Τη συνέντευξη πήρε ο Κώστας Παπαγιάννης.
* Το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ ανέδειξε την ύπαρξη κενών στο σύστημα ελέγχου των πλοίων. Πώς αντιμετωπίζει αυτά τα κενά το νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας;
Σε ό,τι αφορά στο ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ, τα όποια κενά στο σύστημα ελέγχου των πλοίων, κατά τη γνώμη μου, θα αναδειχθούν πληρέστερα όταν καταδειχθεί με βέβαιο και αδιαμφισβήτητο τρόπο η αιτία του ναυαγίου. Θέλω να πιστεύω ότι η δικαστική διερεύνηση θα δώσει σαφείς απαντήσεις σε σύντομο χρόνο. Όμως, δομικά κενά σε αυτό το σύστημα έχουν διαφανεί από καιρό και με πολλές αφορμές, πριν από το ναυάγιο.
Γι’ αυτό ακριβώς, το νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας στοχεύει στην αναβάθμιση του Κλάδου Ελέγχου Πλοίων, ώστε αυτή η δημόσια υπηρεσία να αναλάβει, ως κύρια δραστηριότητα, τον αυστηρό έλεγχο των νηογνωμόνων.
Πρόκειται για μια τομή στο σύστημα ελέγχου των πλοίων, για την επιτυχία της οποίας πρέπει να συνεργαστούν και να συνεργήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι και πρώτα απ’ όλα το πολιτικό και το ένστολο προσωπικό του υπουργείου Ναυτιλίας. Τους τιμά αυτή η αλλαγή και δεν τους απαξιώνει. Το αντίθετο μάλιστα.
* Με ποιον τρόπο επιδιώκεται να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της έλλειψης ακτοπλοϊκής σύνδεσης των νησιών της «άγονης γραμμής»; Γιατί είναι σημαντική η ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
Η ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών της «άγονης γραμμής» έχει αναδείξει διαχρονικά μία από τις πιο κρίσιμες αδυναμίες και αναποτελεσματικότητες του ισχύοντος συστήματος των ακτοπλοϊκών μεταφορών. Το άρθρο 76 του σχεδίου νόμου του υπουργείου Ναυτιλίας έρχεται να διορθώσει, μόνο σε αυτό το σημείο, το μοντέλο της πλήρως ιδιωτικοποιημένης ακτοπλοΐας, που έχει θεσμοθετηθεί με τον Ν. 2932/2001.
Πλέον, σε νησιά – δήμους με πληθυσμό λιγότερο από 5.000 κατοίκους, αυτοδιοικητικοί φορείς θα μπορούν -εφόσον πληρούν προβλεπόμενες προϋποθέσεις- να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς και να συμβληθούν με το υπουργείο Ναυτιλίας, με Προγραμματικές Συμβάσεις Ανάθεσης Δημόσιας Υπηρεσίας.
Δεν είναι τυχαίο που η ρύθμιση αυτή έχει γίνει δεκτή με ενθουσιασμό από τα μικρά νησιά. Αυτή η ρύθμιση, άλλωστε, κινείται στο πλαίσιο της συνολικής κυβερνητικής στρατηγικής για την ενίσχυση της νησιωτικότητας. Δεν είναι αποσπασματική ρύθμιση. Ο δε συμβολισμός της είναι πολύ ισχυρός.
* Ένα σημαντικό κομμάτι του νομοσχεδίου αφορά την αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος. Ποιες είναι οι κυριότερες παρεμβάσεις;
Από τα 134 άρθρα του Σ/Ν, όπως εισάγεται, περισσότερα από τα 80 αναφέρονται στο Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή. Ρυθμίζονται θέματα -αρκετά από αυτά για πρώτη φορά- με μελετημένες επεξεργασίες που στοχεύουν στην αναβάθμιση της ποιότητας, στον εκδημοκρατισμό των λειτουργιών, στη διαφάνεια και στη δικαιοσύνη των αποφάσεων και στην κατοχύρωση δικαιωμάτων ισονομίας για τα στελέχη του Σώματος.
Για πρώτη φορά προβλέπεται πλήρες σύστημα εκπαίδευσης, πιστοποίησης και επάρκειας για τους Επιθεωρητές και Ελεγκτές Λιμένων, αναγνωρισμένων Οργανισμών, Ασφάλειας Λιμενικών Εγκαταστάσεων και για τους Επιθεωρητές Κράτους Λιμένα. Ιδρύεται Σχολή Επιθεωρητών-Ελεγκτών. Πρώτη φορά, επίσης, θεσμοθετούνται διατάξεις για τους Προσωπικούς Ραδιοφάρους, πολύ σπουδαίο βήμα στον τομέα της Έρευνας – Διάσωσης. Με νόμο, προβλέπονται συλλογικές αποφάσεις παντού, για τις μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετατάξεις, διαθέσεις των στελεχών και με νομοθετημένη επικύρωση από τον υπουργό Ναυτιλίας, ο οποίος με αυτό τον τρόπο υποχρεώνεται, αναλαμβάνοντας εκ του νόμου την ευθύνη, να εγγυηθεί τη νομιμότητα.
