Ακόμα μία από τις σημαντικές πρωτοβουλίες που πήρε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κινδυνεύει να μείνει στα χαρτιά, καθώς, όπως φαίνεται, δεν βρίσκεται εντός του πεδίου σκέψης του νεοφιλελευθερισμού.
Αναφέρομαι στις Ενεργειακές Κοινότητες. Μια πρωτοβουλία που εκτός της ενίσχυσης παραγωγής καθαρής προς το περιβάλλον ενέργειας, ΑΠΕ, στόχο είχε να βάλει στον τομέα της ενέργειας κοινωνικές ομάδες, την κοινωνική οικονομία, αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση. Ουσιαστικά μέσω των Ενεργειακών Κοινοτήτων δινόταν η ευκαιρία να μετάσχουν στην παραγωγή καθαρής ενέργειας εκτός από τις μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις και η ίδια η κοινωνία, είτε ως ομάδες παραγωγών, είτε μέσω της αυτοδιοίκησης, είτε ως ομάδες στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων μέσω κοινωφελών επιχειρήσεων. Πέραν αυτών, άνοιγε και η δημοκρατική λειτουργία στον τομέα παραγωγής της ενέργειας, δίνοντας τη δυνατότητα στην ίδια την κοινωνία να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση της πολιτικής για την ενέργεια, αλλά και στο κόστος προς τους καταναλωτές.
Αδικαιολόγητη κωλυσιεργία
Αυτή η θεσμική τομή που έφερε ο νόμος για τις Ενεργειακές Κοινότητες, που ψηφίστηκε και από τη Νέα Δημοκρατία στη Βουλή, αξιολογήθηκε θετικά από πολλούς φορείς στην Ελλάδα, ενδεικτικά αναφέρω τις περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF και την Green Peace, αλλά και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η ανάπτυξή τους θεωρείται άμεσης προτεραιότητας για το περιβάλλον. Παρόλ΄ αυτά, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται να υποβαθμίζει το ρόλο τους, κωλυσιεργώντας τη στήριξή τους. Παρά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού για συντόμευση του χρόνου της απολιγνιτοποίησης της χώρας, και ενώ υπάρχει το νομικό πλαίσιο και είχε εξασφαλιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση το ποσό των 25 εκατ. ευρώ για τη στήριξή τους, η κυβέρνηση συνεχίζει να καθυστερεί, κάνοντας σαφές πως άλλα πράγματα έχει στο μυαλό της και προφανώς άλλες νεοφιλελεύθερες σκέψεις. Στόχος φαίνεται πως είναι το πέρασμα της παραγωγής της ενέργειας στη χώρα μας από το κρατικό μονοπώλιο στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, αφήνοντας την κοινωνία έρμαιο των κερδοσκοπικών συμφερόντων. Το θέμα ήρθε στην επικαιρότητα μετά από ερώτηση μεγάλου αριθμού βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς το υπουργείο Ενέργειας. Στην απάντησή του ο υφυπουργός Γεράσιμος Θωμάς επικαλέστηκε αξεπέραστες δυσκολίες για να δικαιολογήσει την καθυστέρηση της προκήρυξης του χρηματοδοτικού εργαλείου στήριξης των Ενεργειακών Κοινοτήτων. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το νόμο για δημιουργία Ενεργειακών Κοινοτήτων, προέβλεψε φορολογικά και αδειοδοτικά κίνητρα. Ταυτόχρονα, εξασφάλισε 25 εκατ. ευρώ για τη στήριξή τους. Όπως δήλωσε ο προηγούμενος υφυπουργός , Σωκράτης Φάμελλος, αυτό το χρηματοδοτικό πρόγραμμα είχε προδημοσιευθεί στις αρχές Ιουλίου του 2019 και αυτό που απέμενε, ήταν μόνο η προκήρυξή του. Δυστυχώς, η σημερινή κυβέρνηση το έχει παγώσει. Ταυτόχρονα έκανε την επιλογή να αφαιρέσει το δικαίωμα προτεραιότητας στον πρόσφατο νόμο για τη ΔΕΗ-ΔΕΠΑ. Προτεραιότητα που είχε κατοχυρωθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση με την επικρότηση όλων των περιβαλλοντικών οργανώσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με την ψήφο της ίδιας της Νέας Δημοκρατίας.
Διαψευσμένες υποσχέσεις
Απ΄ όλα τα παραπάνω, αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα πως τέτοιου είδους πρωτοβουλίες δεν είναι στις σκέψεις και τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας. Το ότι τα ψήφισε ως αντιπολίτευση, είχε να κάνει με το τότε «φαίνεσθαι». Εξάλλου πολλά από τα οποία ψήφισε, φορώντας την «προβιά», τώρα ως κυβέρνηση με προκλητικό τρόπο τα αφήνει στις καλένδες. Θυμίζω τη 13η σύνταξη, που τη χαρακτήριζε ψίχουλα και άφηνε να εννοηθεί ότι αυτή θα την αποκαταστούσε πλήρως. Την αύξηση του κατώτερου μισθού, που θα έφθανε με βάση την αύξηση του ΑΕΠ, όπως εκτιμούσε η ίδια, στο 33%, ενώ τώρα δεν θα γίνει καθόλου, γιατί έδωσε 11% ο ΣΥΡΙΖΑ. Το μέρισμα που άδειασε 800.000 αδυνάτους και άφησε την αγορά μείον 600 εκατ. ευρώ κατά τη διάρκεια των εορτών. Τον ΕΝΦΙΑ που θα μείωνε ακόμα πιο πολύ για τους φτωχούς και εννοούσε 250 εκατ. ευρώ που χάρισε στα μεγάλα εισοδήματα. Χρήματα που έλειψαν κι αυτά από την αγορά. Επειδή επιβεβαιώνεται ότι «ο λύκος την τρίχα αλλάζει, όχι τη γνώμη» ας επιδιώξουμε κατ΄ ελάχιστον να την υποχρεώσουμε στην προεκλογική «προβιά».
Πέτρος Ζούνης
Πηγή: Η Εποχή
