Στα τέσσερα προηγούμενα χρόνια βιώσαμε το φαινόμενο ένα κόμμα έντονα εξουσιολάγνο, όπως η Ν.Δ., όταν είναι εκτός κυβέρνησης, να κατασκευάζει την πραγματικότητα όπως τη βολεύει και όπως βολεύει ένα σύστημα διαπλεκόμενων συμφερόντων που τη στηρίζει.
Δεν χρειάστηκαν, όμως, παρά μόνο δυο μήνες για να προσαρμοστεί η κυβέρνηση στην ιδέα ότι δεν υπάρχει μνημόνιο. Γιατί από τον Αύγουστο του 2018 τέλειωσαν τα προγράμματα, και όχι μόνο βγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέγραψε τέταρτο μνημόνιο. Σήμερα θριαμβολογεί και εξαγγέλλει τη «νέα εποχή»!
Αλλά και η Συμφωνία των Πρεσπών, που έβγαλε τη Ν.Δ. στο δρόμο, μαζί με όλο το φασιστικό εσμό, δεν φαίνεται τώρα να προκαλεί προβληματισμούς στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού αυτή συνετέλεσε στην εκλογική νίκη της μέσω και της απορρόφησης της Χρυσής Αυγής. Την έχει αποδεχτεί ως μη αμφισβητούμενη διακρατική συμφωνία και δεν θέτει κανένα θέμα παρά μόνο για την εφαρμογή της. Στην ομιλία του στη ΔΕΘ μάλιστα, αν και σε Μακεδονικό έδαφος, ο κ. Μητσοτάκης την ξέχασε εντελώς!
Εκεί, όμως, που η αποκαλυπτική αντίφαση της Ν.Δ. δεν έχει προηγούμενο είναι στη θέση της για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Σχεδόν πέντε χρόνια, μαζί με όλη την Ακροδεξιά, χρέωναν τις ροές προς τη χώρα μας στην «ιδεοληψία» του ΣΥΡΙΖΑ. Με ύφος βαθυστόχαστο εξηγούσαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολιτική «ανοιχτών συνόρων» και προσκαλούσε τους πρόσφυγες. Εγώ δε, προσωπικά, που υπήρξα το πρώτο εξάμηνο του 2015 Αναπληρώτρια Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, δέχθηκα ένα απίστευτα ενορχηστρωμένο «μπούλινγκ», που κρατάει ακόμα, γιατί υπερασπίστηκα τις Διεθνείς Συνθήκες και την εσωτερική νομιμότητα, για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών.
Όμως, χάρη στην αδυσώπητη πραγματικότητα της κυβερνητικής ευθύνης, ανακάλυψαν επιτέλους ότι οι αυξημένες ροές και των τελευταίων ημερών έχουν ως αιτία γεωπολιτικούς και άλλους σοβαρότατους λόγους.
Ο αιφνιδιασμός τους από τις σημερινές ροές τους εκθέτει απέναντι στο άθλιο αφήγημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε για τις ροές του 2015 και τους υποχρεώνει σήμερα σε ανώμαλη προσγείωση.
Στα ΚΥΤ των νησιών αυξάνεται ο υπερπληθυσμός και οξύνεται η αθλιότητα. Σε καταυλισμούς φιλοξενίας στην ενδοχώρα, κάτοικοι και δήμαρχοι αντιδρούν δυναμικά. Τα τοπικά στελέχη της Ν.Δ. πρωτοστατούν στην ξενοφοβία. «Καλώς ήλθατε στην έρημο του πραγματικού»!
Είτε πίστευαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ευθυνόταν για τις μεγάλες ροές είτε το έλεγαν για αντιπολιτευτικούς λόγους, η επιλογή αυτού του σαθρού αφηγήματος δεν επιτρέπει καμιά αισιοδοξία για τη νεοδημοκρατική διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού.
Αν κρίνουμε από την ηττοπαθή στάση του Κ. Μητσοτάκη στο θέμα της μείωσης των πλεονασμάτων, που ποίησε την νήσσα, στο προσφυγικό δεν θα αντέξει να πιέσει με σοβαρό σχέδιο τους ηγέτες της ΕΕ να κάνουν το «ελληνικό πρόβλημα, ευρωπαϊκό». Ήδη με την πρώτη του δήλωση ο Έλληνας επίτροπος κ. Σχοινάς περιόρισε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην οικονομική ενίσχυση της Ελλάδας.
