SPOILER ALERT
Στο don’t look up οι κυβερνώντες λένε «μην κοιτάτε ψηλά», προς τη μεριά ενός κομήτη που έρχεται να καταστρέψει τη γη. «Μη βλέπετε την πραγματικότητα, καβαλήστε το σύννεφο της μεταφυσικής και περάστε υπέροχα», αυτά είναι περίπου τα λόγια τους.
Κι ενώ έχουν τη δυνατότητα να καταστρέψουν τον κομήτη, οι κυβερνητικές και επιχειρηματικές ελίτ αποφασίζουν να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματά του σε σπάνια υλικά, διασπώντας τον. Μια ιδιωτική εταιρεία αναλαμβάνει το έργο και στο κοινό πωλείται ως διαμοίραση του πλούτου που έρχεται από τον ουρανό.
Προφανώς τα πράγματα πάνε εντελώς χάλια.
Κι αν η αλληγορία της ταινίας σας φαίνεται κομμάτι υπερβολική, στην Ελλάδα φαίνεται πως πρυτανεύουν χειρότερες αρχές και στην ελίτ και στην κοινωνία.
1. Το πλέον προβεβλημένο στέλεχος της κυβέρνησης, βουλευτής δεκάδων χιλιάδων σταυρών και Υπουργός σε κομβικό υπουργείο, ο Άδωνις Γεωργιάδης είπε σήμερα πως ο Πρωθυπουργός έλεγε συνειδητά ψέματα στα διαγγέλματά του για να έρθουν τουρίστες.
Ο ακροδεξιός λαγός, λοιπόν, λέει: «σας λέγαμε ψέματα, το ξέρατε και δε σας χάλασε και καθόλου γιατί βγήκαν φραγκάκια». Χρειάζεται να εφεύρουμε έναν νέο όρο στην πολιτική επιστήμη για να χαρακτηρίσουμε τέτοιες διαδικασίες, όπου το ψέμα του ψευδόμενου πολιτικού λειτουργού είναι γνωστό στους δέκτες κι ωστόσο αυτοί κάνουν τουμπεκί γιατί μπορεί να βγει χαρτζιλίκι. «Μετά – μετά δημοκρατία» φαίνεται ταιριαστό.
2. Ο Πρωθυπουργός είναι γνωστό πως έφυγε βόλτα στα βουνά για νιοστή φορά και το ανακοίνωσε μέσα από τα ΜΜΕ. Ο Μητσοτάκης επίτηδες μοιράζει το non paper με τις κάθε φορά ταξιδιωτικές του περιπέτειες, γιατί θέλει να φανεί πως δεν είναι ένας κοινός θνητός, «ένας από εμάς», αλλά κάποιος που και μπορεί και θέλει και πρέπει να κάνει τον βασιλιά.
Οι κινήσεις αυτές δε στοιχίζουν στο κοινό του, τουναντίον, κατ’ αυτόν τον τρόπο ανέρχεται στα μάτια τους, περνά στην αχλή του ανθρωπίνως άβατου. «Είναι καπάτσος, είναι πλούσιος, έχει τον τρόπο του. Τέτοιους θέλουμε για πρωθυπουργούς» λένε οι δεξιοί σε καφενεία και μανατζεριακές συνεστιάσεις. «Λαϊκός, βλάχικος τραμπισμός» είναι καλή ορολογία.
Εδώ η αλαζονεία της εξουσίας ανέρχεται εν είδη θετικής αξίας. Πρόκειται για ένα παριστάνειν φαιδρό μεν, που φοράει ρούχα καλοσιδερωμένα δε, πατάει σε ταπεινά ένστικτα των ανθρώπων και τα ζεσταίνει για να γίνουν ακόμα πιο ηγεμονικά.
Κατά βάθος ξέρατε,
κατά βάθος μας γουστάρετε που είμαστε πλούσιοι,
θέλετε να γίνετε σαν και εμάς,
σας δίνουμε την ευκαιρία να μαζέψετε τα ψίχουλα από το τραπέζι μας.
Ναι, κάνουμε απευθείας αναθέσεις, το 2021 κάναμε πάνω από 6 δις, αν θα μπορούσατε θα κάνατε και εσείς, αν είστε φίλοι μας μπορεί να σας δώσουμε και εσάς.
Ναι, χρωστάμε 350 εκατομμύρια σαν κόμμα και δεν το αρνούμαστε, δε θα τα πληρώσουμε ποτέ, είμαστε το πιο χρεωμένο κόμμα στην Ευρώπη, το ξέρετε και μας ψηφίσατε.
Οι κατάφορτες αντιφάσεων αξιακές πλαισιώσεις της κοινωνίας περιέχουν μέσα τους μικροαστική ηγεμονία: του αγαπομίσους για το κράτος (και «που είναι το κράτος» και «έχω συνέταιρο το κράτος» και κλέβω συνειδητά), την ανάγκη για επίδειξη του όποιου πλούτου, την υπαρξιακή ελπίδα της κοινωνικής ανόδου κι άρα την θετική αξιοδότηση των αστών.
Η κυβερνώσα Δεξιά, που δυστυχώς θα κυβερνάει και την επόμενη τετραετία όποτε κι αν έρθει αυτή, πάτησε πάνω σε αυτό το έδαφος και παρόξυνε τις προϋποθέσεις τους έργω και λόγω.
Όσοι και όσες τις αντιπολιτεύονται πρέπει να προβούν σε έναν μακρόχρονο, ενωτικό και μετασχηματιστικό αξιακό αναπροσδιορισμό προς τη μεριά της αυτοπραγμάτωσης, που συμβαίνει με εντελώς διαφορετικές πεποιθήσεις, από τις οποίες η ελληνική κοινωνία έχει πάρει μόνο μια μικρή τζούρα.
Βασίλης Ρόγγας
Ανάρτησή του στο Facebook
