Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει στο 3ο συνέδριο της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Είναι βέβαιο πως πρόκειται να ανακοινώσει τις προγραμματικές του προτάσεις που θα απευθύνονται προς τους νέους και τις νέες της χώρας, με αφορμή το βήμα που θα του δοθεί. Συχνά τέτοιες ομιλίες (όχι συγκεκριμένα του Τσίπρα, είναι γενικότερη διαπίστωση) αποτελούν αφορμή για ουρανομήκη χασμουρητά. Είναι νυσταλέες, μιας και δεν λένε τίποτε το εμπράγματο, ενώ αναλώνονται σε αφόρητες κοινοτοπίες με μια γλώσσα άλλων εποχών. Ουσιαστικά δεν εμπνέουν κανέναν και καμία.
Τα παραπάνω μπορούν να συνδυαστούν με τη δημοσκοπική και εκλογική επαλήθευση πως ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πρώτο κόμμα στη νεολαία έως 35 χρονών και με την περαιτέρω υπόμνηση πως η ηλικιακή αυτή κατηγορία αποφεύγει να ψηφίσει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Έτσι, το εκλογικό τους βάρος μετριέται ελλιπές από κυβέρνηση και από αντιπολίτευση. Πρόκειται για ολέθριο λάθος, που αν δεν διαπιστωθεί σύντομα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία ελπίδα επανόδου στη διακυβέρνηση της χώρας.
Υπάρχει ένας δομικός λόγος γι’ αυτό, γνωστός βέβαια σε όλους και όλες. Χώρα ή κόμμα, ή οποιοσδήποτε οργανισμός που δεν επενδύει στη νεολαία, είναι καταδικασμένος να ατροφήσει τόσο, έτσι που μέλλον να μην μπορεί να υπάρξει. Οι νέοι και οι νέες δεν θέλουν και δεν πρέπει να παραμένουν «ταλεντάκια» ως τα 40 τους, μέχρι να αποφασίσουν οι γηραιότεροι να παραχωρήσουν τις θέσεις τους, το κύρος τους, τα προνόμιά τους. Ή θα αδιαφορήσουν περαιτέρω ή θα αλλάξουν χώρα (και τα τελευταία χρόνια τα έχουν κάνει και τα δυο)1.
Υπάρχει κι ένας πολιτισμικός, ας τον πούμε έτσι, λόγος. Οι νέοι και οι νέες του 21ου αιώνα δεν είναι υποταγμένοι στις θελήσεις των γονιών τους, των δασκάλων τους. Σύντομα, κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσής τους, και μέσω των πολύ περισσότερων από ποτέ προσλαμβανουσών που έχουν, της μόρφωσης, των ταξιδιών και των γνωριμιών τους, καθίστανται αληθινοί opinion maker των περιβαλλόντων τους, των οικογενειών τους. Και έτσι κερδήθηκαν οι εκλογές του 2015, με τους νέους να υποδεικνύουν στους γονείς και τους γείτονές τους τι θα ψηφίσουν, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ.
Παρακάτω ακολουθεί εντελώς κωδικοποιημένα ένας κατάλογος με προτάσεις που θα μπορούσαν να είναι οι προεκλογικές δεσμεύσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς τους νέους και τις νέες. Κατάλογος που δεν αφορά την ελίτ ή μόνο τις μορφωμένες τάξεις της νεολαίας, αλλά και την εργατική, ή και ανειδίκευτη, εκδοχής της, δηλαδή το σύνολό της. Κάποιες από τις προτάσεις έχουν ενταχθεί στο ως τώρα πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν υφίσταται μια οργανική ενσωμάτωση της νεανικής ατζέντας ή υφίσταται ελλιπώς.
