Τα σύγ­χρο­να ο­ρά­μα­τα του φε­μι­νι­σμού

Η 8 Μάρ­τη και η Πα­γκό­σμια Ημέ­ρα των Γυ­ναι­κών κα­θιε­ρώ­θη­κε ως η­μέ­ρα α­να­γνώ­ρι­σης των εμ­βλη­μα­τι­κών α­γώ­νων των γυ­ναι­κών για ί­σα δι­καιώ­μα­τα με τους άν­δρες στην πο­λι­τι­κή, οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή ζωή, στο δη­μό­σιο και στον ι­διω­τι­κό βίο.
Σή­με­ρα, η 8 του Μάρ­τη εί­ναι η­μέ­ρα που α­να­δει­κνύει τη διαρ­κή ε­πι­και­ρό­τη­τα του φε­μι­νι­σμού ως πο­λι­τι­κής σκέ­ψης και πο­λι­τι­κής δρά­σης και ση­μα­το­δο­τεί τους α­γώ­νες και τα ο­ρά­μα­τα των φε­μι­νι­στι­κών και γυ­ναι­κείων κι­νη­μά­των, σε ό­λον τον κό­σμο, για άρ­ση των πα­τριαρ­χι­κών σχέ­σεων και μορ­φών ε­ξου­σίας, για κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή δι­καιο­σύ­νη, για την ε­ξά­λει­ψη ό­λων των μορ­φών έμ­φυ­λης βίας, για ι­σό­τι­μη συμ­με­το­χή των γυ­ναι­κών στην ερ­γα­σία, σε θέ­σεις ευ­θύ­νης, στην πο­λι­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση και δια­κυ­βέρ­νη­ση.
Η οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση, η ο­ποία α­πο­κτά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά μό­νι­μης κα­τά­στα­σης και έ­χει γί­νει πλέ­ον κα­θε­στώς, συ­νε­χί­ζει να πλήτ­τει τη χώ­ρα μας και άλ­λες χώ­ρες του ευ­ρω­παϊκού Νό­του, με δυ­σα­νά­λο­γα αρ­νη­τι­κές ε­πι­πτώ­σεις για τις ζωές των γυ­ναι­κών και ση­μα­ντι­κό­τα­τες ο­πι­σθο­χω­ρή­σεις σε ό­σα κα­τα­κτή­θη­καν με τους α­γώ­νες των γυ­ναι­κών ό­λες τις προ­η­γού­με­νες δε­κα­ε­τίες.