Ως ελληνοτουρκικό ή ευρωτουρκικό, λοιπόν, πρόβλημα θα το αντιμετωπίζει η Ν.Δ.; Βεβαίως, έχει συνομολογηθεί στις 18.3.2016 η Κοινή Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας, ώστε να ελεγχθούν οι ροές προς την Ελλάδα, δηλ. οι ροές προς την Ευρώπη. Γιατί, αν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, που ήλθαν στην Ελλάδα το 2015, δεν κατέφευγαν στις πλούσιες χώρες του βορρά, καμία κοινή δήλωση δεν θα είχε υπογραφεί και καμία οικονομική βοήθεια δεν θα είχε δοθεί στην Τουρκία, για να τους κρατάει εκεί. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το ζήτημα είναι ευρωτουρκικό. Είναι πρωτίστως ευρωπαϊκό και διεθνές. Μόνο αυτή είναι στέρεη βάση.
Γι’ αυτό οι χώρες του Βίζεγκραντ, που με το κλείσιμο των συνόρων προς βορρά και την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, κατάφεραν τρία χρόνια τώρα να εξασφαλίζουν έναν ανεκτό αριθμό στις ροές. Όμως στα τρία αυτά χρόνια, η ελίτ της Ευρώπης, με αυτή την πολιτική, έκανε τους φασίστες και τους ναζιστές πλειοψηφικό ρεύμα.
Στη Θεσσαλονίκη, βέβαια, ο Κ. Μητσοτάκης δοκίμασε μια άλλη γραμμή, ζητώντας από τις χώρες της ΕΕ να επιμεριστούν ασυνόδευτα ανήλικα από όσα εισέρχονται σε ελληνικό έδαφος. Μόνο που τα ασυνόδευτα ανήλικα έρχονται στα νησιά και η Ελλάδα οφείλει να τα υποδεχτεί και να αναγνωρίσει τα δικαιώματά τους. Τώρα αυτό είναι «ξέφραγο αμπέλι»;
Ο σεβασμός των διεθνών συνθηκών και η υποχρεωτικότητα της έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα δεν αφήνει πλέον περιθώρια στην κυβέρνηση της Ν.Δ. να οργανώσει και πάλι πολιτική αποτροπής, όπως έκανε πριν το 2015.
Το Φαρμακονήσι με τους νεκρούς επί κυβέρνησης Σαμαρά εκκρεμεί ακόμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η πολιτική Σαλβίνι έχει απαξιωθεί ως φασιστική και απάνθρωπη.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, η Δεξιά δεν αλλάζει και επιχειρεί νέα αντιδημοκρατικά μέτρα, πλην όμως το ίδιο αδιέξοδα και ατελέσφορα. Τζογάρει στις επιστροφές, αν και γνωρίζει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να πραγματοποιηθούν, καθώς και στην κατάργηση του δεύτερου διοικητικού βαθμού, στη διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων ασύλου, μέτρο φαλκίδευσης δικαιωμάτων, αλλά και μεταφοράς όγκου υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια.
Ελπίζω τα κέντρα υποδοχής στα νησιά να μην γίνουν και πάλι δημοφιλές θέαμα των ελληνικών, των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης, όπως είχαν γίνει και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τότε που η Ν.Δ. προσπαθούσε να αποκομίσει οφέλη.
Βέβαια, η αδυναμία επεξεργασίας μιας βιώσιμης και ανθρώπινης λύσης για το προσφυγικό-μεταναστευτικό δεν είναι μόνο γνώρισμα της Ν.Δ., αλλά όλης της Ε.Ε.
Δεν είναι ότι δεν μπορούν. Δεν θέλουν να δουν τις αιτίες των πολέμων και της φτώχειας που επικρατεί σε δεκάδες χώρες και οδηγεί τους ανθρώπους να αναζητούν ένα ασφαλές καταφύγιο, μακριά από τις πατρίδες τους.
Ούτε θέλουν να προβλέψουν τί θα γίνει με τους εκατομμύρια κλιματικούς πρόσφυγες που θα πάρουν τα προσεχή χρόνια το δρόμο της ξενιτιάς, λόγω έλλειψης νερού.
Δεν θέλουν, γιατί αυτό απαιτεί αλλαγή πολιτικής.
Η καταστολή δεν δημοσιοποιείται ιδιαίτερα όσο οι αριθμοί είναι ελεγχόμενοι. Όταν όμως οι αριθμοί ξεφεύγουν, τότε φαίνεται καθαρά ότι δεν πρόκειται για αριθμούς, αλλά για ανθρώπους. Και τότε καμία χώρα και καμία δημοκρατία δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη.
Η Τασία Χριστοδουλοπούλου είναι πρώην βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ και Αντιπρόεδρος της Βουλής
Πηγή: Η Αυγή
