Τις προκλήσεις, τις προοπτικές αλλά και τα αδιέξοδα του Συμβουλίου της Ευρώπης – τα οποία συνέδεσε άμεσα με αυτή την ίδια την Ευρώπη – ανέδειξε η βουλεύτρια Β’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία κατά την παρέμβασή της – εκπροσωπώντας της Ομάδα της Αριστεράς (UEL) – στη σχετική συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο.
«Εάν χαρακτηρίζαμε», είπε, «το Συμβούλιο ως έναν Οργανισμό σε κρίση, θα ήταν μια ακριβής περιγραφή της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε. Φυσικά, θα ήταν πολύ πιο σωστό να πούμε ότι δεν είναι το ίδιο το Συμβούλιο που βρίσκεται σε κρίση, αλλά η Ευρώπη στο σύνολό της – ειδικά το θεσμικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που δημιουργήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προκειμένου να διασφαλιστεί η ειρήνη και να προωθηθεί η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και η οικονομική ευημερία»
Κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά και εγείροντας ερωτήματα ως προς το κατά πόσο το πλαίσιο αυτό είναι κατάλληλο για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα, η επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην PACE, αναρωτήθηκε : «Μπορούμε να αποκρύψουμε το γεγονός ότι η ΕΕ έχει υποστεί βίαιο ακρωτηριασμό με το Brexit; Ότι η ευρωζώνη βρίσκεται σε κατάσταση διαρκούς ανισορροπίας που θέτει υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητά της; Ότι αυτή η Ευρώπη απέτυχε να διαχειριστεί το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα κατά τρόπο σύμφωνο με τις αξίες και τα συμφέροντά της; Ότι η ακροδεξιά, με τις ρατσιστικές, ξενοφοβικές, φασιστικές ρητορείες και πολιτικές ενισχύεται συνεχώς σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες;»
Η Αννέτα Καββαδία – παρουσιάζοντας τις θέσεις της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Αριστεράς – μίλησε για μια «συνεπή πολιτική αρχών την οποία ακολουθούμε με συνέπεια» και κατονόμασε το νεοφιλελευθερισμό, τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, τον αποκλεισμό τεράστιων τμημάτων του πληθυσμού μας, τη διάρρηξη του ιστού της κοινωνικής συνοχής, τη χρήση του εθνικισμού ως εργαλείου για την εκτροπή της λαϊκής οργής ως τους λόγους αυτής της «μεγάλης ευρωπαϊκής παρακμής, όπως θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε».
Και επανέλαβε ότι ως πολιτική δύναμη που τάσσεται υπέρ της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, της ειρήνης και της δημοκρατίας, “εμείς, στην Ομάδα της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Αριστεράς (UEL), καταθέτουμε προτάσεις στη συζήτηση για το μέλλον του Συμβουλίου και της Συνέλευσης, προτάσεις που μας προχωρούν προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του Οργανισμού μας ως εναλλακτικού κινητήρα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της Συνέλευσής μας, η οποία δικαίως ονομάστηκε «η Δημοκρατική Συνείδηση της Ευρύτερης Ευρώπης». Πρέπει να διασφαλίσουμε αυτό το μοναδικό σύστημα προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το οποίο βασίζεται στις κύριες συμβάσεις του Συμβουλίου, και συγκεκριμένα στην ΕΣΔΑ και στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.»
Κλείνοντας την παρέμβασή της – και απευθυνόμενη στους συναδέλφους της – η κ.Καββαδία αναρωτήθηκε : «Πιστεύουμε, ειλικρινά, ότι η Συνέλευσή μας μπορεί να έχει αντίκτυπο, ως φόρουμ διακοινοβουλευτικής διπλωματίας, αν δεν ανταποκριθεί στον τίτλο αυτό; Το μεγάλο πλεονέκτημα του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ότι περιλαμβάνει, σχεδόν, το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών. Αν παραιτηθούμε από αυτό το πλεονέκτημα και αρχίσουμε να αποκλείουμε κράτη-μέλη, το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι να επιταχύνουμε την παρακμή του ίδιου του Οργανισμού μας. Θέλουμε πραγματικά να αναλάβουμε την ευθύνη για κάτι τέτοιο;»
Πηγή: Left
