Υπάρχει μια σχολή που αξιολογεί θετικά τη θεσμική εμβάθυνση που λαμβάνει υπόψιν την εξελικτική πολυπλοκότητα του κόσμου. Χοντρά- χοντρά, οι θεσμοί (πολιτειακοί, οικονομικοί κ.ο.κ.) που εμπεδώνονται και προοδευτικά καταξιώνονται στις κοινωνίες, πρέπει ταυτόχρονα να μπορούν να αλλάζουν τόσο ώστε να προλαβαίνουν ή να προβλέπουν ευρύτερες δομικές αλλαγές. Οι προσαρμογές τους θα συνιστούν και συνέχεια και ασυνέχεια με το παρελθόν, αλλά σίγουρα θα έχουν ως πρόνοια την ενδυνάμωση της εμβέλειάς τους.
Συνήθως κεντρώοι και φιλελεύθεροι στο φρόνημα διατίθενται να υπενθυμίζουν πως πρόκειται για αναγκαία συνθήκη, αν θέλουμε να έχουμε κοινωνίες που ευημερούν.
Στην περίπτωση του θανάτου του Κωνσταντίνου Γλυξμπουργκ ξετυλίγονται σιωπές που συνιστούν εκπτώσεις από τις παραπάνω παραδοχές.
Συντηρητικοί και ακροδεξιοί ενώνουν τη φωνή τους υπέρ της απόδοσης τιμής στον έκπτωτο βασιλιά ως ανώτατο άρχοντα κατά τη διάρκεια της κηδείας του. Εντέλει η κυβέρνηση και η ΝΔ θα εκπροσωπηθεί στην κηδεία με πολλούς βουλευτές και υπουργούς. “Θα ταφεί σαν ιδιώτης αλλά θα είναι σα να θάβεται δημόσια δαπάνη” αποφάσισαν από του Μαξίμου.
Κεντρώοι και φιλελεύθεροι συναινούν δια της σιωπής, υπακούοντας στον εδώ και τέσσερα χρόνια άτυπο κανόνα που λέει πως η συσσώρευση εκλογικής δυναμικής υπέρ του Μητσοτάκη ας περνάει κι από το τσαχπίνικο κλείσιμο του ματιού στα καθυστερημένα εθνικιστικά ακροατήρια.
Δηλαδή, διατίθενται να υπονομεύσουν το αφήγημα στο οποίο πιστεύουν.
Αφενός το πολιτειακό έχει λυθεί οριστικά και αμετάκλητα για την ελληνική κοινωνία, άρα η εκτεταμένη βασιλολατρεία των μίντια και της Δεξιάς καλό δεν κάνουν στους υφιστάμενους πολιτειακούς θεσμούς.
Αφετέρου όταν οι βασιλείς ήταν οι ανώτατοι άρχοντες δεν ήθελαν καθόλου να κάθονται στα θεσμικά τους αυγά. Δεν τηρούσαν τις θεσμικές δικλείδες του πολιτευματος, δεν σέβονταν τα check and balancies, ήταν οι αίτιοι εγκάρσιων διχασμών του κοινωνικού σώματος, ήταν διεφθαρμένοι ως το μεδούλι, ήταν ένας από τους πόλους της εξουσίας που οδήγησαν τη χώρα στη χούντα.
Αλλά αυτά δεν έχουν σημασία. Εφόσον εξυπηρετούν τον Μητσοτάκη, η σιωπή είναι ευεργετική. Κάνουν ακριβώς το ίδιο και για το ζήτημα των υποκλοπών, που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη δημοκρατία και τη θεσμική τάξη της χώρας και το κάνουν για τους ίδιους λόγους.
Ο έκπτωτος βασιλιάς και το σόι του στο φαντασιακό μιας μικρής μερίδας της κοινωνίας εκπληρώνει μεταφυσικές προφητείες. Τι κι αν αυτό είναι μίλια μακρυά από την πραγματικότητα; Δεν πειράζει, καθείς πιστεύει ότι του φανεί.
Ο κιλλίβαντας όμως, το όχημα που αρνήθηκε η πολιτεία να αποθέσει τον νεκρό άνακτα για να αποδώσει τιμές, είναι η ύλη της οποίας το συμβολισμό αρνούνται να αποδομήσουν όσοι κι όσες διεκδικούν τίτλους ευθικρισίας, δημοκρατικού σθένους αλλά ακόμα ακόμα και αισθητικής ανωτερότητας ενάντια στο κιτς.
Οι εκλογές είναι πολύ κοντά και η ελληνική κοινωνία παραμένει δημοκρατική και αντιβασιλική. Όσοι και όσες δόλια έκαναν την πάπια αυτές τις μέρες και δεν το τόνισαν σε κυβέρνηση και πολίτες θα τους θυμάται η ιστορία. Και “Μένουμε Ευρώπη” και απαλά χάδια στο γιο της Φρειδερίκης είναι – αν μητι άλλο – πολιτικά υστερόβουλο.
(Στη σημερινή φωτογραφία του Κώστα Παπαντωνίου η ουρά για το προσκύνημα του πρώην βασιλιά στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης)
Βασίλης Ρόγγας
Ανάρτησή του στο Facebook
