Η κλιματική αλλαγή φαίνεται να είναι αναπόφευκτη κατά τη διάρκεια του δικού μας βιολογικού χρόνου. Άρα:
– Η θερμοκρασία θα ανέβει. Όπως έγραψε και μια φίλη: «το 2050 το Λονδίνο θα έχει το ίδιο κλίμα που έχει σήμερα η Βαρκελώνη, η Στοκχόλμη με τη Βιέννη, η Μαδρίτη με τη Φεζ, στο Μαρόκο. Στις τροπικές πόλεις, δύσκολα θα μπορεί κανένας να επιβιώσει». Πλέον η θερμοκρασία ανεβαίνει πιο γρήγορα από ποτέ.
– Οι πάγοι θα λιώσουν με άδηλα τα κλιματολογικά αποτελέσματα. Το πιθανότερο είναι πως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα εξαφανίσει νησιωτικές περιοχές. Πλέον οι πάγοι λιώνουν πιο γρήγορα από ποτέ.
– Οι ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η καύση ορυκτών καυσίμων και η αποψίλωση των δασών έχουν προκαλέσει αύξηση της ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα κατά περίπου 35% από την αρχή της εποχής της εκβιομηχάνισης. Πλέον η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα είναι μεγαλύτερη από ποτέ.
– Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δε θα γίνουν ο κύριος τρόπος παραγωγής ενέργειας όσο σύντομα χρειάζεται, παρόλο που γίνεται πιο φθηνός για τις επιχειρήσεις ενέργειας για ένα λόγο: δε θα ρισκάρουν να μειώσουν τα ποσοστά των κερδών τους, θα πετάγονταν εκτός του ανταγωνισμού.
– Οι μεγάλες δυνάμεις της Ανατολής (Κίνα και Ινδία) δε θα ρισκάρουν τη μείωση της ανάπτυξης τους για χάρη του περιβάλλοντος. Η εκβιομηχάνιση τους δε θα σταματήσει, η επέκταση τους στην Αφρική και αλλού θα συνεχιστεί. Οι ανερχόμενες μεσαίες και ανώτερες τάξεις τους (που πλέον μετρούν εκατοντάδες εκατομμύρια) αποκτούν τις καταναλωτικές συνήθειες των δυτικών με τραγικά αποτελέσματα.
– Η κλιματική αλλαγή φέρνει και κλιματικούς πρόσφυγες, πέρα από τους πρόσφυγες από φτώχεια η από πόλεμο. Η Ευρώπη και η Αμερική θα αναγκαστούν για την υποδοχή τους. Παράλληλα ανεξέλεγκτες φωτιές, απίστευτες θεομηνίες και ερημοποιήσεις θα γίνουν καθημερινότητα.
– Η κυρίαρχη Δεξιά παγκοσμίως αρνείται ακόμα και την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής (π.χ. Τραμπ, Πούτιν, Μπολσονάρο). Αυτό δε σημαίνει ότι οι αντίπαλοί της κάνουν ότι μπορούν περισσότερο προγραμματικά (π.χ. green new deal στην Αμερική) ή πρακτικά (στα καθ’ ημάς οι εξορύξεις υδρογονανθράκων).
– Όπως γράφει στο New Yorker o Jonathan Franzen «κάθε κίνημα που προσδοκά μια πιο δίκαιη και κοινωνία μπορεί τώρα να θεωρηθεί ως μια ουσιαστική δράση για το κλίμα. Η εξασφάλιση δίκαιων εκλογών είναι μια δράση για το κλίμα. Η καταπολέμηση της ακραίας ανισότητας του πλούτου είναι μια κλιματική δράση. Το κλείσιμο των μηχανών μίσους στα social media είναι μια δράση για το κλίμα. H καθιέρωση ανθρωπιστικής πολιτικής για τη μετανάστευση, η προάσπιση της φυλετικής ισότητας και της ισότητας των φύλων κλπ, όλες αυτές είναι σημαντικές κλιματικές ενέργειες».
– Κοντολογίς δεν είσαι πολιτικά «Πράσινος» αν δεν είσαι «Κόκκινος». Και δεν είσαι «Κόκκινος» αν δεν είσαι και «Πράσινος».
– Παρά τις διακηρύξεις των δεξιών μέσων ενημέρωσης (π.χ. Bloomberg) ο καπιταλισμός δε μπορεί σε καμία περίπτωση να σώσει τον πλανήτη. Τουναντίον, στα 200 χρόνια κυριαρχίας του κατάφερε να μας φέρει στο σημερινό οριακό σημείο. Η επιτακτική ανάγκη για αλλαγή πολιτικών καλό είναι να έχει τον τοπικό, περιφερειακό ή εθνικό κύκλο εργασιών της, αλλά αυτό δε φτάνει. Ένας επίμονος, πράσινος διεθνισμός έχει καθυστερήσει και πρέπει να επινοηθεί και να υλοποιηθεί με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα. Θα σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται από τον πλανήτη μόνο αν μειώσουμε την επικράτεια του κέρδους.
(Η φωτογραφία είναι από την ισπανική ταινία El Olivo του 2016. Η εγγονή και ο παππούς κάθονται στα πόδια μιας μεγάλης ελιάς που μετρά δυο χιλιετίες ζωής. Ο γιος του την πούλησε σε μια πολυεθνική και ο παππούς μαραζώνει. Η μικρή, έπειτα από 12 χρόνια, πάει να την πάρει πίσω).
Βασίλης Ρόγγας
Πηγή: Η σελίδα του στο Facebook
