Μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του Σ/Ν για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, τόνισε:
Το παρόν νομοσχέδιο συνιστά την τρίτη πράξη υποβάθμισης και διάλυσης της Δημόσιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης . Η πρώτη πράξη παίχτηκε επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου με κατάργηση ειδικοτήτων και διαθεσιμότητα 3.000 εκπαιδευτικών. Μεσολάβησε η «άνοιξη» της περιόδου 2016 – 2019, οπότε η Δημόσια Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση αντιμετωπίσθηκε ως ποιοτική εκπαίδευση και όχι πρόωρη εξειδίκευση. Η δεύτερη πράξη υποβάθμισης ήταν η βίαιη διακοπή εκείνης της «άνοιξης» με το νόμο Κεραμέως του 2020. Και η τρίτη είναι το σημερινό νομοσχέδιο που έχει δύο στόχους και μοναδική ταξική μεροληψία:
Ο πρώτος στόχος είναι η πλήρης υπαγωγή της Δημόσιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης στις εφήμερες απαιτήσεις των δυνάμεων της αγοράς. Θεσπίζετε τα 60 Κέντρα ΕΕΚ συνενώνοντας υπό κοινή οργανωτική ομπρέλα το ¼ των ΕΠΑΛ, τα ΙΕΚ, τις μεταγυμνασιακές ΕΣΚ και τα Εργαστηριακά Κέντρα. Τα συντονιστικά όργανα σε Εθνικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, περιθωριοποιούν ή και καταργούν τη συμμετοχή των διδασκόντων και των εκπροσώπων τους που γνωρίζουν προβλήματα, ελλείψεις και δυνατότητες. Έτσι θα κυριαρχούν οι εκπρόσωποι της αγοράς που με τις πολυκερματικές γνώσεις και εμπειρίες τους θα καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών ανάλογα με τις εφήμερες ανάγκες της αγοράς. Αποτέλεσμα θα είναι η υποβάθμιση της Δημόσιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης καθώς αυτή θα στοχεύει στην απόκτηση εφήμερων τεχνικών δεξιοτήτων χωρίς τις στέρεες γνώσεις που απαιτούνται σε μια δυναμικά εξελισσόμενη παραγωγή (τοπική, περιφερειακή, εθνική).
Ο δεύτερος στόχος είναι η σταθερά επιδιωκόμενη από τη ΝΔ ιδιωτικοποίηση και της Δημόσιας Επαγγελματικής εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Ενώ σήμερα το 72% των λειτουργούντων ΙΕΚ είναι δημόσια, έναντι 28% ιδιωτικών, η συστηματική απαξίωση, τέσσερα χρόνια τώρα, των δημόσιων ΙΕΚ, έχει ως αποτέλεσμα των 60% των σπουδαστών να φοιτούν σε ιδιωτικά ΙΕΚ και 40% σε δημόσια. Και με το νομοσχέδιο, πέρα από τη μετονομασία των δημόσιων ΙΕΚ, δεν γίνεται τίποτε για την αναβάθμισή τους με καλύτερες υλικοτεχνικές υποδομές και βελτιωμένες συνθήκες διδασκαλίας.
Τέλος, στάθηκα ιδιαίτερα στην ταξική μεροληψία της πολιτικής στη Δημόσια Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση υπέρ των οικονομικά ισχυρότερων που αναδεικνύεται από τους δύο βασικούς στόχους του, αλλά γίνεται απολύτως φανερή σε ό,τι αφορά της Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης του νόμου Κεραμέως, αυτές τις μεταγυμνασιακές δομές για ανήλικους, οι οποίες αξιώνουν απ’ αυτούς μια πρόωρη επαγγελματική επιλογή και επανεισάγουν κυνικά την παιδική, ανασφάλιστη εργασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι με νόμους του Υπουργείου Εργασίας το 2021 και του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής το 2022 η ΝΔ ωθεί ανήλικους από τα Ιδρύματα Κοινωνικής Πρόνοιας και ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες να εγγράφονται εκεί, παιδιά ενός κατώτερου Θεού που πρέπει να κατευθύνονται αποκλειστικά στην πιο υποβαθμισμένη δομή επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Γι αυτό η Νέα Αριστερά καταψηφίζει το Νομοσχέδιο, και επί της αρχής, και την πλειοψηφία των άρθρων του.
Θεανώ Φωτίου
