Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ξεκινήσω με μία παρατήρηση. Η ψήφος δεν είναι έκφραση γνώμης. Η ψήφος είναι έκφραση της βούλησης του λαού, του πολίτη. Άκουσα τον προηγούμενο ομιλητή. Έλεος πια! Δεν εκφράζουμε μια γνώμη. Είναι η έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας.
Δεύτερο θέμα. «Αγαπάτε τους απόδημους; Απόδειξη!». Η Κυβέρνηση, λοιπόν, μας λέει όλο αυτό το διάστημα πόσο αγαπάει τους απόδημους, πόσο θέλει να τους φέρει κοντά στην πατρίδα και διάφορα άλλα πολύ συγκινητικά.
Θα θυμίσω στο Σώμα και στον ελληνικό λαό ότι η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς έχει μείνει ακέφαλη από τις εκλογές και μετά και δεν έχει συνεδριάσει ούτε μισή φορά. Εν τω μεταξύ, συζητάμε το θέμα των αποδήμων.
Ακούσαμε -το ακούμε συνέχεια και από την Υπουργό, την άκουσα και σε ένα τηλεοπτικό κανάλι σήμερα το πρωί- το «ιστορική στιγμή για την Ελλάδα. Εκσυγχρονισμός της Ελλάδας που πρέπει να πάει μπροστά κ.λπ..». Πρέπει να είσαι κραυγαλέα ανιστόρητος για να λες ιστορική στιγμή την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου σε μία χώρα όπου η καθολική ψηφοφορία θεσπίστηκε το 1844, όπου ήμασταν σχεδόν η πρώτη χώρα που το έκανε και έχουμε κι άλλα διάφορα στην πορεία αυτού του τόπου, για να ερχόσαστε και να μας λέτε «ιστορική στιγμή» και «εκσυγχρονισμός».
Για να δούμε αυτόν τον εκσυγχρονισμό. Εξήντα χώρες παγκοσμίως από τις εκατό ενενήντα πέντε με κοινοβουλευτικό σύστημα έχουν θεσπίσει την επιστολική ψήφο. Τριάντα τρεις χώρες και για τους εντός επικράτειας, εκ των οποίων μόνο οι δώδεκα, αν δεν κάνω λάθος -ελάχιστο ποσοστό-, έτσι, χωρίς να βάζουν ειδική κατηγορία.
Στις περισσότερες χώρες απ’ αυτές, που είναι ελάχιστες μπροστά στις εκατό ενενήντα πέντε, η επιστολική ψήφος είναι κατ’ εξαίρεση. Διότι, η ψηφοφορία, η ψήφος, έχει ένα χαρακτηριστικό. Ποια έκφραση χρησιμοποιούμε; «Προσέρχεται ο λαός στις κάλπες». Είναι μία ύψιστη τελετουργία της δημοκρατίας το να προσέρχεται ο λαός στις κάλπες. Αυτή η αυτοπρόσωπη παρουσία στις κάλπες είναι ύψιστη τελετουργία. Και τι σημαίνει τελετουργία, που έχει ουσία, ιστορική παράδοση -όχι στον αέρα, δημοκρατικών διεκδικήσεων- θα μπορούσε να το διαβάσει κανείς σε άπειρα όσα βιβλία.
Ερχόσαστε, λοιπόν, τώρα, φέρνετε την επιστολική ψήφο, με όλες αυτές τις κραυγές που έχουμε βαρεθεί να τις ακούμε, ειλικρινά. Γιατί, το θεωρώ και προσβλητικό. Σαν να είμαστε εμείς τα κόμματα, που αντιτιθέμεθα ή έχουμε άλλη πρόταση, αναχρονιστικά. Είναι αναχρονισμός αυτό που επιτάσσει το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας; Εδώ, λοιπόν, έχουμε τεράστιο πρόβλημα.
Έρχομαι στο τρίτο σημείο αυτού του νομοσχεδίου. Από το 2019 μέχρι σήμερα, έχετε νομοθετήσει πέντε φορές για το ίδιο πράγμα. Θα μπορούσε να πει κανείς «επιπολαιότητα», «προχειρότητα», όλα αυτά. Ουδόλως! Ένα κόμμα, μία κυβέρνηση που θέλει να επιβάλει κυριαρχία, που θέλει να λειτουργήσει αυταρχικά, κάνει πάντα ένα πράγμα: Κατακερματισμό της συζήτησης και του θέματος.