Υπαρ­κτή και σή­με­ρα η α­νι­σό­τη­τα

Οι γυ­ναί­κες πλήτ­το­νται α­πό α­νερ­γία, και μά­λι­στα μα­κρο­χρό­νια, σε πο­σο­στά που υ­περ­βαί­νουν πλέ­ον το 25%. Απο­τε­λούν την πλειο­ψη­φία των με­ρι­κά και προ­σω­ρι­νά α­πα­σχο­λού­με­νων και των «ευέ­λι­κτων» ερ­γα­ζό­με­νων. Εξα­κο­λου­θούν να κα­τέ­χουν ε­πι­σφα­λείς θέ­σεις ερ­γα­σίας με ε­ξαι­ρε­τι­κά χα­μη­λές α­πο­δο­χές, ερ­γά­ζο­νται ά­τυ­πα και χω­ρίς ερ­γα­σια­κά ή α­σφα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα, και υ­φί­στα­νται πλή­θος ερ­γο­δο­τι­κών αυ­θαι­ρε­σιών. Οι μι­σθοί τους εί­ναι κα­τά 20% χα­μη­λό­τε­ροι α­πό τους μι­σθούς των αν­δρών. Κιν­δυ­νεύουν και βιώ­νουν φτώ­χεια και κοι­νω­νι­κό α­πο­κλει­σμό σε πο­λύ υ­ψη­λό­τε­ρα πο­σο­στά, ι­διαι­τέ­ρως αν εί­ναι μέ­λη μο­νο­γο­νεϊκών οι­κο­γε­νειών, Ρο­μά, η­λι­κιω­μέ­νες με χα­μη­λά ει­σο­δή­μα­τα, ά­νερ­γες, ή ά­το­μα με α­να­πη­ρία.
Έχουν χα­μη­λή πα­ρου­σία στα κέ­ντρα λή­ψης α­πο­φά­σεων και σε θε­σμούς πο­λι­τι­κής εκ­προ­σώ­πη­σης με πε­ριο­ρι­σμέ­νη ή και μη­δα­μι­νή δυ­να­τό­τη­τα ε­πιρ­ροής της δη­μό­σιας ατ­ζέ­ντας και των πο­λι­τι­κών α­πο­φά­σεων. Βιώ­νουν πολ­λα­πλές μορ­φές έμ­φυ­λης βίας και σε­ξι­σμού σε ό­λα τα πε­δία του δη­μό­σιου και ι­διω­τι­κού βίου, πα­ρά τις πο­λι­τι­κές που ε­φαρ­μό­ζο­νται στη χώ­ρα μας και αλ­λού. Βιώ­νουν και α­ντι­με­τω­πί­ζουν πολ­λα­πλές δια­κρί­σεις και μορ­φές α­πο­κλει­σμού, με συ­στη­μα­τι­κή πα­ρα­βία­ση των αν­θρώ­πι­νων δι­καιω­μά­των τους ως γυ­ναί­κες που εί­ναι Ρο­μά, έ­χουν α­να­πη­ρία, εί­ναι με­τα­νά­στριες και προ­σφύ­γισ­σες.
Με α­φορ­μή την Πα­γκό­σμια Ημέ­ρα των Γυ­ναι­κών, α­ντι­στε­κό­μα­στε, δια­δη­λώ­νου­με και ε­νώ­νου­με τις φω­νές μας με τις φω­νές των γυ­ναι­κών σε ό­λον τον κό­σμο. Εμπνεό­μα­στε α­πό τους α­γώ­νες των γυ­ναι­κών, των φε­μι­νι­στι­κών και ΛΟ­ΑΤ κι­νη­μά­των στην Ελλά­δα, στα Βαλ­κά­νια, στην Ασία, στην Αμε­ρι­κή, στην Αφρι­κή, στην Ευ­ρώ­πη, που στο­χεύουν στην κοι­νω­νι­κή α­φύ­πνι­ση και στην α­πε­λευ­θέ­ρω­ση α­πό διαρ­κείς και σύγ­χρο­νες μορ­φές δου­λείας, σε­ξι­σμού και φα­σι­σμού.
Σε μια ε­πο­χή στην ο­ποία κυ­ριαρ­χούν οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές, οι ι­διω­τι­κο­ποιή­σεις και η χρη­μα­τι­στι­κο­ποίη­ση των κοι­νών και δη­μό­σιων χώ­ρων και των κοι­νω­νι­κών α­γα­θών και κα­τα­κτή­σεων, οι οι­κο­νο­μι­κές πο­λι­τι­κές της ε­πι­σφά­λειας, η χρε­ο­κρα­τία, και η βιο­πο­λι­τι­κή δια­χεί­ρι­ση της ζωής και του θα­νά­του μέ­σω της ε­πί­κλη­σης μιας διαρ­κούς κα­τά­στα­σης έ­κτα­κτης α­νά­γκης, ε­νώ­νου­με τα αι­τή­μα­τα και τις διεκ­δι­κή­σεις μας με τους α­γώ­νες και τις κι­νη­μα­τι­κές α­ντι­στά­σεις κα­τά της α­παλ­λο­τρίω­σης της γης και της κα­τα­στρο­φής του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, κα­τά του ρα­τσι­σμού και των σύγ­χρο­νων μορ­φών φα­σι­σμού, κα­τά της λι­τό­τη­τας και του αυ­ταρ­χι­σμού.
Και στις 8 του Μάρ­τη, αλ­λά και κά­θε μέ­ρα, α­γω­νι­ζό­μα­στε, α­πό κοι­νού με το φε­μι­νι­στι­κό και γυ­ναι­κείο κί­νη­μα για να υ­περ­βού­με τις κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­κές συν­θή­κες και τις ι­δε­ο­λο­γίες που ε­γκα­θι­δρύουν και νο­μι­μο­ποιούν τους κοι­νω­νι­κούς πε­ριο­ρι­σμούς και α­πο­κλει­σμούς των γυ­ναι­κών.

Διεκ­δι­κού­με

•ι­σό­τι­μη συμ­με­το­χή στην πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ζωή και σε ό­λες τις δια­δι­κα­σίες και τα όρ­γα­να λή­ψης α­πο­φά­σεων ως ι­σό­τι­μες πο­λί­τισ­σες
•πλή­ρη ερ­γα­σία και ί­ση α­μοι­βή, με α­σφά­λι­ση και κα­το­χύ­ρω­ση των ερ­γα­σια­κών μας δι­καιω­μά­των
•ε­ξά­λει­ψη ό­λων, α­νε­ξαι­ρέ­τως, των μορ­φών βίας κα­τά των γυ­ναι­κών και των κο­ρι­τσιών
•το δι­καίω­μα σε δω­ρεάν ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή φρο­ντί­δα
•προ­στα­σία της σε­ξουα­λι­κής και α­να­πα­ρα­γω­γι­κής μας υ­γείας
•το δι­καίω­μα στην α­ντι­σύλ­λη­ψη, την άμ­βλω­ση και τη γέν­να
•ε­ξά­λει­ψη του σε­ξι­σμού και των δια­κρί­σεων με βά­ση το φύ­λο, το σε­ξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό και την ταυ­τό­τη­τα φύ­λου
•ε­ξά­λει­ψη ό­λων των μορ­φών δια­κρί­σεων και α­νι­σο­τή­των κα­τά των με­τα­να­στριών και προ­σφυ­γισ­σών, αλ­λά και ό­λων των γυ­ναι­κών που εί­ναι κοι­νω­νι­κά α­πο­κλει­σμέ­νες.

Η Μα­ρία Θε­λε­ρί­τη εί­ναι βου­λεύ­τρια του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κο­ριν­θίας.

Πηγή: Η Εποχή