Στην ΕΡΤ, μετά από 40 ημέρες σιωπής, με την απειλή ότι θα κάνουμε εξώδικο καταφέραμε να μιλήσουμε για την υπόθεση. “Αν αυτό δεν είναι ενημέρωση τύπου Β. Κορέας τότε τι είναι;” αναρωτήθηκε ο Θανάσης Καμπαγιάννης σε συνέντευξη του Στο Κόκκινο.
«Την Παρασκευή 29 Μαϊου ο Βασίλης Δημάκης συμμετείχε για πρώτη φορά μετά από 45 ημέρες στο μάθημά του στο Πανεπιστήμιο. Γύρισε θριαμβευτής μετά από μια μάχη που κερδήθηκε. Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν στιγμές που βρεθήκαμε στο ναδίρ, με τον απόλυτο έλεγχο των ΜΜΕ και το καθεστώς σιγής που επέβαλαν».
Ο Θ. Καμπαγιάννης, δικηγόρος του Β. Δημάκη μίλησε Στο Κόκκινο και την Τζούλυ Τσίγκα για την δύσκολη μάχη ενάντια και στα ΜΜΕ που «δεν αφήνουν να περάσει κουνούπι» αλλά και για το δομικό πρόβλημα της αστυνομικής βίας, με το νέο περιστατικό ξυλοδαρμού στα Σεπόλια, που θυμίζει την υπόθεση «ζαρντινιέρα».
Η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η Γ.Γ. αντεγκληματικής πολιτικής προσπάθησαν να στείλουν στην εξορία τον Βασίλη, να τον ξεριζώσουν από τη σχολή του, από το κελί του, τους συμφοιτητές του και τους συγκρατούμενούς του.
Όμως, επί 40 ημέρες οι συγκρατούμενοι του δεν μπήκαν στον κελί του παρότι ζουν σε συνθήκες συμφόρησης. Είδαμε την ηθική των φυλακών στα καλύτερά της. Όμως υπήρξε μαζική αντίδραση σ’ αυτό που συνέβαινε. Κοινή κοινοβουλευτική γραμμή τεσσάρων κομμάτων, κοινή στάση εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων, οι καθηγητές του που μας κατέκλυζαν με ανακοινώσεις, οι συμφοιτητές του, θεσμικοί φορείς, καλλιτέχνες, μαζικές συγκεντρώσεις αλλά και κινητοποιήσεις μέσα από τα social media. Υπήρξαν επίσης κάποια ΜΜΕ που στάθηκαν όρθια, όπως η Αυγή, το Κόκκινο, η Εφημερίδα των Συντακτών και κάποιοι δημοσιογράφοι που ύψωσαν το ανάστημά τους σε εχθρικό περιβάλλον στα ΜΜΕ που εργάζονται. Αυτό νίκησε.
Υπάρχει μια εικόνα απόλυτου ελέγχου στα ΜΜΕ. Δεν επέτρεπε να περάσει κουνούπι. Η «Καθημερινή», η ναυαρχίδα του συντηρητικού χώρου δεν μετέδωσε καμία είδηση για τον Δημάκη παρά μόνο την λήξη της απεργίας πείνας και δίψας. Παρόλα αυτά τσακίσαμε το αφήγημα του «ληστή με το καλάσνικοφ», μια κιτρινισμένη δημοσιογραφική χυδαιότητα που το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη την έκανε δελτίο Τύπου.
Στην ΕΡΤ, μετά από 40 ημέρες σιωπής, με την απειλή ότι θα κάνουμε εξώδικο καταφέραμε να μιλήσουμε για την υπόθεση. Αν αυτό δεν είναι ενημέρωση τύπου Β. Κορέας τότε τι είναι;
Όλο αυτό έχει να κάνει με την πολυφωνία και με την ίδια την Δημοκρατία. Επιπλέον από την επίσημη παραδοχή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη μάθαμε ότι «απήχθη» από τις φυλακές Κορυδαλλού και μεταφέρθηκε στα Γρεβενά «ως υποκινητής εξέγερσης στις φυλακές». Μα δεν έγινε καν εξέγερση, απλά οι κρατούμενοι ζήτησαν μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό στις φυλακές.
Ένα άλλο δομικό πρόβλημα είναι αυτό της αστυνομικής βίας. Όλα αυτά τα χρόνια και παρά την δίωξη της Χ.Α. το 2013 δεν αγγίχτηκαν οι πιο κραυγαλέοι φασιστικοί πυρήνες στην ΕΛΑΣ. Η κυβέρνηση επενδύει πολιτικά πάνω σε αυτό. Τους παρέχει ασυλία να κάνουν ό,τι θέλουν έχοντας την αίσθηση πως έχουν πλάτες.
Αυτό έγινε και σε βάρος των δύο νεαρών στα Σεπόλια. Ενώ τους ξυλοκόπησαν αστυνομικοί ακόμα και στο κεφάλι με σίδερο, με τις χειροπέδες, στην ΕΛΑΣ έκαναν μια δικογραφία όπου όλοι δαρθέντες χαρακτηρίζονται κατηγορούμενοι.
Όμως τα παιδιά δεν θα το αφήσουν, θα το πάνε ως το τέρμα. Υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν τι συνέβη και θα καταθέσουν. Δεν έχουν πλάτες στις γειτονιές. Έχουμε στην διάθεσή μας και βίντεο που καταρρίπτει την αστυνομική εκδοχή, η οποία θυμίζει έντονα… ζαρντινιέρα. Αυτή τη φορά θα είναι κατηγορούμενοι, όχι κατήγοροι.
Πηγή: Η Αυγή από Στο Κόκκινο