Ανάλογης στόχευσης ρυθμίσεις επέρχονται στο σύστημα πειθαρχικού ελέγχου, με ισχυρές πρόνοιες κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των ελεγχομένων. Για τις αλλαγές στον Κλάδο Ελέγχου Πλοίων αναφέρθηκα ήδη πιο πάνω. Ως κορωνίδα, όμως, αυτής της συνολικής αναβάθμισης και ως ιστορική μεταρρύθμιση θεωρώ την πρόβλεψη του άρθρου 79, για την εισαγωγή και εκπαίδευση στελεχών του Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ., μέσω πανελλαδικών εξετάσεων.
Το κοινωνικό μέρισμα είναι υποχρέωσή μας και όχι παροχή
* Το κοινωνικό μέρισμα επικρίθηκε και πάλι από την αντιπολίτευση ως «προϊόν υπερφορολόγησης», την ώρα που το οικονομικό επιτελείο αναγνωρίζει ότι η μεσαία τάξη έχει φορολογηθεί υπέρμετρα. Ποια πρέπει να είναι η στρατηγική της κυβέρνησης για την άρση των φορολογικών βαρών;
Η υπεραπόδοση των εσόδων, η οποία παραπλανητικά επιχειρείται να ερμηνευτεί ως προϊόν υπερφορολόγησης, έχει δύο όψεις. Η μία όψη, θα την έλεγα η καλή, δικαιώνει την επάρκεια της κυβέρνησής μας ως προς την αποτελεσματική διαχείριση των δημοσιονομικών στόχων. Η άλλη όψη, που είναι σίγουρα η κακή, αναδεικνύει τον παραλογισμό των δογματικών και ιδιοτελών εκβιασμών που ασκούν οι δανειστές.
Έχουμε ζήσει στο πετσί μας και κυρίως έχει ζήσει ο ελληνικός λαός στο πετσί του την ασφυκτική «δημοσιονομική προσαρμογή», που μας επιβάλλεται με μονομερή στόχο την εξυπηρέτηση του χρέους. Ακραία περιοριστική πολιτική, με σκληρές επιπτώσεις σε ευρύτατα κοινωνικά στρώματα και με πολλαπλές ανασταλτικές συνέπειες στην αναθέρμανση της οικονομίας. Σε τέτοιες συνθήκες στραγγαλισμού, αυτά που έχει καταφέρει η κυβέρνηση είναι πραγματικά άθλος. Είναι γι’ αυτό που η κριτική της αντιπολίτευσης, εκτός από ανεύθυνη και επικίνδυνη, γίνεται και γελοία.
Η απόδοση του κοινωνικού μερίσματος υπό αυτό το πρίσμα είναι υποχρέωσή μας και όχι παροχή. Είναι και σε αυτό που αποτυπώνεται η μεγάλη διαφορά της αριστερής οπτικής.
* Πώς σχολιάζετε την κόντρα μεταξύ του Π. Καμμένου και των ΜΜΕ που ελέγχονται από τον Β. Μαρινάκη; Αισθάνεστε ότι δικαιώνονται οι ανησυχίες που είχατε διατυπώσει το 2014 για φαινόμενα «Μπερλουσκονισμού»;
Το σκληρά οργανωμένο και απολύτως ιδιοτελές σύστημα διαπλεκόμενων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που αντιπολιτεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ και επιδιώκει με κάθε τρόπο να επανέλθουν στην κυβέρνηση η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ επιλέγει, μεταξύ πολλών άλλων τεχνασμάτων, με σχεδόν καθημερινή ή εβδομαδιαία συχνότητα, τη στοχοποίηση υπουργών της κυβέρνησης, για τους οποίους μονότονα… ζητάει την παραίτησή τους. Δεν τολμά, όμως, να προχωρήσει σε προτάσεις δυσπιστίας.
Παλαιότερα, κάποιοι έλεγαν ότι για να ανεβάσεις και να κατεβάσεις κυβερνήσεις, χρειάζεται να έχεις «μια μεγάλη επιχείρηση, ένα τηλεοπτικό κανάλι και μια ποδοσφαιρική ομάδα». Ο Μπερλουσκόνι ανέβασε τον πήχη. Πρόσθεσε πολλά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες και διαδικτυακά μέσα στον έλεγχό του. Έγινε και πρωθυπουργός! Όμως, ο «Μπερλουσκονισμός» τελικά απέτυχε, κατέστρεψε την Ιταλία και αποδόμησε ευρωπαϊκούς δημοκρατικούς θεσμούς. Όχι βέβαια μόνος του.
Μετά από αυτές τις εμπειρίες, θέλω να πιστεύω ότι ο «Μπερλουσκονισμός», με οποιαδήποτε μορφή και όνομα, δεν θα βρει έδαφος για να στεριώσει στην Ελλάδα. Πρέπει, όμως, να επαγρυπνούμε και να αντιστεκόμαστε.
Πηγή: Η Αυγή
