Πώς η χώρα είναι έρμαιο στους εσωτερικούς αρχηγικούς ανταγωνισμούς της κυβέρνησης ΝΔ, στα εσωτερικά, αντίπαλα “πολεμικά σχέδια”, στα αντίπαλα “πολεμικά στρατόπεδα”. Ή Δένδιας vs Μαξίμου, και η κοινωνία στην “απέξω”.
Γνωρίζουμε πια τη νέα Μεγάλη Ευρωπαϊκή Ιδέα: το Rearm Europe ή το (πιο εύπεπτο για “ειρηνικά αυτιά”) Readiness 2030. Αφορά την κινητοποίηση μεγάλων χρηματοδοτήσεων για εξοπλιστικά προγράμματα, παραγωγή όπλων κλπ. Το ύψος των χρηματοδοτήσεων (από κοινοτικούς πόρους, εθνικά κεφάλαια, επενδύσεις από τραπεζικούς/ιδιωτικούς φορείς) στοχεύει στα 800 δισεκατομμύρια ευρώ.
Καλά διαβάζετε. 800 δις -προσέξτε και αυτό των τραπεζικών και ιδιωτικών φορέων σε συνδυασμό με τα κοινοτικά και εθνικά κεφάλαια -ποια ΚΑΠ, ποιο ταμείο συνοχής..
Χρηματοδοτικό εργαλείο του Rearm είναι και το Safe, το οποίο αφορά δάνεια (όχι επιδοτήσεις) των κρατών μελών από την ΕΕ . Το συνολικό ποσό είναι 150 δισεκατομμύρια ευρώ και τα κράτη-μέλη αιτούνται δάνειο για συμβάσεις για εξοπλιστικά σε συνεργασία με άλλα κράτη-μέλη ή εταίρους (βιομηχανίες, κλπ).
Καλά διαβάζετε: πολεμικά δάνεια!!
Η κυβέρνηση φυσικά τάχθηκε με ενθουσιασμό στη σωστή, πολεμική πλευρά της ιστορίας της ΕΕ: Rearm και Safe, και άγιος ο Θεός. Όμως ούτε καν σε αυτό που η ίδια κραδαίνει με ενθουσιασμό δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Άλλη η στρατηγική Μαξίμου, άλλη του Δένδια. Και το αποτέλεσμα; “Εθνική -νεοδημοκρατική- αναξιοπρέπεια”.
Δηλώνει το ΥΠΕΘΑ στο Safe τον Μάρτιο 787 εκατ. δάνειο. Και χθες έστειλε στην ευρωπαϊκή επιτροπή “λάθος” έγγραφο, ζητώντας την έγκριση όχι 787 εκατ. αλλά 2,5 δισεκατομμυρίων. Η ευρωπαϊκή επιτροπή τους καταχέριασε και ζήτησε νέο έγγραφο εναρμονισμένο στα 787 εκατ.
Το πρόβλημα δεν βρίσκεται όμως στην ανεπάρκεια κάποιων που έστειλαν “λάθος” έγγραφο. Βρίσκεται στην κόντρα Δένδια-Μαξίμου. Ο Δένδιας είναι αναφανδόν υπέρ του Rearm και επιφυλακτικός με το Safe. Το Μαξίμου, αναφανδόν υπέρ και των δύο. Θα πει κάποιος ότι ο Δένδιας δεν θέλει να φορτώσει με δάνεια τον ελληνικό λαό, γι’ αυτό δεν πολυκαίγεται για το Safe. Μακάρι να ήταν τόσο ευγενείς οι προθέσεις. Φοβάμαι ότι αλλού είναι το πρόβλημα: περισσότερο στο με ποιο από τα δύο διευκολύνονται εταιρίες κρατών εκτός ΕΕ να συμμετέχουν στις χρηματοδοτήσεις.
Έτσι κι αλλιώς, και το Rearm και το Safe είναι η ίδια όψη της “οικονομίας πολέμου” της ΕΕ και ο εξευρωπαϊσμός του 5% του ΝΑΤΟ. Γι αυτό είμαστε κατά με όλες μας τις δυνάμεις. Για την ελληνική περίπτωση δε, το πρόβλημα είναι ποιος θα φτιάξει και με ποιους την καλύτερη πελατεία, στο όνομα της πατρίδας. Στο όνομα αυτής της πατρίδας έχει φαγωθεί πολύ χρήμα από πολλούς, εντός και εκτός, επιτήδειους.