Όλος ο παρακάτω κατάλογος, παρόλο που δεν έχει κοστολογηθεί κι ούτε και θα μπορούσε να είναι πλήρης, είναι σίγουρα αδύνατον να κοστίζει πάνω από 10 δισ., όσα δηλαδή θα δώσουμε τα επόμενα χρόνια σε εξοπλιστικά προγράμματα, μάλιστα πολλές προτάσεις του δεν προσθέτουν καθόλου δημοσιονομικό κόστος. Είναι σχεδόν βέβαιο πως αν υποστηριχθούν και συμβούν τα περισσότερα απ’ αυτά, θα αλλάξουμε πίστα σαν κοινωνία. Θα περάσουμε από τον φόβο (του πολέμου, των μεταναστών, των Βορειομακεδόνων, της ασφάλειας κ.ο.κ.) που θρέφει τη Δεξιά, στην ελπίδα της νεολαίας που θα καθίσταται οδηγός της. Από τον κατάλογο λείπουν πολλά που αφορούν όλη την κοινωνία, αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσουμε:
Αύξηση κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, μείωση του ωραρίου στις 7 ώρες. Επιδότηση ενοικίου για τους νέους κάτω των 32 χρονών, όπως στην Ισπανία, με άνω των 200 ευρώ το μήνα. Πλαφόν στις τιμές των ενοικίων. Δωρεάν όλα τα μεταπτυχιακά όλων των πανεπιστημίων μέσα σε τέσσερα χρόνια. Πραγματικός και διαρκής έλεγχος εργοδοτικών παραβάσεων για τους εκατοντάδες χιλιάδες που δουλεύουν σεζόν (σέρβις, ταμεία, πωλητές λιανικής, καθαριστές, σεκιούριτι, διανομείς). Δουλειές 8ωρες με ρεπό κάθε εβδομάδα κι όχι στύψιμο. Υποχρεωτική εφαρμογή κλαδικών και όχι επιχειρησιακών συμβάσεων στον επισιτισμό και τον τουρισμό και παρακολούθηση της τήρησής τους. Υποχρεωτικές και μισθολογικά συμφέρουσες συμβάσεις για τις εποχικές αγροτικές εργασίες με πραγματικά μεροκάματα, ένσημα, διατροφή, στέγαση για μετανάστες και Έλληνες. Αναγνώριση όλων των εργαζόμενων σε όλες τις πλατφόρμες ως μισθωτών με τα αντίστοιχα δικαιώματα. Ενιαίο εργασιακό και μισθολογικό καθεστώς για τους εργαζόμενους στα σούπερ-μάρκετ, κατάργηση 6ώρων, μισθολογικών διακρίσεων μεταξύ παλιών και νέων, ολιγόμηνων συμβάσεων κ.ο.κ. Βασικό εισόδημα –χωρίς εξαιρέσεις– για όσους δεν εργάζονται, για όσο καιρό δεν εργάζονται. Άνοιγμα και επέκταση του δημόσιου πανεπιστημίου με ελεύθερη πρόσβαση για τους μαθητές και προκήρυξη των χιλιάδων και τόσο απαραίτητων θέσεων ΔΕΠ. Δωρεάν μαθητεία ή μεταλυκειακή επαγγελματική κατάρτιση. Κατάργηση των θρησκευτικών, επαναφορά της Κοινωνιολογίας, δημιουργία μαθήματος φεμινισμού και ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων. Εμπράγματα και διαρκή κίνητρα για τη δημιουργία οικογενειών με φοροαπαλλαγές, αυξημένες επιδοτήσεις σε στέγη, ρεύμα, νερό, internet, μετακινήσεις. Καθολικό σύστημα υποστήριξης του παιδιού από τη στιγμή γέννησης μέχρι την ενηλικίωσή του. Ολοήμερο σχολείο από το προνήπιο έως το λύκειο, με δωρεάν σίτιση, πολιτισμό, αθλητισμό, ξένες γλώσσες. Πολιτικός γάμος και τεκνοθεσία για όσα ομόφυλα ζευγάρια το επιθυμούν. Ελεύθερη χρήση της ευφορικής κάνναβης. Ενισχύσεις σε χρήματα, πόρους, χώρο κ.ο.κ. των εκατοντάδων ερασιτεχνικών ή επαγγελματικών πολιτισμικών ομάδων, χωρίς ατέλειωτες προϋποθέσεις και απροσπέλαστες γραφειοκρατίες. Κίνητρα για την προαγωγή της νεανικής επιχειρηματικότητας, κυρίως στην κατεύθυνση της συνεργατικότητας. Πλήρης διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους. Ανάπτυξη και τεράστια διεύρυνση των ελεύθερων, δημόσιων χώρων πρασίνου και αθλητισμού παντού. Ποιότητα ζωής χωρίς συνεύρεση σε τέτοιους χώρους, χωρίς διασκέδαση σε αυτούς που είναι τόσο τραγικά λίγοι και ποιοτικά υποβαθμισμένοι, δεν μπορεί να υπάρξει.Βασίλης Ρόγγας
Πηγή: Η Εποχή
