Λοιπόν. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με τα Τέμπη, είναι εξαιρετικά σοβαρό.
Όλος ο μηχανισμός της κυβέρνησης, ιστοσελίδες, τηλεσχολιαστές, “fact chekers”, λυσσασμένα σκυλιά του τουίτερ, έχουν πέσει με όλες τους τις δυνάμεις, στην προσπάθεια να ακυρώσουν το πόρισμα που αποδίδει την έκρηξη σε εύφλεκτες ουσίες.
Για τον σκοπό αυτό, διαστρεβλώνεται χοντρά η πραγματικότητα, παραποιούνται δηλώσεις και ανακοινώσεις και επιχειρείται δολοφονία χαρακτήρων.
Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες των πορισμάτων γιατί ούτε ειδικοί είμαστε, ούτε θέλουμε να τους κάνουμε.
Βλέπουμε όμως, όταν κάποιος υπεύθυνος βγει και πει: «τα έλαια της σιλικόνης καίγονται» όλο το σύστημα να φωνάζει «καταρρέει η εκδοχή του ξυλολίου!! Σκευωρία!!!»
Ενώ το ότι καίγονται τα έλαια σιλικόνης, δεν αμφισβητείται. Αμφισβητείται το αν μπορούν να προκαλέσουν τέτοιου μεγέθους έκρηξη.
Βλέπουμε έναν επιστήμονα ενός ιταλικού πανεπιστημίοξυλου, να διαψεύδει, σε ιδιωτική συνομιλία, ένα συγκεκριμένο δημοσίευμα μιας συγκεκριμένης εφημερίδας, που έλεγε ότι το πανεπιστήμιο πρόκειται να βγάλει δικό του πόρισμα.
Και το σύστημα ουρλιάζει «Το Πανεπιστήμιο τάδε, διαψεύδει τα περί εύφλεκτων υλών».
Βλέπουμε έναν τεχνικό να αναφέρει σε πόρισμά του ότι «το πόρισμα της Πυροσβεστικής δεν αναφέρει τίποτα για εύφλεκτες ύλες».
Και αυτό να παρουσιάζεται ως «μία ακόμα επιστημονική θέση που έρχεται να καταρρίψει τα μυθεύματα για παράνομο φορτίο».
Βλέπουμε και τα πρόθυμα κανάλια να λογοκρίνουν ακόμα και συγγενείς που αμφισβητούν την εκδοχή του ξυλολίου. Να κάνουν κοπτοραπτική στις δηλώσεις τους για τις παρουσιάσουν όπως συμφέρει.
Και φυσικά βλέπουμε και την δολοφονία χαρακτήρων να μαίνεται.
Και τους δημοσιογράφους του συστήματος, να κάνουν τους έκπληκτους. Θεέ μου πώς παρασυρθήκαμε ως κοινωνία σε τέτοια τοξικότητα; Πώς πέσαμε όλοι μαζί στην παγίδα των φέικ νιουζ και της αδίστακτης αντιπολίτευσης;
Ενώ με το άλλο χέρι σκυλοβρίζουν την Καρυστιανού.
Λοιπόν για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους.
Σε ένα σοβαρό κράτος, αν είχε συμβεί τέτοιας σοβαρότητας δυστύχημα, θα είχε βγει εξ αρχής ένα πόρισμα από ανεξάρτητη αρχή, που θα ήταν αξιόπιστο και αποδεκτό από όλες τις πλευρές.
Και αυτό θα ήταν η βάση να αποδοθούν ευθύνες και να εντοπιστούν παρανομίες.
Εδώ, επί δύο χρόνια, αυτοί που αγωνίζονται να φέρουν στοιχεία στην Δικαιοσύνη είναι οι συγγενείς των θυμάτων. Ενώ το κράτος εξαφανίζει χώματα, βαγόνια, ηχητικά, βίντεο, πειστήρια και υπεύθυνους.
Σε ένα σοβαρό κράτος, το αν υπήρχε ξυλόλιο ή όχι, δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο συζήτησης δύο χρόνια μετά. Το αν υπήρχε ή όχι και τι, θα έπρεπε να προκύψει από τις έρευνες στον τόπο του δυστυχήματος.
Αλλά ο τόπος του δυστυχήματος αλλοιώθηκε.
Και μάλιστα χωρίς κανένας να αναλαμβάνει την ευθύνη για την εντολή.
Προχωράμε. Στα δύο χρόνια εμφανίζεται επιτέλους και ένα πόρισμα ενός υποτίθεται ανεξάρτητου φορέα.
Και η κυβέρνηση, αφού καλωσορίζει το πόρισμα, που βγήκε με δύο χρόνια καθυστέρηση, υποχρεώνει, στη συνέχεια, τον φορέα να το αλλάξει. Και να αφαιρέσει τις αναφορές που άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο να οφείλεται η έκρηξη σε εύφλεκτες ύλες.
