Macro

Τέμπη: Για την Μάρθη, τον Δημήτρη και τα άλλα παιδιά

Μ. Καρυστιανού: «Η φωτιά σκότωσε τους αγαπημένους μας»
 
Δημήτρη, κάνε κάτι. Δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Ναι… Βοήθεια, βοήθεια
Έχω ελάχιστο οξυγόνο
Και εγώ σ’ αγαπώ.
Με πονάτε, με πονάτε!
Βρε Δημήτρη!
Βοήθεια!
Θα πεθάνουμε…
Μάρθη, σ’ αγαπώ…
 
 
 
Ακόμα και αν δημοσιεύαμε μόνο αυτά τα λόγια που ακούστηκαν στο ηχητικό το οποίο ήρθε στο φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες ημέρες και αποδεικνύει ότι θύματα του εγκλήματος των Τεμπών δεν πέθαναν από τη σφοδρή σύγκρουση των αμαξοστοιχιών, αλλά από το (εύφλεκτο) υλικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, το ρεπορτάζ μας θα μπορούσε να θεωρηθεί πλήρες. Αυτά τα λόγια θα μάς στοιχειώνουν για χρόνια. Πιθανώς και για πάντα.
Αν δεν έχετε ήδη ακούσει το ηχητικό, μην υποβάλλετε τον εαυτό σας στο μαρτύριο, ίσως να μην έχει καν νόημα. Φωνές, απελπισμένες φωνές νεών ανθρώπων, εκλιπαρούν τηλεφωνικά έναν υπάλληλο για βοήθεια και ενημερώνουν ότι το οξυγόνο τελειώνει. Ξέρουμε ότι δεν τα κατάφεραν. Ξέρουμε ότι θα μπορούσαν να τα είχαν καταφέρει αν… Χιλιάδες αν, εκατομμύρια. Αλλά, θα έπρεπε να τα έχουν καταφέρει.
 
 
Σκοτώθηκαν από το καύσιμο υλικό
 
 
Θυμάστε τον πρωθυπουργό στην περιβόητη τηλεοπτική συνέντευξή στον Σταύρο Θεοδωράκη λίγο μετά το έγκλημα να διαβεβαιώνει ότι η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε τίποτα εύφλεκτο, «τώρα πια το ξέρουμε με σιγουριά». Πάνω σ’ αυτήν την παραδοχή βασίστηκε το κυβερνητικό αφήγημα ότι όλα ήταν καλώς καμωμένα σχετικά με την αμαξοστοιχία που κατέβαινε από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα. Τόσο …καλώς που δύο χρόνια μετά δεν ξέρουμε τι ακριβώς μετέφερε και για λογαριασμό ποιου. Ξέρουμε, όμως, ότι η συγκεκριμένη παραδοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι (πλέον) για τον κάλαθο των αχρήστων. Και μόνο.
O εμπερογνώμονας Βασίλης Κοκοτσάκης ήταν σαφής. «Θέλαμε να αποδείξουμε τι ακριβώς συνέβη σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν σκοτώθηκαν από τη σύγκρουση, αλλά από το είδος του καιόμενου υλικού το οποίο ακολούθησε τη δημιουργηθείσα πυρόσφαιρα. Ένα καύσιμο υλικό σκορπίστηκε και υπήρχε στο πεδίο επί 28, τουλάχιστον, λεπτά. Η φράση “έχω ελάχιστο οξυγόνο” είναι καταλυτική».
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε οτιδήποτε άλλο για να καταλάβετε. Αυτό το καύσιμο υλικό έκανε τεράστια ζημιά, πήρε ζωές νέων, στην πλειοψηφία τους, ανθρώπων. Οι εμπειρογνώμονες του Πολυτεχνείου είχαν επίσης συμπεράνει ότι το υλικό που μετέφερε η αμαξοστοιχία ανήκει στους αρωματικούς υδρογονάνθρακες και ήταν άκρως εύφλεκτο. Τι λέει η χημεία γι’ αυτού του είδους υδρογονανθράκων; Χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες στην παρασκευή φαρμάκων, πλαστικών, βαφών και καυσίμων. Όταν καίγονται, απελευθερώνουν μεγάλη ποσότητα θερμότητας, λόγω της υψηλής ενεργειακής πυκνότητας των δεσμών άνθρακα-υδρογόνου.
Προφανώς μία τέτοιου είδους συγκλονιστική αποκάλυψη (που υπήρχε, βεβαίως, σε γραπτή αποτύπωση εδώ και καιρό στη δημόσια σφαίρα) θα έπρεπε να προκαλέσει αλυσιδωτές εξελίξεις στον τρόπο με τον οποίο η δικαιοσύνη χειρίζεται αυτή τη φρικτή υπόθεση. Θα έπρεπε, επίσης, και τα media (τα συμβατικά) να πάρουν φωτιά και να ζητήσουν ουσιαστικές και πειστικές απαντήσεις από τους υπεύθυνους. Αντ’ αυτών, είδαμε το θέμα «να σηκώνεται» μόνο από συγκεκριμένα media και φυσικά από τους χρήστες των social media που ώρες-ώρες μοιάζουν σαν να θέλουν να σώσουν μόνοι τους τα προσχήματα της ενημέρωσης σ’ αυτή τη χώρα. Κατά τα άλλα, σιγή ασυρμάτου, κυρίως από τη δικαιοσύνη.
 
