1. Ο Ηλίας Νικολακόπουλος βάφτισε συνολικά τη μεταπολεμική και προδικτατορική περίοδο στην Ελλάδα «καχεκτική δημοκρατία», έχοντας κατά νου και την ύπαρξη του «παρασυντάγματος». Δηλαδή, μαζί με το (συντηρητικό) Σύνταγμα του 1952 ίσχυε και μια παράλληλη έννομη τάξη∙ ψηφίσματα, νόμοι, συντακτικές πράξεις με το πρόσχημα της ύπαρξης του «εσωτερικού εχθρού» προσπερνούσαν σε ισχύ το θεσμισμένο συνταγματικό – κι άρα ανώτατο – κανόνα.
Η σημερινή κυβέρνηση, για να διασωθεί εκλογικά από το σκάνδαλο των υποκλοπών, έχει ανάγει σε αδιαμφισβήτητο αξίωμα το επιχείρημα πως πρέπει απαρέγκλιτα για τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας να τηρείται ο κανόνας της εχεμύθειας, του απορρήτου. Με αυτήν την έννοια, η κρατική ΕΥΠ δε χρειάζεται να λογοδοτεί στην αρμόδια να την ελέγχει Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Ένας τόσο κομβικός αρμός του κράτους για την κοινωνία και την ασφάλεια δύναται -αλλά κυρίως πρέπει, οφείλει- να εκφεύγει του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Αυτό ούτε θα μπορούσε ούτε θα έπρεπε να ισχύει. Καμία κρατική υπηρεσία δε λειτουργεί εκτός λογοδοσίας, πόσο μάλλον δε μπορεί νόμιμα και ηθικά να μην υπόκειται στην εξέτασή της από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της κοινωνίας.
2. Όταν δολοφονούνταν ο Λαμπράκης στη Θεσσαλονίκη το 1963 ο Καραμανλής ως πρωθυπουργός διέρρευσε στον τύπο την ειλικρινή του αναρώτηση: «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»;
Σήμερα μαθαίνουμε από ρεπορτάζ στα Νέα ότι τα ηλεκτρονικά αρχεία της ΕΥΠ για Ανδρουλάκη και Κουκάκη καταστράφηκαν, όπως ειπώθηκε στα μέλη της ΑΔΑΕ που επισκέφθηκαν την υπηρεσία. Ποιος το έκανε, πως το έκανε, γιατί το έκανε, από ποιόν πήρε εντολή, σύμφωνα με ποιόν κανόνα δόθηκε η εντολή, αν έχει ξαναγίνει δεν γνωρίζουμε. Μια «αόρατος αρχή» επιβάλλει την καταστροφή αυτών των καταγραφών για το καλό όλων μας.
3. Σήμερα οι δημοσιογράφοι Κουκάκης και Μαλιχούδης καταθέτουν στην Επιτροπή PEGA, που συστήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο τον περασμένο Μάρτιο για να διερευνήσει τις παραβάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας από κράτη μέλη της ΕΕ, τρίτες χώρες και άλλες οντότητες που χρησιμοποιούν το κακόβουλο λογισμικό Predator και άλλα συναφή εργαλεία για να παρακολουθούν πολίτες, παραβιάζοντας τα δικαιώματά τους όπως έχουν θεμελιωθεί με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Ο Καμπαγιάννης γράφει σε μια ανάρτησή του: «Θυμίζει συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης το 1969 για την κατάσταση στην Ελλάδα επί Χούντας. Η δυνατότητά μας να μάθουμε τι συμβαίνει στη χώρα μας εξαρτάται από τις συνεδριάσεις διεθνών οργανισμών».
4. Όσο κι αν φτιάχνουν νοσταλγία από σέπια σκηνικά των 60’s οι παραπάνω διαδικασίες αποδημοκρατικοποίησης, έρχονται απλώς να προστεθούν σε άλλες που θα ισχύσουν∙ ο χειμώνας με πλαφόν στο ρεύμα όπως αποφάσισε η ΕΕ, το διαρκές δάρσιμο των φοιτητών με πανεπιστημιακή αστυνομία, η νομιμοποίηση προϊόντων αρχαιοκαπηλίας από το αρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού και η ακρίβεια είναι οι απαραίτητες πινελιές ρεαλισμού για να το ζήσουμε όλο και σωστά.
Βασίλης Ρόγγας
Ανάρτησή του στο Facebook
