Πρέπει να πείσουμε, όχι να τιμωρούμε, για τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό
«Θα προτιμούσα αυτές τις μέρες, που βλέπω τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και την αστυνομία να μπαίνουν μέσα στα λεωφορεία, αντί να μοιράζουν πρόστιμα να μοιράζουν δωρεάν μάσκες. Και δεν είναι μεγάλο το ποσό […] Φανταστείτε πόσες μάσκες θα μπορούσαμε να πάρουμε εάν είχαμε μία γλάστρα λιγότερη, από αυτές που έχει βάλει ο δήμαρχος Αθηναίων στον “Μεγάλο Περίπατο”. Αυτές τις κακόγουστες και ακριβοπληρωμένες γλάστρες. Το λέω σαν παράδειγμα για να καταλάβουμε ότι υπάρχουν απλά πράγματα που μπορούν να δείξουν στον κόσμο τι πρέπει να κάνει, αλλά όχι και να τον τιμωρήσουν. Σημασία έχει να πείσουμε τον κόσμο, όπως τον πείσαμε την προηγούμενη φορά. Και να μην είμαστε αντιφατικοί στην πολιτική μας. Έχετε δει ότι άλλα μέτρα ισχύουν, κατά καιρούς, στις εισόδους της χώρας στα χερσαία σύνορα, άλλα για τα τσάρτερ, άλλα για τα πλοία. Όλα αυτά πρέπει να είναι εναρμονισμένα».
Η κυβέρνηση θέλει να υιοθετήσει εκούσια μνημονιακές ρυθμίσεις μέσω της Επιτροπής Πισσαρίδη
«Το ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση μιλάει για την Επιτροπή Πισσαρίδη που, με βάση όσα έχουν διαρρεύσει, εισηγείται ένα εκούσιο μνημόνιο χωρίς να είμαστε σε μνημόνια. Η εμμονή να ιδιωτικοποιήσεις την επικουρική ασφάλιση, να ιδιωτικοποιήσεις τα Δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και νερού, το να αποδιαρθρώσεις πλήρως τις εργασιακές σχέσεις καταργώντας στην πράξη της συλλογικές διαπραγματεύσεις, όλα αυτά είναι βαριές, σκληρές μνημονιακές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες εκούσια η κυβέρνηση θέλει να υιοθετήσει μέσω της περίφημης Επιτροπής Πισσαρίδη. Αν οι προϋποθέσεις για την αξιοποίηση αυτών των χρημάτων (σ.σ. του Ταμείου Ανάκαμψης) είναι τέτοιες, σαν και αυτές που σας ανέφερα ή αν, από την άλλη, οι ισχυρές οικονομίες θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα χρήματα για να επιδοτήσουν τα εξαγώγιμα προϊόντα που έχουν και τις εξαγώγιμες υπηρεσίες, αυτό θα αποτελέσει μία χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα».
Απαιτείται σχέδιο για την οικονομία, με προϋπόθεση τη στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και της απασχόλησης
«Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από τη λογική των μέτρων που έχει πάρει η κυβέρνηση. […] Απαιτείται ένα σχέδιο το οποίο θα προβλέπει παρεμβάσεις σε αυτό που ονομάζουμε παραγωγικό μοντέλο που, ταυτόχρονα, για να στηριχθεί, προϋποθέτει ότι δεν θα έχεις μείωση της εσωτερικής ζήτησης. Θα έχεις θέσεις εργασίας εν ζωή, δεν θα έχεις απολύσεις, θα υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα που θα στηρίζει την κατανάλωση και όλες τις αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο. […] Η κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τους μήνες που πέρασαν για να φτιάξουμε ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας. Πρέπει να καταλάβουμε,μετά από αυτή την κρίση, ότι η υγεία είναι δημόσιο αγαθό και δεν είναι εμπόρευμα. […] Ωστόσο η ανάπτυξη περνά μέσα και από την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Θυμάμαι ότι στις αρχές της κρίσης είχαν καταγραφεί 32 χιλιάδες κενά στα δημόσια νοσοκομεία, που αφορούσαν είτε διοικητικό προσωπικό, είτε γιατρούς. Θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε ένα μέρος των χρημάτων από το περιβόητο ευρωπαϊκό Ταμείο σε αυτή την κατεύθυνση;Θα μπορέσουμε στον πρωτογενή τομέα να βαδίσουμε σε ένα μοντέλο ώστε να μην εισάγουμε αποκλειστικά φυτοφάρμακα, λιπάσματα και φυτικό κεφάλαιο, αλλά να μπορέσουμε να έχουμε εδώ μονάδες που θα τροφοδοτούν τον πρωτογενή τομέα, έτσι ώστε ό,τι πουλάμε να μην το επανεισάγουμε»;
Διάλογος με την Τουρκία ως στοιχείο στρατηγικής, για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας μας και της ειρήνης
«Είμαι σαφώς υπέρ του διαλόγου, αλλά θα πρέπει να αποτελεί στοιχείο της στρατηγικής σου ο διάλογος και να δημιουργείς τις προϋποθέσεις που θες και εσύ ως χώρα, για να εξυπηρετήσειςτελικά τα συμφέροντά σου. […]Διπλωματία σημαίνει μια διαρκής προσπάθεια κινήσεων στη διεθνή “σκακιέρα”, σύναψη συμμαχιών και προφανώς μια επιλογή διαλόγου. Διαλόγου για την ειρήνη, διαλόγου για την επίλυση των ζητημάτων. Κι αυτά αποτυπώνονται σε συμφωνίες. Αν η χώρα μας γνώρισε τα προηγούμενα χρόνια μια κατάσταση ειρήνης σε σχέση με την Τουρκία, είναι ακριβώς διότι υπήρχαν ισχυρές Συνθήκες. Και αυτές προέκυψαν κάτω από συγκεκριμένες καταστάσεις. Άρα, μην υποτιμούμε την ανάγκη του διαλόγου, αυτό άλλωστε είναι το ισχυρό μας όπλο».