 
Η αντίδραση της αντιπολίτευσης
 
 
Η αντιπολίτευση, μέρη της για να είμαστε πιο ακριβείς, έκανε αυτό που έπρεπε. Η Νέα Αριστερά ζήτησε να έρθουν οι εμπειρογνώμονες στη Βουλή και να καταθέσουν (στις επιτροπές Θεσμών και Διαφάνειας και Παραγωγής και Εμπορίου) ό,τι ακριβώς διαπίστωσαν κατά τη διάρκεια των ερευνών τους. Ο επικεφαλής του σχηματισμού Αλέξης Χαρίτσης ολοκλήρωσε τη σχετική δήλωσή του ως εξής: «Καλώ τα κοινοβουλευτικά κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης να στηρίξουν το αίτημα μας. Το οφείλουμε στους νεκρούς, στα νέα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους τόσο άδικα, στους γονείς και τους συγγενείς, σε όλη την ελληνική κοινωνία που ζει ένα συλλογικό τραύμα».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, προς τιμήν του, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα αυτό. Στη δική του ανακοίνωση τόνισε ότι «είναι ευπρόσδεκτη η εισφορά στοιχείων για την υπόθεση από όποιον εμπλεκόμενο και απαραίτητη η κλήση του εμπειρογνώμονα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που υπογράφει το επίσημο πόρισμα, προκειμένου να ενημερωθεί θεσμικά η Βουλή για τα ευρήματα αναφορικά με το δυστύχημα».
Το ΠΑΣΟΚ όμως, μέσω της δική του δήλωσης, περιορίστηκε δυστυχώς στα τυπικά, χωρίς να τοποθετηθεί πάνω στο κάλεσμα της Νέας Αριστεράς. «Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες: μέχρι οι 57 νεκροί και οι δεκάδες τραυματίες των Τεμπών, να βρουν δικαίωση, μέχρι η Δικαιοσύνη να επιφέρει πλήρη κάθαρση στην υπόθεση, μέχρι σε μια χώρα “φέουδο” της κυβερνητικής παράταξης, να επανέλθουν οι βασικές αρχές του Κράτους Δικαίου», τονίστηκε. Ναι, αλλά πώς; Γιατί δεν διατυπώθηκε ένα ξεκάθαρο αίτημα να έρθουν και να καταθέσουν οι εμπειρογνώμονες στη Βουλή.
Βεβαίως, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι η κυβερνητική πλειοψηφία, που στην προηγούμενη Βουλή έκλεισαν άρον-άρον της Εξεταστικής Επιτροπής, θα δεχόταν ένα τέτοιο αίτημα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η προοδευτική αντιπολίτευση πρέπει να σταματήσει να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση. Με την ακριβώς αντίθετη προσπάθεια ίσως και να υπάρξει αποτέλεσμα, γι’ αυτό και κάθε ενέργεια, εντός ή εκτός Βουλής θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη.
 
«Έχουμε στα χέρια μας αποδείξεις, αλλά η δικαιοσύνη αδρανεί»
 
Η φωνή της Μαρίας Καρυστιανού από την άλλη άκρη του τηλεφώνου παραπέμπει σ’ άνθρωπο εξοργισμένο. Αλλά την ίδια ώρα και σ’ άνθρωπο που είναι αποφασισμένος να ξοδέψει και το τελευταίο δράμι της ενέργειάς του για να αποδοθεί δικαιοσύνη για ό,τι έγινε στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου του 2023.
«Ο ανακριτής, η εισαγγελία Λάρισας και ο Άρειος Πάγος αδρανούν. Αλλά είναι σαφές ότι στα χέρια μας πλέον δεν υπάρχουν απλά αποχρώσες ενδείξεις, αλλά χειροπιαστές αποδείξεις. Τα ηχητικά αποδεικνύουν του λόγου το αληθές», λέει στην Εποχή η κα Καρυστιάνου, που έχασε στον τόπο του δυστυχήματος την κόρη της Μάρθη.
«Ειδικά μετά από αυτό και μετά το πόρισμα των εμπερογνωμόνων του Πολυτεχνείου, τα πράγματα είναι σαφή. Τα παιδιά μας περίμεναν επί τρία λεπτά να πεθάνουν από το υλικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και πήρε φωτιά», συνεχίζει.
Το μήνυμά της είναι ξεκάθαρο: «Δεν είμαστε μία κοινωνία που δεν μιλά. Αυτή τη φορά θα μας ακούσουν, θα μας ακούσουν όλοι. Είμαστε ενεργοί πολίτες, με ενεργή παρουσία, θα ζητήσουμε αυτό που ζητάμε πάντα, δικαιοσύνη». Και γι’ αυτό αντιδράμε και στο ενδεχόμενο να γίνει ο κ. Τασούλας πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μα κρατούσε στο γραφείο του όλα τα επίμαχα έγγραφα».
Την ρωτήσαμε αν θα έπρεπε να κληθούν πράγματι στη Βουλή, έστω και τώρα, οι εμπειρογνώμονες. Απαντά: «Εννοείται. Και όχι μόνο αυτό. Θα έπρεπε ήδη να έχει ζητηθεί η άρση της ασυλίας των πολιτικών προσώπων που εμπλέκονται. Συνεχίζουν να μάς εμπαίζουν, αυτό πρέπει να σταματήσει. Γιατί πλέον πολλά κομμάτια του παζλ βρίσκονται στη διάθεσή μας: Βίντεο χάθηκαν, κάποια ηχητικά ακούστηκαν μονταρισμένα, ο τόπος του δυστυχήματος μπαζώθηκε. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Συγκάλυψη του δεύτερου εγκλήματος σημαίνουν. Της φωτιάς που ξέσπασε και σκότωσε τους αγαπημένους μας».
 
Νίκος Γιαννόπουλος
Η ΕΠΟΧΗ