Αυτό που συνέβη την Πέμπτη το μεσημέρι στη Βουλή, όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κυριολεκτικά το έβαλε στα πόδια, αδυνατώντας να απαντήσει στα ερωτήματα του Αλέξη Τσίπρα, εγώ τουλάχιστον δεν το έχω ξαναζήσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ήταν ήδη γνωστό από καιρό ότι ο πρωθυπουργός αποφεύγει να αναλάβει τις ευθύνες του και στοιχειωδώς να δώσει επαρκείς απαντήσεις και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό με σαφήνεια για το τι πραγματικά έχει συμβεί με τις υποκλοπές τόσο με τις συνεντεύξεις και τις δηλώσεις του όσο και με την άρνησή του να προσέλθει να απαντήσει στις πέντε διαδοχικές επίκαιρες ερωτήσεις του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτήν τη φορά όμως ήρθε στη Βουλή για να υποστηρίξει το γνωστό νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την ΕΥΠ. Και όμως, και αυτήν τη φορά, επέλεξε να πει κάθε τι άλλο, εκτός από αυτά που θα τον έκαναν υπεύθυνο πρωθυπουργό.
Ο Αλέξης Τσίπρας, μεταξύ πολλών άλλων, του είχε ζητήσει, και το ίδιο του ζήτησε και την Πέμπτη, να βεβαιώσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο και τον ελληνικό λαό για τον αν η ΕΥΠ παρακολουθούσε ή όχι τον στενό του συνεργάτη, υπουργό Κωστή Χατζηδάκη και τώρα πια –και αυτό είναι το πιο σοβαρό– τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο και τον Αρχηγό ΓΕΣ, αντιστράτηγο Χαράλαμπο Λαλούση.
Ένας υπεύθυνος πρωθυπουργός όφειλε –όχι απλώς θα μπορούσε– να πει είτε ότι, ως αρμόδιος πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, έθεσε το ερώτημα στον διοικητή της και πήρε την απάντηση ότι αυτά τα πρόσωπα δεν παρακολουθούνται είτε να πει ότι, για λόγους που δεν μπορεί να εξηγήσει, δεν γίνεται να βεβαιώσει οτιδήποτε και γι’ αυτό περιμένει τη Δικαιοσύνη είτε να πει ότι έχει σοβαρούς λόγους ευθύνης να μην απαντήσει σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Άλλη επιλογή δεν είχε. Δεν εδικαιούτο να έχει.
Εμβρόντητοι όμως οι βουλευτές τον ακούσαμε να λέει στον Αλέξη Τσίπρα το αμίμητο «είναι δυνατόν εγώ ως πρωθυπουργός να παρακολουθώ το συνεργάτη μου Χατζηδάκη και την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων;». Ορθότατα ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την απογοήτευσή του και χαρακτήρισε τη στάση του πρωθυπουργού στάση δειλίας και θρασύτητας.
Όμως τα γεγονότα είναι αμείλικτα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχθηκε τη συνδυασμένη παρακολούθηση από την ΕΥΠ και το «Predator» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη. Ήδη, δηλαδή, έχουμε για τουλάχιστον δύο περιπτώσεις αδιάσειστα τεκμήρια και αποδείξεις. Όσο και αν τις ονόμασε «νόμιμες» αυτές τις δύο παρακολουθήσεις, το γεγονός ότι εκδίωξε τον διευθυντή του πολιτικού του γραφείου, ανιψιό του Γρηγόρη Δημητριάδη και τον διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέων δεν αφήνει κανένα περιθώριο απαλλαγής του πρωθυπουργού και του επιτελείου του από τις προφανείς ευθύνες τους. Η ενοχή είναι ήδη δεδομένη, αλλά μετά τη συμπεριφορά που επέδειξε ο πρωθυπουργός την Πέμπτη αυτή η ενοχή είναι απολύτως στοιχειοθετημένη και αποδεδειγμένη. Γι’ αυτό και το έβαλε στα πόδια.
Μετά απ’ όλα αυτά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του δεν δικαιούνται να συνεχίζουν να κυβερνούν αυτόν τον τόπο ούτε για μία μέρα ακόμα. Όσο και αν διαθέτουν τη δεδηλωμένη, όσο κι αν έχουν ένα πανίσχυρο σύστημα επιχειρηματικής, μιντιακής και πολιτικής διαπλοκής να τους στηρίζει.
Γιατί το ερώτημα «ποιος πραγματικά κυβερνάει αυτόν τον τόπο;» είναι πλέον αμείλικτο και κάθε καθυστέρηση σαφούς απάντησης είναι πολλαπλά επικίνδυνη και για τη χώρα και για την ελληνική κοινωνία, σε αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες στιγμές.
Δεν χαιρόμαστε για το… Βατερλώ. Ανησυχούμε! Και είναι βέβαιο ότι οι δικές μας ανησυχίες συναντώνται με αυτές της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
ΘΟΔΩΡΗ ΔΡΙΤΣΑ, Βουλευτή Α’ Πειραιά & Νήσων, Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
