992-1993, που κάποιοι και κάποιες τολμούσαν να πουν την ιστορική αλήθεια πως «η ελληνική Μακεδονία είναι ελληνική». Γιατί, πώς να το κάνουμε ; Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα.
Ας το επαναλάβουμε : Το μοίρασμα της γεωγραφικής Μακεδονίας ανάμεσα στα βαλκανικά κράτη οριστικοποιήθηκε με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, βάσει της οποίας έληξαν οι βαλκανικοί πόλεμοι.
Έκτοτε, οι διεθνείς συνθήκες που ακολούθησαν – τόσο αυτές με τις οποίες σφραγίστηκε το τέλος του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου όσο και εκείνες που οριστικοποίησαν το συνοριακό στάτους κβο μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – επαναβεβαίωσαν όσα προέβλεψε η Συνθήκη του Βουκουρεστίου.
Βάσει λοιπόν αυτής της Συνθήκης, το 51% της γεωγραφικής Μακεδονίας (το τμήμα δηλαδή που ονομάζεται και Μακεδονία του Αιγαίου), πέρασε στην Ελλάδα, το 39% στη Σερβία (Μακεδονία του Βαρδάρη), το 9,5% στη Βουλγαρία (Μακεδονία του Πιρίν) και το 0,5% στην Αλβανία.
Σήμερα, που η ιστορική συμφωνία των Πρεσπών δικαιώνει τους παλιούς αγώνες, οφείλουμε να θυμόμαστε και να μνημονεύουμε όλους όσοι στάθηκαν κόντρα στο «μαύρο» ρεύμα εκείνης της περιόδου. Την Αντιπολεμική Αντιεθνικιστική Συσπείρωση, τον κύκλο του «Πολίτη» και την εφημερίδα Εποχή, τον «Ιό» της Ελευθεροτυπίας, το ΚΚΕ (εκείνης της εποχής..) και το ΣΕΚ, που έδειξαν έμπρακτα έναν άλλο δρόμο.
Και ως γνωστόν, το δρόμο που έχει αξία να βαδίσεις, ποτέ δεν τον βρίσκεις έτοιμο. Τον φτιάχνεις ενώ τον περπατάς…»
Αννέτα Καββαδία
Πηγή: Left
