Που κρύβονται οι «εκσυγχρονιστές-Μένουμε Ευρώπη» τώρα που το βαθύ δεξιό και ακροδεξιό κράτος και παρακράτος των Μητσοτάκηδων βρυχάται, απειλεί και βυσσοδομεί στη Ροδόπη;
Τώρα που υποδαυλίζει το μίσος μεταξύ πλειονότητας και μειονότητας;
Τώρα που αναζωπυρώνει φωτιές που ο πατήρ Μητσοτάκης μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο είχαν σβήσει;
Τώρα που εκλεγμένοι Έλληνες βουλευτές τουρκικής καταγωγής χαρακτηρίζονται με ασφαλίτικες μεθόδους, πράκτορες της Τουρκίας;
Τώρα που κάποιοι γεμίζουν με βούτυρο το ψωμί του Ερντογάν, σηκώνοντας θύελλες στη Θράκη;
Τώρα που η κυρία Μπακογιάννη δίνει ρεσιτάλ παλαιοκομματισμού, πελατειακών σχέσεων και ποινικά κολάσιμων εκβιαστικών απειλών για να μεταστρέψει το εκλογικό φρόνημα της μειονότητας;
Που είναι όλοι αυτοί οι κήνσορες και οι αμύντορες του ευρωπαϊσμού, των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, της ισονομίας και της ισοπολιτείας;
Που βρίσκονται όλοι αυτοί;
Μα, εκεί που κρύφτηκαν και στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Στους πορφυρούς χιτώνες της κυρίας Μπακογιάννη και στα καλοραμμένα κοστούμια του κυρίου Μητσοτάκη, προκειμένου να τον βοηθήσουν να αναρριχηθεί στην πρωθυπουργία.
Γιατί το «Μένουμε Ευρώπη», ήταν και είναι για αυτούς η μετωνυμία του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Μια βαθιά ταξική επιλογή και μια πολιτική σημαία ευκαιρίας και ακραίου αντιαριστερού μένους, συγκρίσιμου μόνο με το εμφυλιοπολεμικό αντικομμουνιστικό μίσος της Ακροδεξιάς και των φασιστών.
Με αυτά τα δίδυμα αδελφάκια -το Ακραίο Κέντρο από τη μια και την Ακροδεξιά μετάλλαξη της ΝΔ από την άλλη- έχτισε την ηγεμονία της η ΝΔ και πέτυχε μια πρώτη μεγάλη νίκη-προμήνυμα δεινών για την κοινωνία και τη Δημοκρατία στις 21 Μαΐου.
Έτσι, το «Μένουμε Ευρώπη» μετεξελίχθηκε στο «Να γίνουμε Ροδόπη» και μετά τη Θράκη να μπορεί να έρχεται παντού η νεοφεουδάρχισσα Ντόρα Μπακογιάννη και να μας αντιμετωπίζει όλους σα μουζίκους. Να απειλεί και να εκβιάζει ότι αν δεν ψηφίζουμε σωστά δεν θα έχουμε ούτε έλεος για τα κρίματά μας ούτε ψωμί για να θρέψουμε τα παιδιά μας. Κι όλα αυτά με το σαρδόνιο χαμόγελο και την παγερή πυγμή του κυρίαρχου. Κι από δίπλα ή στα παρακρατικά σκοτάδια οι “μπιστικοί” της να χαϊδεύουν τα μαστίγια και τα στυλιάρια ενός νέου πογκρόμ.
Σαν αυτά που έχει γνωρίσει η μειονότητα αλλά και όλη η χώρα σε παλαιότερες μαύρες εποχές. Μαζί με χιλιάδες περιπτώσεις περιφρόνησης, προσβολών και διώξεων. Μαζί με τις παντοειδείς “μπάρες” της εθνικοφροσύνης και τα πιστοποιητικά υγιών εθνικών ή πολιτικών φρονημάτων.
Πότε στο όνομα της εθνικής ομοιογένειας, πότε επειδή τα ίδια και χειρότερα έκανε στους δικούς μας “Ρωμιούς” η Τουρκία και πότε για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου.
Ζούμε σκοτεινές ώρες. Όποια κι αν είναι τα αμαρτήματα του ΣΥΡΙΖΑ, τα λάθη και οι παραλείψεις του, ακόμη και η άφρων στάση μελών και στελεχών του στη Ροδόπη και στην Αθήνα, αυτή η κοινωνική και δημοκρατική παρακμή που εκπροσωπεί το δίδυμο Μητσοτάκη-Μπακογιάννη δεν μας αξίζει.
Δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό σε δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα. Δεν είναι δυνατό να μην έχει επέμβει εισαγγελέας για την ανοιχτή παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας και τους εκβιασμούς της κυρίας Μπακογιάννη.
Δεν είναι δυνατό να συνεχίζεται η επίθεση απέναντι σε εκλεγμένους βουλευτές και η αμφισβήτηση του πατριωτισμού τους.
Δεν γίνεται να μην υψώνεται ασπίδα και ισχυρό τείχος προστασίας για τον Νίκο Φίλη, που για μια ακόμη φορά συγκεκριμένα κέντρα επιχειρούν την πολιτική του εξόντωση, επειδή μιλώντας για τη Μουσουλμανική μειονότητα επανέλαβε την εθνική θέση, ότι αποτελείται από τρία τμήματα τους Τουρκογενείς, τους Πομάκους και τους ΡΟΜΑ.
Τι θα πάθαινε άραγε ο Φίλης και ο κάθε Φίλης, Οζγκιούρ, Χουσείν ή Ιλχάν αν επαναλάμβανε τα λεχθέντα του αείμνηστου “Εθνάρχη” Κωνσταντίνου Καραμανλή στις συνομιλίες του με τον Ετσεβίτ το 1978, κατά τις οποίες σύμφωνα με το Αρχείο Καραμανλή, χαρακτήριζε αδιακρίτως το σύνολο της μειονότητας “Τουρκική”;
Θα τον είχαν ή δεν θα τον είχαν ρίξει στα λυσσασμένα σκυλιά του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας;
Για όλα τα παραπάνω μία διέξοδος υπάρχει. Η ανατροπή των συσχετισμών!
Ο λαός να αφαιρέσει από τα χέρια των Μητσοτάκηδων τα καρότα της αλαζονείας και τον βούρδουλα του αυταρχισμού και του νέου φεουδαρχισμού.
Να στραφεί αποφασιστικά στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ, υπό την προϋπόθεση μιας γενναίας και έντιμης αυτοκριτικής που αυτό το κόμμα και η ηγεσία του χρωστάνε στην κοινωνία και στο λαό της Αριστεράς.
Κι αφού θέλουν να μας κάνουν Ροδόπη, ας αποδεχτούμε την πρόκληση κι ας βάψουμε πολλούς ακόμη νομούς στα κόκκινα χρώματα της Αριστεράς, της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης, της Δικαιοσύνης και της Προόδου, στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Ας κάνουμε τη Ροδόπη μια νέα αφετηρία, μια μεγάλη ευκαιρία για αφύπνιση, αντεπίθεση και δημοκρατική ανατροπή!
Τάκης Κατσαρός
