Macro

Σε ταληράκια

Λοιπόν. Σχόλια για τη νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη.
 
Ο Μητσοτάκης κέρδισε πανηγυρικά τις εκλογές. Τώρα καθίστε αναπαυτικά και περιμένετε να υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.
 
Ειδικά την αύξηση του μέσου μισθού και την αύξηση του ΕΣΥ κατά 10.000 εργαζόμενους.
 
Λοιπόν, για να σοβαρευτούμε. Η τοποθέτηση του Χατζηδάκη στο υπουργείο Οικονομίας δεν μας επιτρέπει την παραμικρή αμφιβολία για αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει.
 
Γιατί αυτό ακριβώς κάνει ο Χατζηδάκης, είτε είναι στο Εργασίας είτε στο Ενέργειας ή στο Οικονομικών.
 
Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να έχουμε και για την τοποθέτηση του Άδωνη Γεωργιάδη στο Εργασίας.
 
Ο Γεωργιάδης θα κάνει αυτό που έκανε και επί Μνημονίων. Ξήλωμα και συγκρούσεις.
 
Αν κερδίσει, κερδίζει ο Μητσοτάκης. Αν χάσει, χάνει μόνος του.
 
Ο Σκρέκας στο Ανάπτυξης είναι επίσης στρατηγική κίνηση. Αφού τσάκισε τα υπερκέρδη στην ενέργεια, τώρα καλείται να αναμετρηθεί με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Πολύ καλά θα πάει αυτό.
 
Ο Γεραπετρίτης, με την ιστορική δήλωση ότι δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει η Τουρκία πέρα των 6 μιλίων από τις ακτές μας, καλείται τώρα στο υπουργείο Εξωτερικών να κάνει πράγματα που δεν θα ήθελε να κάνει ο Δένδιας.
 
Και ο Δένδιας πήρε το Άμυνας, όπου φιλοδοξεί να έχει μηδενική φθορά, ακόμα και αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταρρεύσει παταγωδώς.
 
Η Κεραμέως δεν μπορούσε να κάτσει ούτε μια μέρα ακόμα στο υπουργείο Παιδείας.
 
Το αναλαμβάνει ο Πιερρακάκης, που αναμένεται να έχει μια μεγάλη περίοδο χάριτος ως ο δημοφιλέστερος υπουργός του Μητσοτάκη. Ο Πιερρακάκης είναι δημοφιλής διότι δεν ασχολείται ποτέ με την πολιτική.
 
Η Κεραμέως μεταφέρεται στο Εσωτερικών, όπου με τη βοήθεια των παπάδων θα επιχειρήσει να αντιμετωπίσει τις ΝΙΚΕΣ και τους Σπαρτιάτες και τα πάντα όλα σε επίπεδο αυτοδιοίκησης.
 
Ούτε η Μενδώνη μπορούσε να κάτσει άλλη μια μέρα στο υπουργείο Πολιτισμού, αλλά κάθεται. Προφανώς, υπάρχουν δουλίτσες που πρέπει να τελειώσουν.
 
Να ιδιωτικοποιήσουμε τίποτα μουσεία, να ξεπλύνουμε τίποτα «συλλέκτες», να βγάλουμε έξω τίποτε αρχαιολογικούς θησαυρούς και τέτοια.
 
Ο Χρυσοχοΐδης στο Υγείας θα κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά: τον μπάτσο.
 
Περιμένετε, θα δούμε και εκεί μεγαλεία.
 
Ο Πλεύρης τρώγεται από την κυβέρνηση. Δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε ότι διεκδικούσε το Προστασίας του Πολίτη, αλλά ο Μητσοτάκης αρνήθηκε.
 
Εβαλε τον Μηταράκη, ο οποίος θα κάνει ακριβώς τα ίδια, αλλά είναι ακροδεξιός ράτσας καναπέ.
 
Το λιγότερο που έχουμε να περιμένουμε από τον Μηταράκη είναι αυτό που είδαμε και στο Μετανάστευσης: δικαιολόγηση της αγριότητας και της κρατικής παρανομίας.
 
Ο Φλωρίδης στο Δικαιοσύνης είναι μια εξέλιξη απλώς τρομακτική. Δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.
 
Μπορεί να περιγραφεί μόνο αν συνδέσει κανείς την άποψη που έχει για τον Φλωρίδη με το τι θέλει να κάνει ο Μητσοτάκης στη Δικαιοσύνη.
 
Να μην ξεχάσουμε και τον Κυρανάκη με τα χοιρινά σουβλάκια, που τοποθετήθηκε υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής.
 
Ο Βορίδης πάει στο Μαξίμου στη θέση του Γεραπετρίτη. Θα κάνει τον πρωθυπουργό στη Βουλή όταν ο Μητσοτάκης θέλει να την κοπανήσει.
 
Χαιρετίζουμε και την υπουργοποίηση του Παπασταύρου. Και πολύ τον άφησαν να περιμένει.
 
Δεν υπάρχει δεξιά κυβέρνηση χωρίς Παπασταύρου. Λίστα Λαγκάρντ, Μαρέβα Γκραμπόφσκι, Σάμπι Μιωνής και δεν συμμαζεύεται είναι οι λέξεις-κλειδιά για το τι θα κάνει ο Παπασταύρου στο Μαξίμου.
 
Αυτά. Πάνω κάτω ξέρετε τι θέλουν να κάνουν στους διάφορους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής.
 
Α, και καλή τύχη με το οργανωμένο έγκλημα.
 
Ο Σχολαστικός