Macro

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Πράξη εκφοβισμού και αντεκδίκησης

Με το δίλημμα: «σκάνδαλο ή σκευωρία», αρχίζει η δεύτερη πράξη της υπόθεση Novartis, με τα δικογραφία που έφθασε στη Βουλή, την περασμένη Τετάρτη.
«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους», είχε δηλώσει δημόσια ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Δ. Παπαγγελόπουλος. Τώρα, επιχειρείται να ελεγχθεί και να διωχθεί για τη μεγαλύτερη σκευωρία από συστάσεως ελληνικού κράτους, όπως ισχυρίζονται όλοι οι εμπλεκόμενοι, μαζί με τη ΝΔ.

Συμψηφισμός και τήρηση προσχημάτων

Η πρωτοβουλία της ΝΔ για τη συγκρότηση Επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης, για την αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών του πρώην αναπληρωτή υπουργού, παραπέμπει σε συμψηφισμό και τήρηση προσχημάτων, παρά σε έρευνα ουσίας.
Γιατί τον Φεβρουάριο του 2018, η τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, είχε στείλει στη Βουλή, δια του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Κοντονή, δικογραφία με τις μηνύσεις των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου, κατά του Αλέξη Τσίπρα και του Δ. Παπαγγελόπουλου, η οποία από τότε έμεινε ανενεργή;
Γιατί δεν διατυπώθηκε κανένα έγγραφο αίτημα από 30 ή 60 βουλευτές του τότε Κοινοβουλίου, για τη δημιουργία προκαταρκτικής ή εξεταστικής Επιτροπής, σε βάρος των μηνυόμενων; Και πώς νομιμοποιείται η σημερινή κυβέρνηση, που ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν έκανε τίποτα από τον Φεβρουάριο του 2018, να το κάνει τώρα;
Η αποστολή της δεύτερης δικογραφίας στη Βουλή, χαρακτηρίστηκε από τον Εισαγγελέα «συμπληρωματική» αυτής του Φεβρουαρίου του 2018. Όταν χαρακτηρίζεται μια δικογραφία συμπληρωματική μιας άλλης, προφανώς περιλαμβάνει είτε νέα στοιχεία, είτε νέους υπόπτους. Δεν φαίνεται να προκύπτουν νέα στοιχεία, ούτε νέοι ύποπτοι, αφού, ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας παραλείφθηκε από την πρόταση της ΝΔ για τη δημιουργία προκαταρκτικής Επιτροπής, σε επίδειξη «πολιτικού μεγαλείου».
Κι όλα αυτά ενώ συνεχίζεται η έρευνα για πολιτικά πρόσωπα των εισαγγελέων του Αρείου Πάγου και, μόλις πρόσφατα, έφθασε στη Βουλή δικογραφία σε βάρος του Ανδρέα Λοβέρδου, με την οποία ζητείται η άρση της ασυλίας του, ως ελεγχόμενου για την υπόθεση Novartis. Όλοι όσοι, λοιπόν, μιλούν για σκευωρία, είναι προφανές ότι κανένα σεβασμό προς τη δικαιοσύνη δεν επιδεικνύουν.
Ο δε εισαγγελέας κ. Αγγελής, που απρόσμενα προσήλθε ως μάρτυρας κατηγορίας στη συγκεκριμένη υπόθεση, ελέγχεται, μετά από μήνυση της Εισαγγελέως Διαφθοράς κας Τουλουπάκη, για σειρά πράξεων και παραλείψεων στην υπόθεση και έτσι η συνεισφορά του πάσχει και, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να καλύψει την ένδεια ενδείξεων ή αποδείξεων στον ισχυρισμό περί σκευωρίας.

Επιμονή στη γραμμή της σκευωρίας

Η ΝΔ, όμηρος των στελεχών της, που κατηγορήθηκαν για την υπόθεση Novartis, αλλά στη συνέχεια, για τους περισσότερους από αυτούς, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, ακροβατεί επικίνδυνα.
Επιμένει στη γραμμή της σκευωρίας, αποφεύγοντας προς το παρόν να δώσει κάποια εξήγηση για τη συνέχιση της έρευνας για ευθύνες του υπουργού της κυβέρνησης Σαμαρά, Ανδρέα Λοβέρδου.
Η ΝΔ, σήμερα, εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη και πιστεύει στην ανεξαρτησία της, γιατί κυβερνά η ίδια, που είναι υπεράνω πάσης υποψίας! Όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, η δικαιοσύνη ήταν εξαρτημένη και χειραγωγούμενη, ενώ τώρα είναι ελεύθερη…και ωραία. Επειδή, όμως, ως φαίνεται να γνωρίζουν, ενίοτε η δικαιοσύνη, εκτός από τυφλή, είναι και βαρήκοη, δεν σταματάνε να μιλούν για σκευωρία, ώστε να το ακούσουν και να το μάθουν όλοι οι δικαστές.
Ο κ. Μητσοτάκης, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούσε να παρακάμψει την εκκρεμότητα Novartis. Το μόνο πρόβλημά του, ήταν με ποιον τρόπο θα παρακάμψει τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που κατονομάζεται ως υπεύθυνος κυρίως στη μήνυση Σαμαρά. Έτσι, υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι δεν υπάρχουν σοβαρά στοιχεία για την εμπλοκή του. Γι’ αυτό πρόκρινε τη λύση της παραπομπής μόνο του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, που, ως εξωκοινοβουλευτικός υπουργός, για τη ΝΔ δεν έχει ευρεία δημοκρατική νομιμοποίηση, ώστε να χρειάζονται και γι’ αυτόν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία.

