Η κοινωνική αλληλεγγύη για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν απευθύνεται μόνο στους φτωχούς αλλά στα 3/4 των πολιτών, και τα μεσαία στρώματα, και αποτελεί την υποχρέωση του κράτους για την αποκατάσταση της ισότητας των πολιτών
Ο ΣΥΡΙΖΑ στη μεταμνημονιακή περίοδο θέσπισε από το υπερπλεόνασμα παροχές μόνιμου χαρακτήρα που θα εντάσσονταν κατόπιν στον προϋπολογισμό. Η ΝΔ επανέρχεται στη μνημονιακή λογική των έκτακτων ενισχύσεων με εφάπαξ παροχές
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στην πρόνοια μεγάλη σημασία και κονδύλια που το 2019 έφτασαν τα 3,5 δις όταν το 2015 ήταν μόλις 789 εκ., γιατί πιστεύουμε ότι οι δαπάνες για την πρόνοια και την κοινωνική αλληλεγγύη είναι αναπτυξιακές. Κάθε Ευρώ παροχών σε είδος ή σε χρήμα συμβάλλει, με πολλαπλασιαστή 1,03-1,06, στην αύξηση του ΑΕΠ. Η ΝΔ πιστεύει, αντίθετα, ότι οι δαπάνες για την πρόνοια είναι φιλανθρωπία και ότι πρέπει να προηγηθεί η ανάπτυξη και η αύξηση του ΑΕΠ για να δοθούν χρήματα στην πρόνοια.
Και αυτή είναι η δεύτερη διαφορά μας. Για εμάς η κοινωνική αλληλεγγύη δεν είναι μόνο για τους φτωχούς. Απευθύνεται στα 3/4 των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των μεσαίων στρωμάτων, και αποτελεί την υποχρέωση του κράτους για την αποκατάσταση των ανισοτήτων. Τα προγράμματα που σχεδίασε και υλοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, το επίδομα παιδιού, το επίδομα ενοικίου, τα vouchers για βρεφονηπιακούς σταθμούς, τα επιδόματα ΑμεΑ, αφορούν και τα μεσαία στρώματα, δηλαδή τα 3/4 του πληθυσμού.
Η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι φροντίζει τις επιχειρήσεις προκειμένου να έρθει η ανάπτυξη. Όμως, αμέσως μετά τις εκλογές, διέλυσε όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει αυτό. Απαξίωσε το ΣΕΠΕ, κατήργησε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που είχαν καταργηθεί επί μνημονίων και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επαναφέρει, έδωσε στον επιχειρηματικό κόσμο το μήνυμα ότι δεν υπάρχει έλεγχος. Αποτέλεσμα ότι τον Οκτώβριο 19 είχαμε το χειρότερο ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων της τελευταίας 18ετίας, δηλαδή και πολύ πριν την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις βγήκαμε από τα μνημόνια, εφάρμοσε μια νέα λογική σε σχέση με το μέρισμα: Όχι χορήγηση ενός ποσού στο τέλος του χρόνου, μόλις οριστικοποιηθεί το υπερπλεόνασμα, όπως μας υποχρέωναν μέχρι τότε οι θεσμοί. Αντ’ αυτού θέσπιση, μέσα στη διάρκεια του χρόνου, παροχών μόνιμου χαρακτήρα που το επόμενο έτος εισάγονται στον τακτικό προϋπολογισμό. Τέτοιες παροχές ήταν οι μειώσεις του ΕΝΦΙΑ και η 13η σύνταξη που δώσαμε τον Μάιο του 2019.
Αντίθετα, η ΝΔ επανέρχεται στη λογική των εφάπαξ παροχών με βάση το υπερπλεόνασμα, χωρίς να υιοθετεί μόνιμα μέτρα που εντάσσονται στον επόμενο προϋπολογισμό. Ξοδεύει τα 2 δις υπερπλεόνασμα του 2019 -ίσο με εκείνο του 2018- σε διάφορες υποχρεώσεις όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, που στο μεγαλύτερο μέρος της αφορά σε εξαιρετικά υψηλές περιουσίες, πάνω από 500.000 €, η μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις, οι οφειλές της ΔΕΗ, το «μαξιλαράκι» των 200 εκ. που ζητούν οι δανειστές κ.α , Έτσι, απομένουν μόνον 200 εκ. για το μέρισμα που θα δοθούν σε 250.000 νοικοκυριά, όταν εμείς το 2018 είχαμε καλύψει 3.700.000 άτομα. Είναι γεγονός ότι φέτος 7 στους 8 πολίτες που είχαν πάρει πέρυσι μέρισμα, δεν θα το πάρουν.