Επιστρατεύοντας μάλιστα και την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που διατάζει επείγουσα έρευνα για να πιέσει.
Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα λοιπόν. Είτε τα περί εύφλεκτων υλών μπήκαν στο πόρισμα κακώς. Οπότε η επιτροπή που το συνέταξε πρέπει να παραιτηθεί.
Είτε τόσα περί εύφλεκτων υλών μπήκαν στο πόρισμα ορθά. Οπότε η επιτροπή που το συνέταξε πάλι πρέπει να παραιτηθεί, για να μην υποκύψει σε πιέσεις.
Εδώ δεν παραιτείται κανείς. Γεγονός που αποτελεί κραυγαλέα ένδειξη ότι η επιτροπή χειραγωγείται.
Και έχουμε τους κυβερνητικούς να λένε, δεν θα ζητήσουμε παραιτήσεις, γιατί σεβόμαστε την ανεξαρτησία της επιτροπής!!!
Γεγονός που επίσης αποτελεί ένδειξη ότι η επιτροπή χειραγωγείται..
Δεν ζητάμε παραίτηση, απλά τους υποχρεώνουμε να αλλάξουν το πόρισμά τους. Και να συνεχίσουν κανονικά την ανεξάρτητη επιστημονική δουλειά τους.
Μάλιστα.
Εδώ όμως η συζήτηση δεν είναι αν έχουμε σοβαρό κράτος ή κράτος – καραγκιόζη. Η συζήτηση είναι αν έχουμε κανονικό κράτος ή κράτος – μαφία.
Προσέξτε. Η απίστευτη κατεπείγουσα έρευνα που διέταξε ο Άρειος Πάγος, δεν στοχοποιεί μόνο την επιτροπή που συνέταξε το επίσημο πόρισμα.
Στοχοποιεί επίσης και τους ανεξάρτητους πραγματογνώμονες οι οποίοι διερεύνησαν τις συνθήκες του δυστυχήματος για λογαριασμό των οικογενειών.
Και τους οποίους στοχοποιεί παράλληλα και η ίδια η κυβέρνηση, με νον πέιπερ και με όλο τον προπαγανδιστικό της μηχανισμό.
Όχι γιατί το πόρισμα αυτό αποδείχτηκε κατασκευασμένο, και έωλο. Ούτε επειδή αμφισβητείται η επιστημονική επάρκεια αυτών που το συνέταξαν.
Αλλά επειδή ένας από τους πραγματογνώμονες, δεν είναι εγγεγραμμένος στο Τεχνικό Επιμελητήριο και δεν είναι ασφαλισμένος στο Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών και Εργολάβων Δημοσίων Έργων.
Αυτό ακριβώς είναι η δολοφονία χαρακτήρα. Με στόχο να θεωρηθεί διαβλητή η άποψη που υποστηρίζει ότι η έκρηξη στα τραίνα οφείλεται σε εύφλεκτο φορτίο.
Και ο βόθρος στα κοινωνικά δίκτυα να μιλάει για «απατεώνες» και «σκιτζήδες».
Τι σημαίνουν αυτά; Δύο πράγματα.
Πρώτα από όλα, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να αναστρέψει το κλίμα που έχει δημιουργηθεί σε βάρος της, για την αδιανόητη διαχείριση της υπόθεσης.
Και για τις εξοργιστικές προσπάθειες συγκάλυψης που γίνονται συνεχώς και προσβάλλουν την νοημοσύνη του κόσμου.
Και να εμφανίσει τον εαυτό της ως θύμα σκευωρίας.
Το δεύτερο είναι πολύ πιο σοβαρό. Είναι προσπάθεια να επηρεαστεί η Δικαιοσύνη.
Διότι ποιος ανακριτής και ποιος εισαγγελέας και ποιος δικαστής θα τολμήσει πλέον να πει ότι το πόρισμα που μιλάει για εύφλεκτες ουσίες είναι αξιόπιστο;
Θα τον ξεσκίσουν οι φιλοκυβερνητικοί. Και θα κινδυνεύσει να φορτωθεί κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση.
Όπως πήγαν να φορτώσουν στην Τουλουπάκη, για να συγκαλύψουν το σκάνδαλο Novartis.
Δεν είναι λοιπόν απλό επικοινωνιακό παιχνίδι. Είναι σχέδιο της κυβέρνησης να παρέμβει στην Δικαιοσύνη και να επηρεάσει την κρίση των δικαστών.
Και σε αυτήν την προσπάθεια συμμετέχει και ο Άρειος Πάγος.
Αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνο από την επικοινωνιακή διαχείριση.
Ο ΣχολαστικόςΗ ΑΥΓΗ
