Η σεμνότητα των συντρόφων και των συντροφισσών δεν τους επέτρεψε να μιλήσουν για την επιτυχία τους. Κάποιος όμως πρέπει να πει κάτι γι’ αυτήν, έστω κι αν δεν βρίσκεται στον χώρο της εκπαίδευσης.
Η «Αυτόνομη Συνδικαλιστική Κίνηση» των καθηγητών της Β΄ ΕΛΜΕ Πέλλας, παράταξη της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής Αριστεράς, αναδείχθηκε πρώτη στις πρόσφατες εκλογές του Συλλόγου, σπάζοντας την εδώ και πολλά χρόνια παράδοση της πρωτοκαθεδρίας της κυβερνητικής ΔΑΚΕ.
Ήταν τυχαία η επιτυχία αυτή; Προφανώς όχι.
Η ΑΣΚ δεν είναι παράταξη που δημιουργήθηκε προεκλογικά. Έχει μακρόχρονη αγωνιστική παρουσία και δράση, υπηρετώντας με συνέπεια και ανιδιοτέλεια το δημόσιο σχολείο και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, πράγμα που αναγνωρίζεται ακόμη και από τους αντιπάλους της.
Οι καθηγήτριες και οι καθηγητές που την πλαισιώνουν δεν είναι συνδικαλιστικοί αστέρες. Μαχόμενοι εκπαιδευτικοί είναι, άνθρωποι της καθημερινής πράξης, που έχουν γνώση των προβλημάτων του σχολείου και των ανθρώπων που υπηρετούν σ’ αυτό. Και που κανείς δεν περίμενε να έρθουν οι εκλογές, για να τους γνωρίσουν οι συνάδελφοί τους.
Στην παράταξη δεν ανήκουν μόνο μέλη ή φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Τα μέλη του κόμματος που συμμετέχουν σ’ αυτήν κινούνται με ευρύτητα πνεύματος και ενωτική διάθεση. Έτσι κατάφεραν να συσπειρώσουν στην ΑΣΚ αριστερούς/ές και δημοκρατικούς/κές καθηγητές/τριες που δεν ανήκουν στον κόμμα, από όλα σχεδόν τα σχολεία της περιφέρειας, με βάση κοινές αξίες και πρόγραμμα, κάνοντας πράξη τον σεβασμό στην αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η ΑΣΚ δεν στηρίχθηκε μόνο στα καταξιωμένα στον χώρο εδώ και χρόνια στελέχη της. Πολλοί νέοι εκπαιδευτικοί συστρατεύτηκαν στην κοινή προσπάθεια και έτσι καταρτίστηκε ένα αξιόμαχο, πλήρες ψηφοδέλτιο.
Οι υποψήφιοι/ες της παράταξης δεν αρκέστηκαν σε μηνύματα και διαδικτυακή πληροφόρηση εν όψει των εκλογών. Πήγαν προσωπικά στα σχολεία. Συνομίλησαν με τους/τις συναδέλφους τους. Άκουσαν τα προβλήματα και τις απόψεις τους. Εξέθεσαν το πρόγραμμα της παράταξης, το όραμα και τις διεκδικήσεις τους.
Και μίλησαν έντιμα και καθαρά:
– για ένα δημόσιο, δωρεάν, ποιοτικό σχολείο, που θα μάχεται εναντίον όλων των μορφών των διακρίσεων και θα είναι συμπεριληπτικό για όλες τις ευάλωτες ομάδες των πολιτών
– για ένα δημοκρατικό σχολείο, που θα διαμορφώνει την ανοιχτή κοινωνία του μέλλοντος
– για διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών
– για τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη
– για την αποκατάσταση όλων των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών
– για την αύξηση των δαπανών για την παιδεία
– για την οικονομική αναβάθμιση και την ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
– για την ενεργή συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη σχεδίαση της εκπαιδευτικής πολιτικής
– για να ξαναγίνει ο Σύλλογος διδασκόντων το κυρίαρχο όργανο στη λειτουργία του σχολείου
– για να μην υπάρχουν άνωθεν κομματικές παρεμβάσεις στα σχολεία
– για να εκφράζει η τοπική ΕΛΜΕ τους εκπαιδευτικούς και τα αιτήματά τους, να παρέχει στήριξη σε αναπληρωτές και νεοδιόριστους συναδέλφους και σε όσους/ες αντιμετωπίζουν προβλήματα, να συνεργάζεται με τις σχολικές κοινότητες και τους συλλόγους γονέων, καθώς και με άλλους συνδικαλιστικούς φορείς και συλλογικότητες της περιοχής, να γίνει φάρος πολιτισμού και πρωτοπορίας στην τοπική κοινωνία.
Αξιόπιστα πρόσωπα. Επεξεργασμένο πρόγραμμα. Συμμετοχή και συλλογική προσπάθεια. Οργάνωση. Καθημερινή ενσώματη παρουσία και δράση στους χώρους δουλειάς.
Αυτά μάλλον ήταν τα «μυστικά» της επιτυχίας της Αυτόνομης Συνδικαλιστικής Κίνησης.
Στους προβληματισμούς για τη «γείωση» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κοινωνία, την παρέμβαση του κόμματος στους μαζικούς χώρους, την ενεργοποίηση των νέων αλλά και των παλιών μελών, το ζωντάνεμα των οργανώσεων, τη δημιουργία αυτοδιοικητικών κινήσεων και την ενίσχυση συνδικαλιστικών παρατάξεων και πρωτοβουλιών πολιτών, την ανάδειξη νέων στελεχών, την καταπολέμηση της λογικής της ανάθεσης, την οργάνωση των διεκδικητικών αγώνων κ.λπ., μήπως αυτά τα απλά «μυστικά» πρέπει να ληφθούν υπόψη;
Σημείωση: Στην ψηφοφορία για την κατανομή των αξιωμάτων του Δ.Σ. η προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τρίτη σε ψήφους παράταξη ψήφισε για Πρόεδρο τον εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ και όχι τον προτεινόμενο από την ΑΣΚ.
Στους προβληματισμούς για τους οποίους έγινε λόγος παραπάνω, ας προστεθεί και αυτός για τις πολιτικές συμμαχίες.
Θέμης Αχτσιόγλου
