Οι άντρες ισχυρίζονται ότι ο έρωτας είναι η υπέρτατη πραγμάτωση της γυναίκας. «Μια γυναίκα που αγαπάει σαν γυναίκα, γίνεται βαθύτερα γυναίκα», γράφει ο Νίτσε. Και ο Μπαλζάκ: «Σε ανώτερο επίπεδο, ζωή του άντρα είναι η δόξα, ζωή της γυναίκας, είναι ο έρωτας. Η γυναίκα ευθυγραμμίζεται, εξισώνεται με τον άντρα μονάχα όταν η ζωή της είναι μια αδιάκοπη προσφορά, όπως η αντρική ζωή είναι μια αδιάκοπη δράση». Αλλά εδώ υπάρχει μια σκληρή απάτη, γιατί οι άντρες δεν νοιάζονται διόλου να δεχτούν την προσφορά. Ο άντρας δεν έχει ανάγκη από την ολοκληρωτική, τη δίχως όρους αφοσίωση που αξιώνει ούτε από τον ειδωλολατρικό έρωτα που κολακεύει τη ματαιοδοξία του. Το κήρυγμα του είναι η προσφορά της γυναίκας. Τα δώρα της όμως τον εξαντλούν. Έτσι η γυναίκα ζει σε μόνιμη δυσαρέσκεια για τα άχρηστα δώρα της, τη μάταια υπαρξή της.
Μονάχα όταν θα ‘ρθει η μέρα που η γυναίκα θα μπορεί να αγαπήσει με τη δύναμή του εαυτού της, μονάχα τότε θα γίνει ο έρωτας και για κείνη, όπως και για τον άντρα, πηγή ζωής και όχι θανάσιμος κίνδυνος. Οι αμέτρητες γυναίκες που μαρτύρησαν στον έρωτα αποτελούν ένα σύμβολο διαμαρτυρίας για την άδικη μοίρα που για ύστατη λύτρωση ορίζει μια στείρα κόλαση.
Η Simone-Lucie-Ernestine-Marie Bertrand de Beauvoir γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1908 στο Παρίσι. Έλαβε τη βασική μόρφωση σε ιδιωτικά σχολεία, σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόνη, όπου συνάντησε τον συμφοιτητή της Ζαν Πολ Σαρτρ, με τον οποίο δημιούργησε μία ελεύθερη σχέση, που κράτησε σε όλη τους τη ζωή. Από το 1931 έως το 1943 δίδαξε φιλοσοφία στη μέση εκπαίδευση και τον Οκτώβριο του 1945 εξέδωσε μαζί με τον Σαρτρ το μηνιαίο περιοδικό λογοτεχνικής και πολιτικής κριτικής «Temps Modernes» («Μοντέρνοι Καιροί»).
Το 1949 εξέδωσε το φιλοσοφικό δοκίμιο «Το δεύτερο φύλο», που την έκανε διάσημη σε όλο τον κόσμο. Είναι μία εμπεριστατωμένη και φλογερή έκκληση για την κατάργηση εκείνου που αποκαλούσε μύθο του «αιώνιου θηλυκού». Τη δεκαετία του ’60 το βιβλίο αυτό θεωρήθηκε ένα από τα κλασσικά έργα της φεμινιστικής λογοτεχνίας και βρισκόταν για πολλά χρόνια στη λίστα του Βατικανού με τα απαγορευμένα βιβλία.
Πηγή: 3 point magazine