Αυτός ο κατακερματισμός, από το 2019, «θολώνει» το σημαντικότερο: Το να μιλήσουμε για το όλο θέμα, να διαβουλευτούμε για το όλο θέμα, να εκφραστούν οι αντιρρήσεις. Αυτός ο κατακερματισμός έχει ένα και μόνο λόγο: Τη νόθευση της δημοκρατίας και της αντιπροσώπευσης.
Μία μικρή παρένθεση. Έχω ζήσει είκοσι χρόνια από τη ζωή μου ως απόδημη Ελληνίδα, ως Ελληνίδα του εξωτερικού. Σταματήστε να εργαλειοποιείτε τους απόδημους. Θέλετε να συζητήσουμε για τα προβλήματα των απόδημων; Θέλετε να συζητήσουμε για το τι είναι αυτά που προέχουν και πώς μπορεί να υπάρξει ψηφοφορία; Τα είχαμε δει αυτά το 2019. Μετά τα αλλάξατε, τα ξανααλλάξατε, τα ξανααλάξατε, για να φτάσετε εδώ ακριβώς που θέλετε.
Ποιό είναι το μείζον πρόβλημα της εποχής μας, για να πούμε ότι μιλάμε εκσυγχρονιστικά και μεταρρυθμιστικά; Η αποχή των πολιτών από την εκλογική διαδικασία. Είναι μείζον θέμα δημοκρατίας. Η αποχή! Σας παραπέμπω -επειδή είσαστε και πολύ εκσυγχρονιστές εσείς και ξέρετε τα του εξωτερικού- όχι σε καμία αριστερή έκθεση, την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών. Έκαναν μια σοβαρότατη έκθεση μελέτης, για ποιον λόγο απέχουν οι πολίτες από την ψηφοφορία, από την εκλογική διαδικασία. Το πρώτο που βρήκαν δεν ήταν η έλλειψη επιστολικής ψήφου, γιατί η Αμερική σε αρκετές πολιτείες έχει την επιστολική ψήφο. Τι προτείνει ανάμεσα στα άλλα; Την αυτοπρόσωπη παρουσία. Την δημιουργία όσο το δυνατόν περισσότερων εκλογικών τμημάτων, ανάμεσα στα άλλα. Και το άλλο που προτείνει είναι, να υπάρχει κράτος δικαίου, να υπάρχει δημοκρατία εμπεδωμένη, δηλαδή η ξαναπαρουσίαση της δημοκρατίας σε σχέση με τον λαό και τα αιτήματά του. Εσείς τι κάνετε; Το ακριβώς αντίθετο.
Κι εκεί, θέλω να κάνω μία ουσιαστική και θεμελιώδη παρατήρηση.
Παρακολουθούμε επί τεσσεράμισι χρόνια: Υπονόμευση του κράτους-δικαίου, παρακολουθήσεις, υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας, των ανεξάρτητων αρχών, των πάντων. Και λυπάμαι, που βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να συναινούν σε μία Νέα Δημοκρατία, που δεν θα κάνει κανένα βήμα, αν δεν έχει στόχο. Το είδαμε σε όλη αυτήν την πορεία.
Κυρίες και κύριοι, συνάδελφοι -ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ του ΠΑΣΟΚ- θέλω να πω ένα πράγμα: Η χώρα χρειάζεται κατεπειγόντως μετά από διακυβέρνηση αυτής της δεξιάς -επί πόσα χρόνια- ένα δημοκρατικό σοκ! Να δούμε όλη την εικόνα. Μην τη βλέπουμε κατακερματισμένη, όπως μας την παρουσιάζει η Κυβέρνηση. Γιατί, κατακερματισμένη στήνει συνέχεια παγίδες.
Ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, έκανε συγκεκριμένες προτάσεις. Εκσυγχρονισμός είναι η αντιμετώπιση του ζητήματος των ετεροδημοτών. Ακουμπάει στην εκλογική παράδοση της Ελλάδας αλλά σήμερα αυτό είναι το θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αντί γι΄ αυτό φτιάχνει η Δεξιά μία άλλη περιφέρεια «ετεροδημοτών» εκτός Ελλάδας, που σε συνδυασμό με τον υπάρχοντα κώδικα ιθαγένειας και την επιστολική ψήφο νοθεύει τη δημοκρατική αντιπροσώπευση. Είναι ή δεν είναι έτσι?
