Macro

Βασίλης Ρόγγας: Τώρα χωρίς στάση, προς Γάζα

Πάνω από 40 σκάφη αποπλεύσαμε χθες βράδυ από τον τελευταίο σταθμό μας. Τώρα διαρκής πλεύση προς τη Γάζα.

Από το νοτιοανατολικό άκρο της Ελλάδας, το Κουφονήσι Λασιθίου, φεύγουμε για τον τόπο που 18 χρόνια είναι πλήρως αποκλεισμένος από στεριά, θάλασσα κι αέρα.

Προσπαθήσαμε τον Ιούνη να σπάσουμε τον αποκλεισμό, αυτή την αδιανόητη πολιορκία. Εμείς, όσοι πετάξαμε ως την Αίγυπτο, ήμασταν «ο αέρας». Δεν τα καταφέραμε να πορευτούμε από την έρημο, να φτάσουμε στη Ράφα. Δεν μας άφησε η χούντα του Σίσι.

Είχαμε υποσχεθεί πως θα προσπαθήσουμε ξανά. Φτιάχτηκε με απίστευτο κόπο, με φοβερή υπομονή, με τρομερά λάθη, με ουρανομήκη βολονταρισμό εκατοντάδων ανθρώπων το Global Sumud Flotilla· ενώθηκε η στεριά, η θάλασσα, ο αέρας.

Από τη Βαρκελώνη, από την Τύνιδα, από τη Σικελία και από τη Σύρο ξεκίνησαν πολλοί άνθρωποι με συμβολική βοήθεια. Δε θα ξεπεινάσει η Γάζα από τις κονσέρβες μας, το ξέρουμε· τον αποκλεισμό θέλουμε να σπάσουμε.

Δεν έπρεπε να είμαστε εμείς εδώ, μέσα στα πλοία μας.
Δεν έπρεπε να κινδυνεύουμε να φάμε βόμβες από drones, να φυλακιστούμε ή να πυροβοληθούμε ως τρομοκράτες ή «στόλος της Χαμάς».

Τα κράτη, η διεθνής κοινότητα έπρεπε να πλέουν προς τη Γάζα κι όχι εμείς.

Κι όμως. Η πίεση του Global Sumud Flotilla δούλεψε ως ένας από τους καταλύτες για όσα είδαμε στη Σύνοδο του ΟΗΕ με τη σχεδόν πλήρη διπλωματική απομόνωση του Ισραήλ.

Η πίεση του Global Sumud Flotilla έπαιξε ρόλο για να στείλουν συνοδευτικά πλοία η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα που αφήνει να πετάνε ισραηλινα δολοφονικά drones μέσα στον χώρο ευθύνης της.

Στο «σχεδόν» όμως κρύβεται όλη η αλήθεια.
Ποιος και πώς θα επιβάλει τη βούληση της διεθνούς κοινότητας στο πεδίο, εδαφικοποιημένα;
Ποιος και πώς θα επιβάλει το διεθνές δίκαιο στο κράτος Ισραήλ και τους δολοφόνους ηγέτες του;

Δυστυχώς, ο άλλος καταλύτης είναι η γενοκτονία σε ζωντανή σύνδεση. Ο λιμός των ανθρώπων. Αυτό μας κινεί. Γι’ αυτό παρατήσαμε σπίτια, δουλειές και φόβους. Για να μην μας ρωτήσουν μετά από είκοσι χρόνια οι νέοι άνθρωποι: «Κι εσείς τι κάνατε τότε για τη Γάζα;» κι εμείς σκύψουμε απλώς το κεφάλι.

Δεν αρκεί. Η ώρα είναι τώρα να οργανωθεί μια τεράστια, μια παγκόσμια κινητοποίηση σε τέσσερις, σε έξι μέρες, ανάλογα τον καιρό, που θα συναντήσουμε τον ισραηλινό στρατό. Να μην μπούνε εμπόδιο μπροστά μας. Να σπάσει συμβολικά ο αποκλεισμός, όπως έγινε το 2008.

Κι άλλα. Όλα για τη Γάζα.

Υ.Γ. Η Ιωάννα και ο Χρήστος μας, ο Πέτρος, η Σοφία, ο Νίκος, παιδιά από τα μαγαζιά και τις ταβέρνες, τουρίστες και ψαράδες, παιδιά από τη Σύρο, από τη Μήλο, από τον Ξερόκαμπο, από τον Πλατύ Γιαλό, ευχαριστούμε που ανοίξατε τα σπίτια σας, ανεχτήκατε τις συνελεύσεις μας, μας δώσατε φαγητό, ρούχα για εμάς, πράγματα για τη Γάζα, που βάψατε τα πανιά μας, που μας μεταφέρατε, που κάνατε πράγματα που δεν λέγονται καν δημόσια. Ευχαριστούμε.
Μόνο με εσάς έγινε. Και για εσάς, σαν να είστε εδώ μαζί μας.

ΥΓ 2. Τα φώτα των πλοίων μας πλημμυρίζουν την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αυτή είναι μια φωτογραφία που δεν μπορείτε να δείτε τώρα δα.

Η ΕΠΟΧΗ