Κενά και αντιφάσεις

Ο κ. Μητσοτάκης διδάσκει δημόσια ότι η ισότητα απέναντι στο νόμο έχει σχετική αξία και ότι στην απονομή της δικαιοσύνης υπάρχουν διακρίσεις.
Βέβαια, έτσι κι αλλιώς, ανακοινώθηκε δημόσια η λύση της προανακριτικής Επιτροπής, αλλά τίποτα δεν είναι ακόμα βέβαιο. Γιατί και η λύση που προκρίθηκε παράγει κενά και αντιφάσεις. Επίσης, δεν ξέρουμε ακόμα αν και ποια μεταχείριση θα έχουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες της αρχικής δικογραφίας.
Με το σύνολο των ΜΜΕ να στηρίζει τον κ. Μητσοτάκη άκριτα, οι κυβερνητικοί αποθρασύνονται, πιστεύοντας ότι θα έχουν μηδενικό κόστος στη διαχείριση αυτού του ζητήματος.
Γι’ αυτήν την εξέλιξη, και για άλλους τέτοιους σχεδιασμούς, αρνήθηκε πεισματικά η ΝΔ να αποδεχθεί το διορισμό της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, που νόμιμα και εμπρόθεσμα είχε προκρίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κρυπτόμενη πίσω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που δεν υπέγραψε το Προεδρικό Διάταγμα για το διορισμό τους.

Αδυναμία απόδειξης

Το προσωνύμιο «Ρασπούτιν», με το οποίο όλοι μιλούν για τον αναπληρωτή υπουργό κ. Παπαγγελόπουλο, χωρίς να τολμούν μέχρι πρόσφατα να τον κατονομάσουν, δεν βγήκε, ούτε αναπαράχθηκε τυχαία.
Ο «Ρασπούτιν» είναι ένα γλωσσικό σημαίνον, που παραπέμπει σε ένα σημαινόμενο, που συνδέεται με τον υποχθόνιο και ραδιούργο ρόλο των παρακαθημένων της εξουσίας.
Με το ιστορικό παράδειγμα του Ρασπούτιν, θέλησε η ΝΔ, με συστηματικό τρόπο, να καλλιεργήσει την αίσθηση της σκευωρίας, ακριβώς γιατί έχει απόλυτη αδυναμία να την αποδείξει.
Αλλά η επιμονή των ΜΜΕ στη γραμμή της σκευωρίας, η οποία συνδέεται με την χαρακτηριστική απροθυμία του πολιτικού συστήματος και των επιχειρηματικών κύκλων να καταδικάσουν την παραβίαση του υγιούς ανταγωνισμού στη χώρα μας, και μάλιστα για αγαθά, που έχουν σχέση με τη ζωή και την υγεία των πολιτών, όπως είναι τα φάρμακα, προκαλεί πλήθος ερωτημάτων, τα οποία βέβαια θα παραμείνουν αναπάντητα.

Διπλό μήνυμα

Ωστόσο, ό,τι κι αν αποφασίσει η κυβέρνηση, η ελληνική κοινωνία έχει πειστεί για το σκάνδαλο της Novartis και το σκάνδαλο του φαρμάκου, που πραγματοποιήθηκε στην εποχή της μεγάλης επίθεσης στο εισόδημα και στα δικαιώματα από το πολιτικό προσωπικό των κατεστημένων πολιτικών δυνάμεων.
Η ΝΔ καταβάλει προσπάθειες ώστε, από θέση ισχύος που της δίνει η κυβερνητική πλειοψηφία, να διασκεδάσει τις πολιτικές ευθύνες που αναμφισβήτητα φέρει, καθώς το σκάνδαλο υπερτιμολόγησης και αθέμιτου ανταγωνισμού της Novartis, συνέβη επί των ημερών διακυβέρνησής της. Παράλληλα, επιχειρεί να μεταφέρει ένα διπλό μήνυμα, τόσο προς τη δικαστική εξουσία, όσο και προς την αντιπολίτευση: Όποιος επιχειρεί να ερευνήσει θεσμικά τις ποινικές ευθύνες, το ενδεχόμενο εμπλοκής πολιτικού προσωπικού και συστημικής διαφθοράς -φαινόμενα τα οποία, ούτως ή άλλως, αποτελούν διαχρονικά την πιο δυσαπόδεικτη ύλη του εγκληματικού φαινομένου, αλλά και μια από τις μόνιμες παθογένειες αυτού του τόπου- κινδυνεύει να βρεθεί ο ίδιος κατηγορούμενος για «σκευωρία». Πράξη εκφοβισμού και αντεκδίκησης.

Η Τασία Χριστοδουλοπούλου είναι πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

Πηγή: Η Εποχή