Στους δρόμους που εκφωνεί λόγους ο Μητσοτάκης προσπαθεί να διεγείρει το παλιό αντιΣΥΡΙΖΑ αίσθημα των πασόκων.
«Ο Ανδρουλάκης σας πάει ντουγρού για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ» λέει. «Όλοι εσείς που έχετε δώσει επικές αντιΣΥΡΙΖΑ μάχες πρέπει να έρθετε μαζί μας».
Και εδώ λέει διάφορα καταπληκτικά πράγματα. Μεταξύ των οποίων το «θυμηθείτε τη σκευωρία Novartis».
Σε μια χώρα που θα υπήρχε πολιτική και δεν θα ήταν τα πάντα λίστα Πέτσα, κανονικά θα έπρεπε να ντρέπεται να το λέει.
Και κανονικά η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης θα έπρεπε να αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές ήττες και ντροπές του κατά τη διάρκεια της τετραετίας.
Διότι «σκευωρία Novartis» από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε. Το αποφάσισε πανηγυρικά το Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου.
Αυτοί έστησαν μια σκευωρία σε βάρος τριών εισαγγελέων Διαφθοράς, τεσσάρων δημοσιογράφων και του Παπαγγελόπουλου.
Και τους κατασκεύασαν μια κατηγορία για εγκληματική οργάνωση χρησιμοποιώντας την πλειοψηφία που διέθεταν στην Προανακριτική της Βουλής.
Αλλά το Δικαστικό Συμβούλιο απλώς την πέταξε στα σκουπίδια.
Είναι πρωτοφανής αυτή η εκστρατεία εξόντωσης. Σε βάρος δικαστικών εν ενεργεία και δημοσιογράφων που αποδεδειγμένα έγραψαν αληθή πράγματα και αποκάλυψαν σκάνδαλα.
Και τους οποίους επιχείρησαν να χώσουν φυλακή με βαρύτατες κατηγορίες.
Και βούιξε και η Ευρώπη με το θράσος και την αλητεία τους.
Είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης που χαρακτήρισε τους δημοσιογράφους -τον Βαξεβάνη, την Παπαδάκου, τον Τάρκα και τον Φιλιππάκη- «συμμορία» μέσα στη Βουλή.
Χωρίς κανέναν σεβασμό στο τεκμήριο αθωότητας – που τελικά δικαιώθηκε.
Ηταν το κράτος Μητσοτάκη που κυνήγησε την Τουλουπάκη. Μέχρι του σημείου να της διαρρήξουν το σπίτι ενώ υποτίθεται πως η αστυνομία το φρουρούσε.
Ηταν το κράτος Μητσοτάκη που άλλαξε τη δομή των Εισαγγελιών προκειμένου η έρευνα για τη Novartis να καταλήξει σε δικαστικό της αρεσκείας του.
Και να αρχειοθετηθεί η υπόθεση ως προς τον Άδωνη Γεωργιάδη μολονότι στο πόρισμα λέει ότι βρέθηκαν στα χέρια του «αδιευκρίνιστα ποσά».
Και συνεπώς θα έπρεπε να κληθεί ως ύποπτος.
Ηταν το κράτος Μητσοτάκη που έσβησε το όνομα του Λοβέρδου από επίσημα έγγραφα του FBI τα οποία βρίσκονταν μέσα στη δικογραφία.
Ηταν το κράτος Μητσοτάκη το οποίο επιχείρησε, μέσω της Προανακριτικής και με διάφορους άλλους τρόπους, να εκβιάσει και να απειλήσει τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος.
Και πέτυχαν τελικά τη συγκάλυψη. Δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για το γεγονός ότι υπουργοί τιμολογούσαν τα φάρμακα της εταιρείας στο τριπλάσιο σε εποχές Μνημονίων.
Με τον κόσμο να μην έχει φάρμακα.
Δεν πέτυχαν να καταδικάσουν την Τουλουπάκη και τους βοηθούς της. Και δεν πέτυχαν να καταδικάσουν και τους δημοσιογράφους που προσπάθησαν να εξοντώσουν.
Καταδικάστηκε για παράβαση καθήκοντος ο Παπαγγελόπουλος, αλλά για εντελώς άσχετη υπόθεση.
Συνεπώς δεν υπάρχει «σκευωρία Novartis».
Υπάρχει τεράστιο σκάνδαλο Novartis, που το κουκούλωσαν και το αρχειοθέτησαν.
Και υπάρχει και σκάνδαλο παρέμβασης στη Δικαιοσύνη και σκάνδαλο παραβίασης της ελευθερίας του Τύπου.
Για να μάθουν οι δικαστικοί να ερευνούν υποθέσεις σκανδάλων. Ας ξανατολμήσουν.
Και για να μάθουν οι δημοσιογράφοι να σκαλίζουν τη λίστα Λαγκάρντ. Και τα σπίτια του Βολτέρου.
Και έχει και θράσος ο Μητσοτάκης ύστερα από αυτήν την αχρειότητα να βγαίνει στον Αρναούτογλου και να λέει πόσο τον πειράζει να στοχοποιούν τη γυναίκα του.
Και είναι αχρειότητα να λέει στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ «ελάτε μαζί μας, θυμηθείτε τι προσπάθεια κάναμε για να κουκουλωθεί το σκάνδαλο». Αίσχος!
Ο Σχολαστικός
