Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’40 με αρχές της δεκαετίας του ’50 ξέσπασε στην Κένυα ένα απελευθερωτικό κίνημα με στόχο να υπερασπιστεί τη γη των χωρικών Κικούγιου, που άρπαζαν οι Βρετανοί άποικοι.
Το κίνημα αυτό έμεινε γνωστό στην Ιστορία ως το κίνημα των Μάου Μάου.
Ο λόγος που είναι ακόμα εγγεγραμμένο στον σκληρό μας δίσκο είναι γιατί το κίνημα των Μάου Μάου συνδέθηκε με μια άγρια σφαγή λευκών -ανάμεσά τους και μικρά παιδιά- που έγινε στην περιοχή Λάρι.
Η σφαγή αυτή είχε προκαλέσει φρίκη στη Δύση. Και έτσι ο Μάου Μάου είχε γίνει το σύμβολο του άγριου και απολίτιστου ανθρώπου, που δεν άξιζε ούτε την ελευθερία του ούτε οποιουδήποτε είδους ανθρώπινη μεταχείριση.
Και η συζήτηση, φυσικά, ήταν για το δικαίωμα των Βρετανών στην αυτοάμυνα.
Αυτά σε ό,τι αφορά το θυμικό. Σε ό,τι αφορά τα ιστορικά γεγονότα, στα 8 χρόνια της εξέγερσης των Μάου Μάου σκοτώθηκαν συνολικά 68 λευκοί.
Από την άλλη πλευρά, σκοτώθηκαν 12.000 έως 20.000 Μάου Μάου. Δεν ξέρουμε ακριβώς. Από αυτούς οι 1.090 εκτελέστηκαν με απαγχονισμό.
Κάπου 160.000 με 320.000 άνθρωποι κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε μια μορφή συλλογικής τιμωρίας. Στις περιοχές που κατοικούσαν οι Κικούγιου απαγορεύτηκε η κυκλοφορία.
Ανθρωποι υπέστησαν απάνθρωπα βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς και βιασμούς για να δώσουν πληροφορίες για τους αντάρτες, ή για παραδειγματισμό.
Υπήρξαν άγριες σφαγές αμάχων από τα βρετανικά στρατεύματα και τις πολιτοφυλακές των Αφρικανών συνεργατών τους.
Εγιναν τρομακτικά εγκλήματα πολέμου. Αλλά όταν μιλάμε για Μάου Μάου, μιλάμε πάντα για το δικαίωμα των λευκών στην αυτοάμυνα.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Από το 2008 που άρχισαν οι συγκρούσεις στη Γάζα μέχρι το 2020 στην Παλαιστίνη είχαν σκοτωθεί 5.590 Παλαιστίνιοι και 251 Ισραηλινοί.
Αλλά συζητάμε για το δικαίωμα των Ισραηλινών στην αυτοάμυνα.
Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Θυμάστε το 2018 στην Άμφισσα που κάποιος είχε πυροβολήσει σε έναν καταυλισμό Ρομά με ασήμαντη αφορμή και είχε σκοτώσει ένα κοριτσάκι;
Πάλι για το δικαίωμα των λευκών στην αυτοάμυνα συζητάγαμε.
Οπως και κάθε φορά που η αστυνομία σκοτώνει έναν 15χρονο Ρομά για ασήμαντη αφορμή.
Ας είμαστε, λοιπόν, ειλικρινείς. Υπάρχουν άνθρωποι που όταν σκοτώνονται μας σηκώνεται η τρίχα και άνθρωποι που όταν σκοτώνονται δεν δίνουμε δεκάρα.
Ολη η συζήτηση για το Παλαιστινιακό περιορίζεται στην πρωτοφανή αγριότητα της Χαμάς και στο δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα.
Το πρώτο εξάμηνο του 2023 105 Παλαιστίνιοι είχαν σκοτωθεί από τον στρατό και από ένοπλους Ισραηλινούς εποίκους. Είχαν γίνει πογκρόμ σε χωριά και βεβηλώσεις των ιερών τους τόπων.
Αλλά όλο αυτό μας άφηνε παγερά αδιάφορους.
Το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα περιλαμβάνει αντίποινα σε βάρος αμάχων και εγκλήματα πολέμου. Αλλά κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί με αυτό το θέμα.
Στη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου που άρχισαν οι βομβαρδισμοί των Ισραηλινών έχουν σκοτωθεί 742 παιδιά.
Σε σύνολο 2.215 νεκρών που έχουν καταγραφεί συνολικά είναι ποσοστό 33%, ήτοι 1 στους 3.
Πράγμα που επιβεβαιώνει ότι το Ισραήλ στοχοποιεί συνειδητά αμάχους και συγκεκριμένα μικρά παιδιά. Δεν είναι τυχαίο.
Ο ΟΗΕ και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις είναι στα κάγκελα και τραβάνε τα μαλλιά τους. Αλλά οι δυτικές κυβερνήσεις ασχολούνται μόνο με το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα.
Και μαζί και όλοι αυτοί που ψοφάνε για αυτοάμυνα απέναντι στους αλλόθρησκους, στους φτωχούς, στους περιθωριακούς.
Και στους άθλιους δικαιωματιστές που τους υπερασπίζονται.
Ο σχολαστικός
